PLUS
Του Πέτρου Κουσουλού
Επιστολή προς τον γιο της στέλνει μέσα από το Δρομοκαϊτειο όπου εκτίει την ποινή κάθειρξης που της έχει επιβληθεί για συμμετοχή στο σκάνδαλο με τις «χρυσές μίζες» η Βίκυ Σταμάτη. Στην κοινωνική διαθήκη, όπως χαρακτηριστικά την ονομάζει, η σύζυγος του Άκη Τσοχατζόπουλου απευθύνεται σε πρώτο πρόσωπο στο παιδί της ζητώντας του να κάνει υπομονή και υποσχόμενη ότι θα αγωνιστεί για να είναι κοντά του και να το δει να μεγαλώνει.
Το χειρόγραφο που αποκαλύπτει το ereportaz.gr παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον καθώς στις σελίδες του καταγράφεται η έντονη συναισθηματική φόρτιση της Βίκυς Σταμάτη λίγες μόλις ώρες μετά την γνωστοποίηση της δικαστικής απόφασης που απέρριψε το αίτημα αναστολής της πρωτόδικης ποινής της.
Λίγες ώρες αργότερα η κυρία Σταμάτη συνέταξε διαθήκη θέλοντας όπως λέει και η ίδια να δώσει κάποιες απαντήσεις και συμβουλές στον γιο της. Αξίζει να σημειωθεί πάντως ότι και οι ίδιοι οι θεράποντες ιατροί της κυρίας Σταμάτη τάχθηκαν υπέρ της αποφυλάκισής της επισημαίνοντας ότι η κατάστασή της στο Δρομοκαϊτειο επιδεινώνεται.
“Μην στεναχωριέσαι για εμάς. Όταν μεγαλώσεις θα είσαι σε θέση να μας κρίνεις”
Τον πόνο που βιώνω από την απόρριψη της ελπίδας της ζωής, απαλύνει ότι μία άλλη μάνα, και ας μην είμαι εγώ, σφίγγει τα παιδιά της στην μητρική αγκαλιά της.
Αν όμως με την βοήθεια ενός νομικού(Δικηγόρου ή Συμβολαιογράφου π.χ.) αποφάσιζα την τελευταία μου βούληση, δηλαδή να «κάνω την διαθήκη μου» όπως θα έλεγε ο κάθε κοινός άνθρωπος, θα έπρεπε να σκεφθώ πως θα διαθέσω τα τυχόν υπάρχοντα περιουσιακά μου στοιχεία… Όμως δεν με απασχολεί αυτός ο ρεαλιστικός στόχος.
Σαν οποιαδήποτε μητέρα, ιδίως ενός ανήλικου τέκνου, υπό τις συνθήκες που στερούμεθα την επαφή μας αμοιβαία, τι θα μπορούσα να του αφήσω ως παρακαταθήκη / εξηγήσεις / συμβουλές για το μέλλον;
Ίσως πρέπει να το ρωτήσω, με πολύ απλό τρόπο, τι απασχολεί τον γιό μου, τι θα ήθελε; Πως θα ένιωθε χαρούμενο αυτό το παιδί… και ανάλογα θα τοποθετηθώ, λιτά απέναντί του, για να του εξηγήσω πόσα και ποια από αυτά που θέλει είναι εφικτά και για όσα δεν είναι ποιος είναι ο λόγος που προς το παρόν τουλάχιστον δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν…
Μπορεί να έχει ακούσει, καθαρά ή με υπαινιγμούς, ευθέως ή και από τις τηλεοράσεις, πολλά και διάφορα για εμένα και τον πατέρα του. Όμως, ένα είναι απόλυτα σίγουρο, ότι ΤΟ ΑΓΑΠΩ ΜΕ ΟΛΕΣ ΜΟΥ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ, ΝΑΙ, ΤΟ ΑΓΑΠΑΜΕ ΣΙΓΟΥΡΑ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥ και το στερούμεθα, όπως το ίδιο εμάς. Αλλά…
Αυτή η αγάπη είναι πρωταρχικό στοιχείο. Το βασικό στην σχέση μας. Άλλωστε οι γονείς μας όποιοι και αν είναι, εύποροι ή όχι, πολύ ή λιγότερο καλλιεργημένοι, άγγελοι ή λιγότερο άγιοι, είναι οι γονείς μας, αυτοί που μας χάρισαν την ζωή και αυτοί που (ως υγιείς προσωπικότητες) θέλουν την χαρά και την πρόοδο των παιδιών τους. Εμείς, ως παιδιά, δεν είχαμε και δεν φέρουμε ευθύνη για τους γονείς μας. Τι θα ήθελες παιδί μου από εμάς; Τι θα ήθελες από τον πατέρα σου; Ξέρω πρωταρχικά την φυσική μας παρουσία. Επιπλέον; ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΑΣ ΤΗΝ ΕΧΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΗ ΝΙΩΘΕΙΣ ΕΙΤΕ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ ΕΙΤΕ ΑΠΟ ΜΑΚΡΙΑ. Μάθε να μην στεναχωριέσαι για μας.
