PLUS
Μέσα σε μία μέρα έμαθε όλη η Ελλάδα τον Απόστολο Πετράκη! Το ημερολόγιο έγραφε 14 Σεπτεμβρίου 2020 όταν το διαδίκτυο γέμισε με την είδηση ότι αγόρασε τη ∆όξα ∆ράμας ένας από τους απαγωγείς του εφοπλιστή Περικλή Παναγόπουλου πριν από 11 χρόνια. Τότε έμαθε τον Πετράκη η πλειοψηφία της κοινής γνώμης, η οποία τον συνάντησε τώρα λόγω της εμπλοκής του σε μία από τις πιο ιστορικές ομάδες του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Ρεπορτάζ ΣΤΑΥΡΟΣ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
Η είδηση, βέβαια, ακροβατεί μεταξύ της αλήθειας και των fake news. Στη λογική ότι μία ομάδα σαν τη ∆ράμα δεν την αγοράζεις από κάποιον. Άρα, δεν πληρώνεις χρήματα στον ιδιοκτήτη της ΠΑΕ. Απλά αναλαμβάνεις τα χρέη των προηγούμενων ετών. Αυτό ακριβώς που έπραξαν οι Πετράκης και οι συμπαίκτες του. Η άλλη παράμετρος που απέχει από την πραγματικότητα αφορά στην πληροφορία ότι ο Κρητικός επιχειρηματίας αναλαμβάνει πρόεδρος. Εκ των πραγμάτων κάτι τέτοιο δεν μπορεί να συμβεί διότι εμπίπτει στα κωλύματα της νομοθεσίας. Αν και όπως τόνισε ο Πετράκης εξ αρχής, «εγώ πλήρωσα το λάθος μου. Γιατί αυτό μπορεί να με κυνηγάει σε όλη μου τη ζωή; Εγώ θέλω να ζήσω».
Είπαμε, όμως, ότι η νομοθεσία είναι ξεκάθαρη! Άρα, ο προερχόμενος από την Ασή Γωνιά του Ρεθύμνου μπορεί μόνο να δώσει συμβουλές. Κάποιοι τον παρομοίασαν με τον Ηρακλή Νύχταρη, επίσης προερχόμενο από την Κρήτη και άνθρωπο που η ενασχόλησή του με το ποδόσφαιρο προκάλεσε αρχικά πολλές αντιδράσεις. Όπως συνέβη και με τον Πετράκη. Λες και ο υπόλοιπος ποδοσφαιρικός κόσμος είναι αγγελικά πλασμένος!
Εμπλοκή
Η εμπλοκή του Κρητικού με τη ∆όξα, όμως, δημιούργησε σενάρια. Στα δημοσιογραφικά γραφεία και όχι μόνο, άρχισαν να συζητούν όχι μόνο για την απαγωγή του Παναγόπουλου, αλλά και για τα λύτρα που κατά τις Αρχές δεν βρέθηκαν ποτέ. Εδώ που τα λέμε, 30.000.000 ευρώ μπορούν πάντα να προσφέρουν τροφή για σενάρια. «Με τα λεφτά της απαγωγής παίρνει τη ∆όξα», έγραψε κάποιος και αμέσως άρχισε η αναπαραγωγή. Και αναρωτιέται κάποιος, με 30.000.000 ευρώ, δεν μπορούσε να πάρει μια άλλη ομάδα; Αλλά είπαμε, το μυστήριο με τα λίτρα εξιτάρει κάθε μυαλό. Αποτελεί την κορυφαία ίντριγκα. Ο Πετράκης, πάντως, δεν μπήκε στη ∆όξα για να ξοδέψει χρήμα. Όποιος έχει μιλήσει μαζί του καταλαβαίνει ότι έχει το ποδόσφαιρο στο «αίμα» του. Ανεξάρτητα από την πορεία που πήρε η ζωή