PLUS
Μπορεί οι άδειες των κρατουμένων να συμβάλουν στην σωστή λειτουργία των σωφρονιστικών καταστημάτων και μπορεί η συντριπτική πλειονότητα των κρατουμένων που λαμβάνουν άδειες να επιστρέφει κανονικά στο κελί της, όμως τους τελευταίους μήνες έχουν καταγραφεί κραυγαλέες περιπτώσεις κρατουμένων που μέσω απεργίας πείνας ή εκμεταλλευόμενοι τις ευνοϊκές διατάξεις του νόμου έκλεισαν πίσω τους τη βαριά πόρτα των φυλακών και δεν ξαναγύρισαν.
Ίσως αυτή να είναι και η αιτία που το Συμβούλιο Εφετών απορρίπτει το αίτημα του Νίκου Ρωμανού να πάρει φοιτητική άδεια για να ξεκινήσει τις σπουδές του.
Κώστας Σακκάς
Μετά από συνολικά 30 μήνες κράτησης στις Φυλακές Κορυδαλλού και 38 ημέρες απεργία πείνας, ο Κώστας Σακκάς χρειάστηκε να φτάσει στα όρια της ανθρώπινης αντοχής και μια ανάσα πριν από τον θάνατο, για να καταφέρει τελικά να αποφυλακιστεί τον Ιούλιο του 2013, έχοντας χάσει πάνω από το 20% του βάρους του, και να νοσηλευτεί για αρκετό καιρό στο Γενικό Κρατικό Νίκαιας.
Την Κυριακή 9 Φεβρουαρίου του 2014 οι Αρχές έχασαν τα ίχνη του. Από τότε δεν τον έχει δει κανείς
Οπως λένε καλά πληροφορημένες πηγές, αμέσως μετά την αποφυλάκισή του με περιοριστικούς όρους η Αντιτρομοκρατική επιτηρούσε διακριτικά τις κινήσεις του, αφού διαφωνούσε με την απόφαση του Συμβουλίου Εφετών να διακόψει την προσωρινή κράτηση και να τον αφήσει έξω με αυστηρούς περιοριστικούς όρους. Γι’ αυτό και με το παραμικρό κατάφερναν μέσα σε λίγες ώρες να τον συλλαμβάνουν και να τον οδηγούν στον εισαγγελέα είτε γιατί ταυτοποίησαν μετά από τέσσερα χρόνια αποτύπωμά του σε αντικείμενο στη γιάφκα του Χαλανδρίου, είτε γιατί παραβίασε τους περιοριστικούς όρους που επέβαλλαν κάθε βράδυ να κοιμάται στο πατρικό του σπίτι στον Πειραιά. Αλλωστε ο Σακκάς τελευταία συνήθιζε να επισκέπτεται καθημερινά τη φίλη του στο Νέο Ψυχικό, όταν όμως έκανε το λάθος να διανυκτερεύσει εκεί, την επόμενη ημέρα βρέθηκε με χειροπέδες στον εισαγγελέα.
Και όμως, παρά τον ασφυκτικό κλοιό που είχαν στήσει οι αστυνομικοί όλο αυτό το εξάμηνο γύρω του, ο Κώστας Σακκάς, που κυκλοφορούσε ελεύθερος, την Κυριακή 9 Φεβρουαρίου του 2014 έκανε τη μεγάλη έξοδο χωρίς κανένας να καταλάβει το παραμικρό… Οι τηλεφωνικές κινήσεις των ύποπτων γραμμών που είχαν μπλοκαριστεί δεν έδειξαν τίποτα. Συνεπώς, για άλλη μια φορά αποδείχτηκε ότι η νέα γενιά των «ανταρτών πόλης» κατάφερε να δημιουργήσει ένα άλλο δίκτυο επικοινωνίας, ξεπερνώντας τις διωκτικές αρχές που πίστευαν ότι παρακολουθώντας τα τηλέφωνα ήταν σε θέση να γνωρίζουν όλες τις κινήσεις τους.
Χριστόδουλος Ξηρός
Λίγες ημέρες νωρίτερα, στις 7 Ιανουαρίου, ο Χριστόδουλος Ξηρός εξαφανίστηκε μετά από άδεια που είχε πάρει για την περίοδο των εορτών. Ηταν η έβδομη κατά σειρά άδεια που έπαιρνε κατά το διάστημα φυλάκισής του από το 2002, ενώ σχεδόν έναν χρόνο μετά τα ίχνη του εξακολουθούν να αγνοούνται. Ο Χριστόδουλος Ξηρός, αφού πέρασε ένα μεγάλο χρονικό διάστημα στο ίδιο κελί με τον αδελφό του Σάββα, τον οποίο φρόντιζε μετά τον σοβαρό τραυματισμό του, το 2011 αλλάζει πτέρυγα και φιλοξενείται στην Ε’. Μάλιστα αυτή την αλλαγή την είχε ζητήσει ο ίδιος προκειμένου, όπως λένε καλά πληροφορημένες πηγές, να ζήσει μακριά από τις ίντριγκες και την κόντρα που είχε με άλλα μέλη της οργάνωσης. Τα τελευταία χρόνια ο Ξηρός παρακολουθεί τις κοινωνικοπολιτικές εξελίξεις και συχνά παρεμβαίνει με επιστολές του στον Τύπο. Με ποινή στο Εφετείο που ξεπερνά τις έξι φορές ισόβια έδειχνε να προσπαθεί να βρει διέξοδο στη ζωή του, καθώς ήταν βέβαιο ότι έπρεπε να περάσει πολλά χρόνια ακόμη πίσω από τα σίδερα της φυλακής.
Σπύρος Δραβίλας
Ο 33χρονος σήμερα Σπύρος Δραβίλας, μετά από απεργία πείνας τον Ιούνιο του 2013, κατάφερε να βρεθεί εκτός φυλακής και σήμερα να καταζητείται μαζί με δύο ακόμη ποινικούς καθώς πλαισιώνουν μια ειδική ομάδα στο πλευρό του Νίκου Μαζιώτη. Για να χορηγηθεί άδεια στον Δραβίλα την εποχή που έκανε απεργία πείνας, είχε κινητοποιηθεί μεγάλο μέρος των αντεξουσιαστών, ενώ ο ίδιος είχε παραβιάσει και τον Μάρτιο του 2013 οκταήμερη άδεια που του είχε χορηγηθεί όταν ήταν κρατούμενος των Φυλακών Κορυδαλλού.
Ο Νίκος Ρωμανός σε ποιους θα ανήκει αν του δοθεί η άδεια;; Στους τυπικούς που επιστρέφουν ή σε αυτούς που χάθηκαν;;
