Σοκαρισμένη η ελληνική κοινωνία παρακολουθεί από το πρωί της περασμένης Δευτέρας τις εξελίξεις στην υπόθεση του μακελειού με τους τέσσερις νεκρούς στη ναυτιλιακή εταιρεία της οικογένειας Καρνέση, στη Γλυφάδα. Ένα πρωτοφανές περιστατικό για τη χώρα μας με θύματα την ιδιοκτήτρια της εταιρείας Μαρία Καρνέση, τον γαμπρό της και CEO της εταιρείας Αντώνη Βλασσάκη και τον πρώην καπετάνιο και υπάλληλο της εταιρείας Ηλία Κουκουλάρη. Όλοι τους νεκροί από πυροβολισμούς που δέχτηκαν από έναν δικό τους άνθρωπο, ο οποίος στη συνέχεια αυτοκτόνησε. Τον 76χρονο Αιγύπτιο Αντέλ Αριστείδη ελ Μπουράι, ο οποίος εργαζόταν για περίπου τέσσερις δεκαετίες ως επιστάτης στη βίλα και στα κτήματα της οικογένειας στους Πεταλιούς. Για τους κοντινούς ανθρώπους της ήταν ο Άρης, τον οποίο και είχαν δίπλα τους ως το «πέμπτο παιδί» της οικογένειας.
Με αυτόν τον τρόπο μπήκε ένα τραγικό τέλος στην ιστορία της ζωής των αδελφών Καρνέση, η οποία έμοιαζε με παραμύθι. Ένας εφιαλτικός επίλογος που κανείς δεν θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί.
Ο Σπύρος, ο Προκόπης, η Δέσποινα, η Μαρία και η Αγγελική Καρνέση γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στην Ελευσίνα. Οι γονείς τους είχαν κρεοπωλείο και όπως λένε άνθρωποι που γνωρίζουν καλά την οικογένεια, η ζωή τους ήταν φτωχική. «Οι άνθρωποι ήταν πάρα πολύ φτωχοί. Στην Ελευσίνα έμεναν. Είναι αυτοδημιούργητος ο καπετάν Σπύρος. Έγινε καπετάνιος, άρχισε να δουλεύει και κάποια στιγμή αγόρασε ένα μικρό καράβι και έκανε στη συνέχεια μια εταιρεία», ανέφερε μάρτυρας στην εκπομπή «T-live».
Το μεγαλύτερο παιδί της οικογένειας, ο Σπύρος Καρνέσης, ήταν φιλόδοξος. Μπήκε με υποτροφία στα 17 του σε μια σχολή εμποροπλοιάρχων στον Ασπρόπυργο και τότε κατάλαβε ότι ήταν γεννημένος για να καταπιαστεί με τη ναυτιλία: «Η θάλασσα πάντα με γοήτευε και αυτή ήταν η ευκαιρία μου», είχε πει ο ίδιος. Αποφοιτά αριστούχος το 1958. Αμέσως πιάνει δουλειά για ένα χρόνο ως δόκιμος σε ένα τάνκερ ιδιοκτησίας Στρατή Ανδρεάδη, ενός από τους σπουδαιότερους εφοπλιστές αλλά και ισχυρότερους οικονομικούς παράγοντες του 20ού αιώνα. Τα επόμενα χρόνια, ο μόλις 20χρονος Σπύρος θα δουλέψει σε φορτηγό πλοίο του Αλέκου Γουλανδρή και στα 29 του θα γίνει ο νεότερος πλοίαρχος στα χρονικά σε δεξαμενόπλοιο του Σταύρου Νιάρχου.
«Ολοκλήρωσα τη θαλάσσια υπηρεσία μου το 1969, έχοντας αποκομίσει πολύτιμες εμπειρίες. Ήταν τέτοιος ο ζήλος και το ενδιαφέρον μου να τα μάθω όλα, που ακόμα και στα ταξίδια μου μελετούσα αδιάκοπα. Η εργασία μου ως ναυτικού μου έδωσε τη δυνατότητα να έχω ικανοποιητικά εισοδήματα και έτσι ήμουν σε θέση να στηρίζω την πατρική μου οικογένεια», είχε περιγράψει ο ίδιος. Ταυτόχρονα στάθηκε στο πλευρό των αδελφών του και φρόντισε για τις σπουδές των τριών κοριτσιών της οικογένειας αλλά και για τις μεταπτυχιακές σπουδές τους στην Αγγλία.