Επειδή εμείς θέλουμε και πρέπει να τα καταφέρουμε πάνω απ’ όλα για σένα και για όλη μας την οικογένεια και όταν μεγαλώσεις και ωριμάσεις τότε θα είσαι σε θέση να κρίνεις τις προθέσεις, τις πράξεις και τις τοποθετήσεις όλων μας… Γιατί τότε θα καταλαβαίνεις και τις σκοπιμότητες που μέσα στην καθημερινή μας ζωή βιώνουμε…
Θα αγωνιστώ να είμαι κοντά σου, για να βοηθήσω να γίνεις ότι καλύτερο για σένα τον ίδιο και αργότερα σαν μέλος μιας καλύτερης κοινωνίας, στην οποία θα σεβόμαστε, καθένας τουλάχιστον τον άνθρωπο που είναι δίπλα, τον συμμαθητή, τον γείτονα, τον συμπολίτη. Θα ήθελα να είσαι ήρεμος, να έχεις εμπιστοσύνη στους δικούς μας που είναι δίπλα σου και σε φροντίζουν και να ξέρεις πως θα κάνω όσα πρέπει και πέρα από τις δυνάμεις μου για το καλό σου και το καλό όλων μας. Με την ευχή μου και την σκέψη μου πάντα στο πλευρό σου.
Με αγάπη, μεγάλη αγάπη για σένα, αντέχω και θα αντέχω όσα πρέπει να γίνουν…
Ελπίζω στον Θεό και την Δικαιοσύνη Του και προσεύχομαι (για να παίρνω δύναμη) στην Παναγία, την Μητέρα όλων μας..
Δείτε εδώ την χειρόγραφη επιστολή της Βίκυς Σταμάτη:
Η αναφορά των ιατρών
Την διάγνωση ότι κλινική κατάσταση της Βίκυς Σταμάτη δεν είναι αυτή που περίμεναν, καταγράφουν σε αναφορά οι θεράποντες ιατροί της. Τονίζουν μάλιστα, οτι παρά τους θεραπευτικούς χειρισμούς, η πρώην «κυρία υπουργού» χειροτέρεψε και σε αυτό φαίνεται να συμβάλλουν οι συνυπάρχουσες συνθήκες, δηλαδή της φυλάκισης και της αποστέρησης του παιδιού της. Οι ιατροί τάσσονται υπέρ της αποφυλάκισης της, χαρακτηρίζοντας την νοσηλεία της ανούσια καθώς όπως υποστηρίζουν, “ενδεχόμενη αλλαγή του θεραπευτικού πλαισίου, θα μπορούσε να συμβάλλει στη βελτίωση της κλινικής της εικόνας και θα αποτελούσε κίνητρο για την ανταπόκριση της σε καθημερινές υποχρεώσεις καθ΄ ότι η επαφή με το παιδί της αποτελεί μείζονα προσωπική προτεραιότητα και η συναισθηματική της επένδυση είναι ισχυρή σε αυτό”. Τέλος, στην ψυχιατρική αναφορά των θεραπόντων ιατρών, αναφέρεται οτι η Βίκυ Σταμάτη θα μπορούσε να ακολουθήσει την θεραπεία της στο σπίτι με τη βοήθεια των εξω-νοσοκομειακών υπηρεσιών του Ιδρύματος.