του, εκείνα τα ανέμελα χρόνια που υπερασπιζόταν την εστία της Επισκοπής θα ‘χουν πάντα ξεχωριστή θέση στις αναμνήσεις του. Ίσως και να τα νοσταλγεί, διότι δεν τα έζησε έως το ταβάνι τους. Από μικρός μπήκε σε ένα άλλο μονοπάτι. Αρχικά ως μέλος στην ασφάλεια κορυφαίου ποδοσφαιρικού παράγοντα. Ίσως γι’ αυτό δεν βγήκε από μέσα το μικρόβιο του αθλήματος. Εκείνα τα χρόνια, βέβαια, προσπάθησε να ασχοληθεί παραγοντικά με την Ασή Γωνιά, την ομάδα της ιδιαίτερης πατρίδας του. Εκεί που αργότερα έγινε πρόεδρος η Κατερίνα ∆ασκαλομαρκάκη και εξασφάλισε πολλά αφιερώματα στον αθλητικό Τύπο της εποχής. Η επιστροφή του Πετράκη στην κανονική ζωή, όπως ο ίδιος ισχυρίστηκε στις συνεντεύξεις του, συμπίπτει και με την επιθυμία του να ασχοληθεί με τη ∆όξα ∆ράμας. Έστω και ως σύμβουλος των επίδοξων ιδιοκτητών που θα πάρουν τις μετοχές από εκείνους, στους οποίους τις μοίρασε ο Γιώργος Μπύρος. Μπορεί η εμπλοκή του Πετράκη να έγινε γνωστή την προηγούμενη ∆ευτέρα, αλλά είχαν προηγηθεί διάφορες κινήσεις του.
Εκεί που όλοι οι ∆ραμινοί παρακολουθούσαν τα «ήξεις, αφίξεις» κάποιων Κύπριων υποψήφιων επενδυτών, ο Κρητικός όχι μόνο κάλυψε το παράβολο για τη συμμετοχή στο πρωτάθλημα, αλλά πλήρωσε και κάποια χρήματα σε δημόσιο και ασφαλιστικά ταμεία. Κάποιοι έχουν προεξοφλήσει την ενασχόληση του Πετράκη με τους «μαυραετούς». Ακόμα και άνθρωποι του ποδοσφαίρου, όπως ο Αχιλλέας Μπέος.
Εκδοχή
Κι αφού το σενάριο με τα 30.000.000 ευρώ δεν έπειθε και πολλούς, άμεσα κυκλοφόρησε η δεύτερη εκδοχή. Σύμφωνα με αυτήν, ο Κρητικός ενεπλάκη με τη ∆όξα για λόγους… στοιχήματος. Έδωσε, όμως, ο ίδιος την κατάλληλη απάντηση. «Όποιος θέλει να κάνει τέτοια παιχνίδια δεν πηγαίνει σε μεγάλες ομάδες με κόσμο όπως η ∆όξα», είπε σε μία από τις συνεντεύξεις του. Άδικο είχε; Προφανώς, όχι. Όσοι θέλουν να καταπιαστούν με το δημοφιλές άθλημα του… στησίματος ασχολούνται με ομάδες χωρίς κόσμο για να γλιτώσουν την κατακραυγή. Στη ∆ράμα έχουν μάθει να ξεφωνίζουν και δεν θα διστάσουν να το κάνουν άλλη μια φορά. Το ερώτημα που γεννάται πλέον είναι τι θέλει ο Πετράκης από τη ∆όξα. Στα στέκια της πόλης μιλούν για ένα τριετές πλάνο. Αρχικός στόχος είναι η επιβίωση στην κατηγορία. Έπειτα από δύο χρόνια θα διεκδικήσει την άνοδο, αλλά ουσιαστικά η επιστροφή στα σαλόνια μπαίνει στο χρονοδιάγραμμα του 2023. Με τη φιλοσοφία ότι πρώτα χτίζεις το σπίτι και μετά το επιπλώνεις!