Στα τέλη της δεκαετίας του ’70 ο Σπύρος Καρνέσης είχε εργαστεί επτά χρόνια ως διευθυντής στη ναυτιλιακή του Μαρτίνου και στα 39 του ένιωσε πως ήρθε η στιγμή να αποκτήσει τα πρώτα πλοία. Όπως ο ίδιος είχε περιγράψει, «το 1978, όντας ακόμα διευθυντής στην East Med, δημιουργήθηκε μια ευκαιρία για μένα να αποκτήσω δύο πλοία. Εκτός του τραπεζικού δανεισμού έβαλα κάποια δικά μου χρήματα, δανείστηκα από δύο συνεταίρους και έλαβα το ποσό των 20.000 δολαρίων από τον γαμπρό μου (σ.σ. σύζυγο της αδελφής μου Αγγελικής), το οποίο του το επέστρεψα μέσα σε 6 μήνες».
Η απόκτηση των δύο πλοίων περιγράφεται τελείως διαφορετικά από τις δύο αδελφές του Μαρία και Δέσποινα, οι οποίες ισχυρίζονται πως μαζί τα αγόρασαν: «Το 1978 αγοράσαμε το πρώτο μας πλοίο με τίμημα 300.000 δολαρίων. Για την αγορά μάλιστα εκτός του δανείου, η Δέσποινα κατέβαλε 16.000 δολάρια, ο σύζυγος της Αγγελικής κατέβαλε 20.000 δολάρια και επιπλέον δανειστήκαμε από άλλα, τρίτα άτομα», είχαν πει οι αδελφές, όταν χρόνια μετά ξεκίνησαν οι οικογενειακές διαμάχες.
Όποια κι αν είναι η αλήθεια για την αγορά των πρώτων πλοίων, η πραγματικότητα είναι πως τα τέσσερα αδέλφια από την Ελευσίνα, τα φτωχόπαιδα που ξεκίνησαν από το μηδέν και διέπρεψαν στις σπουδές τους, κατάφεραν να αποκτήσουν έναν πανίσχυρο στόλο και να κατακτήσουν τον δικό τους χώρο στον κόσμο της ναυτιλίας.
Πολύ γρήγορα στην εταιρεία του Σπύρου Καρνέση ξεκίνησαν δουλειά οι δύο αδελφές του, Μαρία και Δέσποινα, και ο σύζυγος της τελευταίας, Αντώνης Βλασσάκης, οι οποίοι «έτρεχαν» την εταιρεία και αμείβονταν με έναν πάρα πολύ ικανοποιητικό μισθό. Η εταιρεία δεν άργησε να γιγαντωθεί με την αγορά φορτηγών πλοίων και δεξαμενοπλοίων, με τον στόλο να αριθμεί πριν από λίγα χρόνια 35 πλοία.
Η αρχή της διαμάχης
Όταν μεγάλωσαν τα παιδιά του «καπετάν Σπύρου» και θέλησε να τα βάλει στην επιχείρηση, τα αδέλφια του είπαν για πρώτη φορά «δεν είμαστε υπάλληλοι, είμαστε εταίροι». Ωστόσο δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι όλα τα πλοία και οι μετοχές ανήκουν στον Σπύρο Καρνέση.
Οι αδελφές του Σπύρου αλλά και ο γαμπρός του προσέφυγαν στη Δικαιοσύνη διεκδικώντας 325 εκατ. δολάρια, γιατί «με δόλιο και παραπειστικό τρόπο» ιδιοποιήθηκε αυτό το ποσό από κοινούς λογαριασμούς, αφού ισχυρίζονταν ότι επρόκειτο για μετρητά που είχαν συγκεντρωθεί στο κοινό «καλάθι» των αδιανέμητων κερδών από τη δραστηριότητα στην ποντοπόρο ναυτιλία. Οι δύο αδελφές και ο γαμπρός του εφοπλιστή υποστήριζαν στην αγωγή τους ότι με βάση τα εταιρικά τους ποσοστά, όπως αυτά απορρέουν από ιδιόγραφο συμφωνητικό, τους ανήκουν τα περίπου 175 εκατ. δολάρια, από τα «επίμαχα» διαθέσιμα σε μετρητά. Συνυπολογίζοντας στο μερίδιο που ζητούσαν να τους επιστραφεί και τα αναλογούντα, μη διανεμηθέντα μερίσματα. Από την άλλη πλευρά, ο εφοπλιστής υποστηρίζει ότι αυτά τα ποσά του ανήκαν και ότι οι αδελφές και ο γαμπρός του ήταν υπάλληλοι της εταιρείας.
Στο φως της δημοσιότητας βγήκε μια επιστολή που είχε στείλει ο Σπύρος Καρνέσης στις αδελφές του όταν πλέον η διαμάχη τους είχε πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις. «Θα ήθελα να υποδείξω στους ενάγοντες να παραιτηθούν από τις αγωγές τους και να μου παραδώσουν τις όποιες μετοχές που οι ενάγουσες αδελφές μου έχουν ως τυπικές μέτοχοι (ως και οι ίδιες συνομολογούν) σε όλες τις εταιρείες μου, μεταξύ των οποίων της EPC και της ELKA Λονδίνου, για να λήξει η μεταξύ μας διένεξη. Και ο Θεός ας τις συγχωρέσει!», ανέφερε σε κάποιο σημείο της η επιστολή.
