Η άγνωστη ιστορία του ΛεΜπρόν που έσωσε τον «δήμιο» του Ζήση

Θα μπουν «οι πόντοι»- θα γίνει ο πρώτος σκόρερ όλων των εποχών. Θα πουν «τέσσερα πρωταθλήματα με 3 διαφορετικές ομάδες, MVP και τις τέσσερις φορές». Θα πουν «το υψηλότερο μπασκετικό IQ μαζί με τον Μάτζικ στα χρονικά». Θα πουν «Τα κατάφερε και στην Ανατολή και στην Δύση», θα πουν «Είναι ο κορυφαίος αθλητής ever», θα πουν «πήγε ομάδες στους τελικούς που χωρίς αυτόν μετά δυσκολίας θα έπαιζαν στην D-League», θα πουν «το αθλητικό του longevity (ναι, είναι γραμματιζούμενοι αυτοί που τα λένε αυτά, τι νομίζατε;) δεν έχει προηγούμενο…», θα πουν για το ότι είναι εκπληκτικός πασέρ, τρομερός ριμπάουντερ, αδιανόητος ηγέτης.
Θα πουν, είναι βέβαιο, και πολλά ακόμη. Μην ξεχνάμε πως το αδηφάγο τέρας των ελκυστικών (μα και πολλές φορές ανούσιων…) συγκρίσεων για το ποιος είναι ο GOAT του ΝΒΑ πρέπει να ταΐζεται συνεχώς, μέχρις ότου να σκάσει είτε η μία, επικρατέστερη πλευρά (αυτή των «Τζορντανικών») είτε η άλλη (αυτή των «ΛεΜπρονικών»).
Προ μερικών ημερών ο σχεδόν 36χρονος (longevity που λέγαμε- θυμάστε;) αστέρας προσέθεσε ένα ακόμα παράσημο στην πασπαλισμένη με χρυσόσκονη καριέρα του: πήρε τους Λέικερς από το αγωνιστικό τους χέρι και τρύπησε την φούσκα του Ορλάντο κι εν συνεχεία τον ουρανό, κατακτώντας το 4ο πρωτάθλημα της καριέρας του και μαζί το 4ο Finals MVP.

Κάπως έτσι, σχεδόν μοιρολατρικά, η κόντρα του με τον AIR ήρθε εκ νέου στην επιφάνεια, με τους υποστηρικτές του μεν και του δε ν’ ανταλλάσσουν αρραγώς σαθρά επιχειρήματα για το ποιος είναι το απόλυτο νο1.

Ωστόσο, ουδείς έφερε στην επιφάνεια ένα ιδιόμορφο στατιστικό, που καταδεικνύει (δια της τεθλασμένης οδού) το μεγαλείο του «Βασιλιά»: τα παιχνίδια στα οποία έχει ξεκινήσει ο ΛεΜπρόν βασικός στην καριέρα του. Το επιχείρημα φαντάζει εντελώς βλακώδες, αν δεν έκρυβε στο πορτοκαλί του σωθικά μια υπέροχη ιστορία.

Εξηγούμαστε: ο Μάικλ έχει «φάει πάγκο» στην ζωή του (αρχικά την 2η χρονιά του, όταν και έσπασε το πόδι του και μετά όταν έκανε το comeback με τους Ούιζαρντς): σε 1072 ματς καριέρας έχει ξεκινήσει βασικός στα 1039.

Ο Μάτζικ επίσης έχει διεξάγει επιστάμενες έρευνες στα καρεκλάκια του πάγκου, κυρίως όταν επέστρεψε μετά από 3.5 χρόνια αποχής το 1996: σε 906 αγώνες έχει ξεκινήσει στους 763.

Το ρεκόρ του Λάρι Μπερντ είναι 897/870. Του αδικοχαμένου Κόμπε (που τα πρώτα δύο χρόνια της καριέρας του δεν ήταν starter) 1346/1198 . Του Σακίλ 1207/1197- εν ολίγοις, όλοι όσοι ερίζουν για τον θρόνο του κορυφαίου όλων των εποχών έχουν μείνει αρκετές φορές εκτός starting lineup (σ.σ. ο λόγος που δεν αναφέρονται ιερά τέρατα όπως ο Καρίμ, ο Ράσελ ή ο Τσάμπερλεϊν έχει να κάνει με το ότι τα στατιστικά για την καταγραφή των πεντάδων ξεκινάνε μετά την σεζόν 1980-1981, οπότε είναι ελαφρώς… ασαφή τα δικά τους).

Το αντίστοιχο του ΛεΜπρόν, όμως, αγγίζει τα όρια του αψεγάδιαστου: 1265 παιχνίδια σε 17 σεζόν, 1264 παρουσίες στην αρχική πεντάδα. Ο «Βασιλιάς», δηλαδή, έχει παίξει πενταδάτος σε όλα τα ματς της καριέρας του, πλην ενός. Και αυτό το ένα που έμεινε εκτός των starting five φανερώνει τηλαυγή ψήγματα του μεγαλείου του.