Γενικά ο Πετράκης κρατάει χαμηλά την… μπάλα. Ξέρει, άλλωστε, πώς ό,τι και αν πει, εύκολα μπορεί να γυρίσει μπούμερανγκ στον ίδιο επειδή είναι δαχτυλοδειχτούμενος. Αλλά σε μία κοινωνία όπου όλοι δικαιούνται μια δεύτερη ευκαιρία, γιατί να μην την έχει και ο Κρητικός; Σε τελική ανάλυση, ο χρόνος είναι ο κριτής των πάντων. Άρα, έτσι θα κριθεί εάν η μεταμέλειά του είναι αληθινή και αν όντως θέλει να ασχοληθεί με τη ∆όξα για ποδοσφαιρικούς και επιχειρηματικούς λόγους.
Παράγοντες
Η επικείμενη εμπλοκή του Πετράκη με την ομάδα της ∆ράμας, πάντως, δεν άρεσε και σε αρκετούς ποδοσφαιρικούς παράγοντες της Β. Ελλάδας. Όπως, άλλωστε, έχει πει στο παρελθόν ο Θοδωρής Ζαγοράκης, για να γιγαντωθεί ο ΠΑΟΚ δεν πρέπει να υπάρχουν ομάδες της Μακεδονίας στη Σούπερ Λίγκα, ώστε τα ταλέντα της περιοχής να πηγαίνουν στον «δικέφαλο» και τα πιτσιρίκια να μαθαίνουν πώς μόνο μία μεγάλη ομάδα υπάρχει στον Βορρά. Κάτω από αυτό το πρίσμα, ενδεχόμενη επιστροφή των ∆ραμινών στα σαλόνια θα ‘ναι ένα αγκάθι. Αλλά όπως φέρεται να ‘χει πει κι ο Πετράκης «ο ΠΑΟΚ γιγαντώθηκε τα τελευταία χρόνια, τώρα είναι η σειρά της ∆όξας να γυρίσει που είναι η θέση της…».
Η απαγωγή του Παναγόπουλου που σόκαρε το πανελλήνιο το 2009
Η κοινή γνώμη της χώρας «πάγωσε» στις 12 Ιανουαρίου 2009 από την είδηση ότι άγνωστοι απήγαγαν τον εφοπλιστή Περικλή Παναγόπουλο. Επί οκτώ μέρες τα ΜΜΕ ασχολήθηκαν νυχθημερόν με την εξέλιξη της υπόθεσης.
Όπως αφηγήθηκε ο ίδιος την περιπέτειά του στο βιβλίο του «Περικλής Παναγόπουλος: Βίος και Ναυτιλία», εκείνο το πρωί ξεκίνησε, από το σπίτι του στο Καβούρι, για το γραφείο του, όπως κάθε μέρα. Στην οδό Ακτής, όμως, ο 74χρονος, τότε, εφοπλιστής και ο οδηγός του αντιλήφθηκαν ότι τίποτα δεν ήταν όπως ήξεραν. «Ξαφνικά ένα βανάκι μας έκλεισε τον δρόμο. Κατέβηκαν τρεις γεροδεμένοι άνδρες, ντυμένοι στα μαύρα και κρατούσαν όπλα. Μας άρπαξαν και μας έβαλαν στο βαν. Μας πήγαν στον σκουπιδότοπο του Υμηττού και στη συνέχεια με έβαλαν στο πορτμπαγκάζ ενός άλλου οχήματος», έγραψε χαρακτηριστικά ο αείμνηστος εφοπλιστής, ο οποίος άφησε την τελευταία πνοή του στις 5 Φεβρουαρίου 2019. «Μην φοβάστε. Δεν θα σας κάνουμε κακό. Τα χρήματά σας θέλουμε», φέρεται ότι είπαν οι απαγωγείς στον εφοπλιστή και τον οδηγό του, ενώ τους φόρεσαν κουκούλες.