Επίσης, ο Σπύρος Καρνέσης είναι βασικός μέτοχος της εισηγμένης στο Χρηματιστήριο Αθηνών «ΕΛΙΝΟΙΛ». Η «ΕΛΙΝΟΙΛ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΩΝ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ», με διακριτικό τίτλο «ΕΛΙΝΟΙΛ», είναι μια εταιρεία που διαθέτει πολλές εγκαταστάσεις αποθήκευσης σε όλη τη χώρα, ισχυρή παρουσία στη λιανική, αλλά και αποτελεί μεγάλη δύναμη στη διεθνή αγορά καυσίμων για ναυτιλία, γιοτ κτλ. Σήμερα ο Σπύρος Καρνέσης ελέγχει το 63,8% της ΕΛΙΝΟΙΛ, η οποία διαθέτει ένα πανελλαδικό δίκτυο 580 πρατηρίων.
Ο επίγειος παράδεισος στους Πεταλιούς
Η οικογένεια Καρνέση διαθέτει τον δικό της επίγειο παράδεισο στους Πεταλιούς ή αλλιώς «ελληνικές Μαλδίβες». Είχαν μια βίλα στο Τραγονήσι, το νησάκι στο οποίο δούλευε για δεκαετίες ως επιστάτης ο 76χρονος Αιγύπτιος δολοφόνος και αυτόχειρας. Ένα νησάκι μοναδικής ομορφιάς που βρίσκεται απέναντι από τη Ραφήνα, στη γραμμή για Άνδρο και όπου έχουν φιλοξενηθεί προσωπικότητες του διεθνούς τζετ σετ, όπως η Μαρία Κάλλας, η Γκρέτα Γκάρμπο, ο Ρούντολφ Νουρέγιεφ, μέχρι και ο Ουίνστον Τσώρτσιλ.
Μάλιστα, οι Πεταλιοί αποτελούν ένα μέτωπο δικαστικής διαμάχης του Σπύρου Καρνέση με τον εφοπλιστή Μαρή Εμπειρίκο σχετικά με την ιδιοκτησιακή ταυτότητα του νησιωτικού συμπλέγματος.
Ήδη, κατά την τελευταία δεκαετία, η «Κτήμα Πεταλιοί ΑΕ», που είναι ιδιοκτήτης των 10 νησιών (Μεγαλόνησος, Χερσονήσι ή Ξερονήσι, Αβγό, Λαμπερούσα, Λουλούδι, Μακρονήσι, Ποντικόνησο, Πράσο, Τράγος ή Τραγονήσι και Φούντι), συνολικής έκτασης 22,5 τετραγωνικών χιλιομέτρων, λειτουργούσε για μεγάλο διάστημα με διοίκηση διορισμένη από τα δικαστήρια.
Πριν από δύο χρόνια, τον Μάρτιο του 2022, είχε γίνει εν μέρει δεκτή από το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών η αγωγή του εφοπλιστή Μαρή Εμπειρίκου, που είχε κατατεθεί τον Ιούνιο του 2020, εναντίον του Σπύρου Καρνέση και της εταιρείας «Κτήμα Πεταλιοί ΑΕ».
Στην πολυσέλιδη αγωγή του ο Μαρής Εμπειρίκος ζητούσε να του αναγνωριστεί πως είναι μέτοχος του 50% της εταιρείας «Κτήμα Πεταλιοί ΑΕ» και να ακυρωθεί η απόφαση της Γενικής Συνέλευσης της «Κτήμα Πεταλιοί ΑΕ» του 2019, με την οποία είχε διοριστεί διοικητικό συμβούλιο στο οποίο συμμετέχουν ο εφοπλιστής Σπύρος Καρνέσης και μέλη της οικογένειάς του.
Ποια είναι η European Navigation
Στο επίκεντρο της τραγωδίας μοιραία βρέθηκε και η European Navigation, μια εταιρεία-σταθμός σε επίπεδο οργάνωσης και στελέχωσης στον χώρο, στα κεντρικά γραφεία της οποίας έλαβε χώρα το μακελειό, στη Γλυφάδα.