Πίσω στον Δεκέμβρη του 2007, λοιπόν. Το Κλίβελαντ έχει αγωνιστεί την προηγούμενη σεζόν στους τελικούς του ΝΒΑ κόντρα στους Σπερς, όπου και έσπασε μεγαλοπρεπώς τα μούτρα του γνωρίζοντας την ήττα με 4-0.

Το καλοκαίρι που μεσολαβεί μέχρι την έναρξη της καινούργιας περιόδου είναι ελαφρώς περίεργο, μιας και είναι σαφές πως ναι μεν έχουν έναν εκ των 3-4 (τότε) καλύτερων παικτών της λίγκας, όμως με Ιλγκάουσκας, Γκούντεν, Μπράουν και λοιπές δυνάμεις ξέρετε τι δεν έκανε ποτέ κανείς-σωστά;

Τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο περίπλοκα όταν το καλόπαιδο ολκής Άντερσον Βαρεζάο- που ένα χρόνο πριν είχε προσπαθήσει, ευτυχώς ανεπιτυχώς, να «ξεκάνει» τον Νίκο Ζήση-δεν τα βρίσκει με τη διοίκηση των Καβς και δηλώνει ευθαρσώς «Δε θέλω να ξαναπαίξω για το Κλίβελαντ!».

Ο ΛεΜπρόν- που για κάποιον ανεξήγητο λόγο πάντα λάτρευε τον Βραζιλιάνο- πίεσε αμφότερες τις πλευρές να τα βρούνε. Κι επειδή ο λόγος του Βασιλιά εκτός από οσκαρική ταινία είναι και αυτός που κινεί τα νήματα εδώ και σχεδόν 20 χρόνια στο ΝΒΑ, πράγματι Καβς-Βαρεζάο συμφώνησαν για 3ετή επέκταση της συνεργασίας τους έναντι 17 εκατομμυρίων δολαρίων.

Τo πρόβλημα ήταν πως τα όσα είχε πει ο σέντερ της ομάδας είχαν γίνει γνωστά στους οπαδούς, οι οποίοι ζητούσαν περίπου την κεφαλή του επί πίνακι- το πινακάκι του coach Μάικ Μπράουν, ας πούμε, ήταν μια χαρά για να «σερβιριστεί» ο… αποκεφαλισμένος Άντερσον.

Τα πράγματα γίνονταν ακόμα χειρότερα από το γεγονός πως οι φιναλίστ της προηγούμενης σεζόν είχαν ξεκινήσει με 9-12 την σεζόν (με τον Βαρεζάο να μην έχει παίξει σε κανένα από τα 21 πρώτα ματς, λόγω των διαπραγματεύσεων) και το κακομαθημένο κοινό είχε αρχίσει να χάνει την υπομονή του.

Το μόνο θετικό πριν από το σημαδιακό εντός έδρας παιχνίδι της 23 Δεκεμβρίου κόντρα στους Πέισερς ήταν πως ο σούπερ σταρ της ομάδας, μετά από 5 αγώνες απουσία λόγω ενός διαστρέμματος, επέστρεφε στην ενεργό δράση. Μαζί με τον ΛεΜπρόν επέστρεφαν τόσο ο Βαρεζάο (αφού έβαλε την υπογραφή του στο νέο συμβόλαιο) όσο και ο Λάρι Χιουζ, ένας συμπαθέστατος γκαρντ με αξιόλογη καριέρα, που επίσης ήταν εκτός με πρόβλημα στο πόδι.

Αυτό που δε θα πουν είναι πως μια φορά κι ένα κάποτε, ο ΛεΜπρόν έστειλε στο πυρ το εξώτερον το «εγώ» του, συνθλίβοντάς το με την αδίστακτη μπότα του «εμείς».

Καμιά φορά κορυφαίος όλων δεν είναι αυτός που βάζει τους περισσότερους πόντους ή δίνει τις περισσότερες ασίστ ή μπουμπουνάει ένα buzzer-beater, αλλά εκείνος που τα κάνει ολ’ αυτά και, παράλληλα, προτάσσει τα στήθη του για να μη φάει την λεκτική σφαίρα ο συμπαίκτης του.

Ακόμα κι αν δεν είναι για τους Γουέιντ, Μπος, Ίρβινγκ και Ντέιβις αυτού του μπασκετικού κόσμου, αλλά για ένα μετρίως μέτριο κ@λόπαιδο σαν τον Βαρεζάο.

Ο διαχρονικός θρόνος του ΝΒΑ δεν είναι τίποτα παραπάνω από έναν πάγκο καλυμμένο με βελούδο, λένε, όμως έχει άλλη χάρη όταν πάνω του κάθεται ο Τζόρνταν.

Φανταστείτε τι θα γίνει, λοιπόν, όταν έρθει η ώρα να κάτσει ο Βασιλιάς.

Πηγή: Menshouse.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ 

Ραφίνια : Το ποδόσφαιρο έχει αλλάξει – Δεν είναι το ίδιο χωρίς κόσμο

Του… Χάρισον τη νίκη σε νεκρό χρόνο