Μέσω της Βάρης – Κορωπίου τους πήγαν στον Άγιο Νικόλαο, στο Κορωπί, στην πίσω πλευρά του Υμηττού. Στη συνέχεια έκαψαν τα αυτοκίνητά τους για να μην αφήσουν ίχνη. Οι απαγωγείς επικοινώνησαν με τη σύζυγο του εφοπλιστή, Κατερίνα Παναγοπούλου. Ζήτησαν λύτρα 30.000.000 ευρώ. Την έστειλαν, μάλιστα, την επομένη στο Ξυλόκαστρο, όπου βρήκε ηχητικό και οπτικό υλικό, που επιβεβαίωνε ότι ο Περικλής Παναγόπουλος ήταν ζωντανός. Η ανησυχία, άλλωστε, ήταν μεγάλη λόγω της επιβαρυμένης υγείας του. Σύμφωνα με τις περιγραφές του απαχθέντα, όλες τις ημέρες κοιμόταν σε ένα ράντζο, με πολλές κουβέρτες για το κρύο, ενώ δίπλα βρισκόταν μία χημική τουαλέτα.
Η ομηρία κράτησε έως τις 19 Ιανουαρίου, το βράδυ. Οι αστυνομικοί εντόπισαν μερικές ώρες αργότερα τον Περικλή Παναγόπουλο σε πάρκο στο Δαφνί. «Η γυναίκα σου ήταν παλικάρι γι’ αυτό σε αφήνουμε νωρίτερα», του είπαν οι απαγωγείς. Το κουβάρι άρχισε να ξετυλίγεται από την κρητική προφορά που είχε αυτός που επικοινώνησε με την Παναγοπούλου και από κάποια άλλα λάθη που έκαναν οι απαγωγείς, οι οποίοι κατά τις αστυνομικές αρχές συνδέθηκαν έμμεσα και με τη δολοφονία ενός επιχειρηματία στην Πεντέλη και του Γιώργου Αναγνωστόπουλου στο Γαλάτσι. Με τη συνδρομή της ΕΥΠ στις 2 Ιουλίου του 2009 οργανώθηκε η παράλληλη επιχείρηση για τις συλλήψεις όσων βρίσκονταν εκτός φυλακής. Συνολικά κατηγορήθηκαν 16 άτομα: Παναγιώτης Βλαστός, Απόστολος Πετράκης, Γιώργος Τρομπούκης, Γιώργος Κατσαγάνης, Αριστομένης Κλεφτογιάννης, Μανώλης Σκαρλάτος, Αννα Βλαστού, Μανώλης Θεοδωράκης, Κωνσταντίνος Ανδρέου, Ντέγιαν Ιβάνοφ, Ιωάννης Θώδης, Βασίλης Στεφανάκος, Πολύνα Γεώργα, Χαράλαμπος Μουστάκας, Ιωάννης Σκαφτούρος.
Στις 2 Οκτωβρίου 2017, το δικαστήριο (Πενταμελές Εφετείο) επέβαλε στους κατηγορούμενους τις εξής ποινές: Παναγιώτης Βλαστός: Ισόβια και 36 χρόνια που συγχωνεύτηκαν στα 23 χρόνια. Ιωάννης Σκαφτούρος: Κάθειρξη εξι ετών. Απόστολος Πετράκης: Κάθειρξη 18 ετών. Αριστομένης Κλεφτόγιαννης: Ισόβια και επιπλέον κάθειρξη 15 ετών. Γιώργος Κατσαγιάννης: Ισόβια και 20 χρόνια που συγχωνεύτηκαν στα 15 χρόνια. Χαράλαμπος Μουστάκας: Κάθειρξη οκτω ετών. Γιώργος Τρομπούκης: Κάθειρξη 10 ετών. Βασίλης Στεφανάκος: Ποινή φυλάκιση τριων ετών η οποία μετατράπηκε σε χρηματική, εξαγοράσιμη προς πεντε ευρώ τη μέρα. Ιωάννης Θώδης: Κάθειρξη εννέα ετών. Κωνσταντίνος Ανδρέου και Boban Ristevski κάθειρξη 10 ετών.