Η European Navigation Inc ιδρύθηκε το 1979. Ιστορικά, ο όμιλος έχει διαχειριστεί έναν μέσο στόλο περίπου 35 πλοίων που εκτείνονται από δεξαμενόπλοια χημικών έως VLCC και εύχρηστα έως μεγάλα φορτηγά φορτηγών VLOC / Capesize. Η εταιρεία διαχειρίζεται σήμερα ένα στόλο χωρητικότητας περίπου 1.200.000 DWT υπό την European Product Carriers Ltd. Ο στόλος αυτή τη στιγμή αποτελείται από δύο shuttle tankers DP2 Suezmaxes που κατασκευάστηκαν το 2013 στο STX (Κορέα), τέσσερα δεξαμενόπλοια LR2 και οκτώ δεξαμενόπλοια MR, όλα κατασκευασμένα μεταξύ 2001 και το 2005, και τρία μικρά δεξαμενόπλοια για την εγχώρια ελληνική αγορά που κατασκευάστηκαν μεταξύ 2004 και 2006.
Η εταιρεία σε όλη την ιστορία της ακολούθησε μια συντηρητική στρατηγική επέκτασης και έχει επί του παρόντος βιβλίο παραγγελιών για πέντε δεξαμενόπλοια MR στο STX στην Κορέα για παράδοση τέλος 2024 και αρχές 2025.
Τα κεντρικά γραφεία της European Navigation Inc. βρίσκονται στη Γλυφάδα, αλλά ο όμιλος διατηρεί επίσης γραφεία στο Λονδίνο και στη Νέα Υόρκη, υπεύθυνα για όλες τις εμπορικές δραστηριότητες (κυρίως ναυλώσεις, S&P, χρηματοοικονομικά και ασφάλειες). Το γραφείο στην Αθήνα είναι υπεύθυνο για την τεχνική διαχείριση, τη λειτουργία, την ασφάλιση και το πλήρωμα. Η εταιρεία επιλέγει το πλήρωμα των πλοίων της από τη Manila Crewing Academy του ομίλου, υπό το εδραιωμένο γραφείο στη Μανίλα και το οποίο λειτουργεί πάνω από 20 χρόνια. Στα γραφεία της διαχειρίστριας εταιρείας απασχολείται προσωπικό 45 ατόμων, ενώ στους 350 ανέρχονται οι μισθοδοτούμενοι ναυτικοί.
Η European Navigation Inc. παρέχει στους πελάτες της εξυπηρέτηση στη θάλασσα και στην ξηρά και δίνει σταθερά έμφαση στην καινοτομία. Έχει αναπτύξει λύσεις στον σχεδιασμό πλοίων με το πρόγραμμα νεότευκτων ναυπήγησης, οι οποίες από τότε που εισήχθησαν, έγιναν βιομηχανικό πρότυπο.
Τα διδακτικά λόγια του «καπετάν Σπύρου»
Τριάντα χρόνια πριν, το 1994, όταν η οικογένεια ήταν ακόμη δεμένη, ο αυτοδημιούργητος και πολυταξιδεμένος Σπύρος Καρνέσης είχε προειδοποιήσει για τις «Σειρήνες» που απειλούν συνήθως τους ανθρώπους που περνάνε από τη φτώχεια στο βαθύ πλούτο.
Στο οικογενειακό συμβούλιο που είχε γίνει πριν από 30 χρόνια μίλησε με αρκετή σύνεση, λες και γνώριζε πόσο βαθιά αλλάζουν τα χρήματα τους ανθρώπους, ή τελικά αποκαλύπτουν τα πιο σκοτεινά κομμάτια του χαρακτήρα τους. Τότε τους είχε πει:
«Αναλογισθείτε σε τι μέρος καθόμαστε και κάνουμε αυτό το συμβούλιο, αναλογισθείτε τους μισθούς που παίρνουμε, τα μεγέθη διανομής κερδών, τα σπίτια που ζούμε, τα εξοχικά μας, τα κότερα, τον τρόπο ζωής μας, και επίσης αναλογισθείτε πώς ήμασταν πριν 20 χρόνια και τότε πέστε ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Θεό που:
α) Μας χαρίζει ακόμα το μεγαλύτερο αγαθό, την υγεία (πρέπει να την κρατήσουμε όσο μπορούμε).
β) Μας χαρίζει πληθώρα χρημάτων που πράγματι δεν ξέρουμε πού να τα ξοδέψουμε.
γ) Όλοι μας να αναλογισθούμε ότι το επόμενο στάδιο μετά από εδώ θέλει μεγάλη προσοχή, σύνεση και αυτοκριτική, διότι είναι ακριβώς το στάδιο που επειδή τα έχουμε όλα και τόσο πλούσια, ούτε ο Θεός ούτε η συνείδηση μας δεν μας επιτρέπει να έχουμε παράπονο, διότι εάν μετά από όλα αυτά έχουμε παράπονο είναι τόσο άδικο που μπορεί να μας οδηγήσει σε ζημιά της εταιρείας και χειρότερα της υγείας.
Όπως δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΜΠΑΜ» που κυκλοφορεί
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Σορός σε προχωρημένη σήψη εντοπίστηκε στην Κρέστενα-Η πατροκτονία και η σχέση του με την παπαδιά