Οι «µαυραετοί» που έβγαλαν τον Λουκανίδη
«Μπορεί ο ΠΑΟΚ να είναι μεγάλη ομάδα, αλλά η Δόξα είναι μεγαλύτερη», είχε υποστηρίξει σε μία συνέντευξή του ο άλλοτε σέντερ φορ των «μαυραετών», Σλόμπονταν Βουτσέκοβιτς. Είχε μετακομίσει στη Δράμα από την Κορσική, όπου αγωνίστηκε στην Μπαστιά και η φράση του προκάλεσε αίσθηση. Για να είμαστε, όμως, ξεκάθαροι, η Δόξα όντως έχει τεράστια ιστορία! Και, μάλιστα, παρέδωσε μαθήματα σε όλους τους συλλόγους της Βορείου Ελλάδας. Ακόμα και στον ΠΑΟΚ. Ο σύλλογος ιδρύθηκε το 1918, δηλαδή, πριν από τον «δικέφαλο» του Βορρά. Με χρώματα μαύρο και άσπρο. Έμβλημά της ο αετός. Η δεκαετία του ’50 ήταν η κορυφαία στην ιστορία της Δόξας. Οι Δραμινοί έφτιαξαν μία μεγάλη ομάδα χάρη στον τότε διοικητικό ηγέτη τους, τον Αντώνη Καστρινό. «Ήταν ένας παράγοντας μπροστά από την εποχή του. Για πρώτη φορά έκανε συμβόλαιο σε προπονητή για τρία χρόνια», λένε όσοι γνωρίζουν την άψογη συνεργασία του Καστρινού και του Πάνου Μάρκοβιτς. «Η ομάδα λειτουργούσε σε επαγγελματικά πρότυπα. Οι παίκτες φορούσαν κοστούμια στα ταξίδια τους. Επίσης, έγινε η πρώτη ομάδα της Βορείου Ελλάδας που έκανε προετοιμασία εκτός του νομού της», μας αποκαλύπτουν γνώστες της ιστορίας.
Λάμψη
Στα 50’ς, λοιπόν, η Δόξα έκανε ιδιαίτερα αισθητή την παρουσία της στο Κύπελλο. Το 1952 έφτασε στα ημιτελικά, αλλά δύο χρόνια αργότερα διεκδίκησε το τρόπαιο κόντρα στον Ολυμπιακό. Το ίδιο συνέβη και το 1958 και το 1959. Η εμπειρία και η κλάση των «ερυθρολεύκων» στέρησε από τους Δραμινούς ένα τρόπαιο.
Σταδιακά η ομάδα άρχισε να χάνει τη λάμψη της. Αλλά στη δεκαετία του ’70 και κυρίως του 80’ η Δόξα έκανε αισθητή την παρουσία της στην Α’ Εθνική. Με χαρακτηριστική φιγούρα τον περίφημο «τυρέμπορο», Κώστα Τσιτσόπουλο. Έναν παράγοντα που ενσάρκωνε το όνειρο του Έλληνα να γίνει πρωταγωνιστής στο ποδόσφαιρο. Παρά τα παραπανίσια κιλά του, ο Τσιτσόπουλος ήταν αεικίνητος και για χρόνια αποτελούσε ένα από τα αγαπημένα πρόσωπα στις παρασκηνικές στήλες των αθλητικών εφημερίδων.
Η Δόξα έβγαλε παίκτες που έπαιξαν στην Εθνική ομάδα. Πρώτος και καλύτερος ο Τάκης Λουκανίδης, για πολλούς ο πληρέστερος Έλληνας όλων των εποχών. Ακολούθησαν ο Τάσος Στράντζαλης, ο Γιώργος Δαύκος, ο Γρηγόρης Χαραλαμπίδης, ο Γιώργος Γεωργιάδης και του Σάββα και του Χαραλάμπους, ο Θόδωρος Παχατουρίδης, ο Μιχάλης Ιορδανίδης.
Όπως δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΜΠΑΜ» που κυκλοφορεί
