Κυριακή 6 Οκτωβρίου 2024

Η δύναμη του απλού μηνύματος της Καμάλα Χάρις: Η ελευθερία είναι αυτό που θέλουν οι κανονικοί Αμερικανοί

Η Αντιπρόεδρος Καμάλα Χάρις μπήκε στην προεδρική κούρσα μόλις πριν από έναν μήνα, επομένως δεν προκάλεσε έκπληξη η ύπαρξη βασικών αρχών της προεκλογικής πολιτικής Μπάιντεν σε όλο το Δημοκρατικό Εθνικό Συνέδριο από τότε που ο Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν ήταν υποψήφιος.

Η ομιλία του Μπάιντεν την περασμένη Δευτέρα το βράδυ , επικεντρώθηκε στο θέμα της εκστρατείας του που δεν ισχύει πια και που αφορούσε τις «Σαφείς απειλές για την ίδια τη δημοκρατία» από τον Ντόναλντ Τραμπ.
«Η δημοκρατία επικράτησε, η δημοκρατία απέδωσε και τώρα η δημοκρατία πρέπει να διατηρηθεί», δήλωσε ο Μπάιντεν. Αντίθετα, η εκστρατεία της Χάρις βάζει σε δεύτερη μοίρα τη συζήτηση για τη «δημοκρατία» υπέρ μιας άλλης λέξης: την ελευθερία.

«Σε αυτές τις εκλογές, πολλές άλλες θεμελιώδεις ελευθερίες διακυβεύονται», είπε η Χάρις στην ομιλία της στο συνέδριο την περασμένη Πέμπτη το βράδυ , αναφέροντας τα πάντα, από το δικαίωμα στην άμβλωση μέχρι και αυτό ακόμη το δικαίωμα ψήφου. Και αυτά τα συνέδεσε με ένα μεγαλύτερο, πιο φιλόδοξο όραμα. “Εδώ σε αυτή τη χώρα, όλα είναι δυνατά, είπε. Τίποτα δεν είναι αδύνατο”.
Παραθέτοντας ένα μάθημα από τη μητέρα της, η Χάρις απευθύνθηκε στον αμερικανικό λαό λέγοντας: “Μην αφήσεις ποτέ κανέναν να σου πει ποιος είσαι. Δείξτου του ποιός είσαι.”

Ο Κυβερνήτης Τιμ Βαλζ της Μινεσότα, υποψήφιος αντιπρόεδρος της Καμάλα Χάρις, βάδισε στα ίδια μονοπάτια στη 16λεπτη ομιλία του. «Όταν οι Ρεπουμπλικάνοι χρησιμοποιούν τη λέξη ελευθερία», είπε, εννοούν την ελευθερία «να εισβάλεις στον ιδιωτικό χώρο κάποιου», «να μολύνεις τον αέρα και το νερό σου» και «να εκμεταλλεύεσαι τους πελάτες σου». Για τους Δημοκρατικούς, αντίθετα, ελευθερία σημαίνει « να κάνουμε μια καλύτερη ζωή για τον εαυτό μας και τους ανθρώπους που αγαπάμε».

Η Χάρις χρησιμοποιεί ακόμη και το “Freedom” της Beyoncé ως μουσική επένδυση στις εμφανίσεις της. Το σύνθημα της εκστρατείας του Μπάιντεν – «δημοκρατία» – δείχνει να έχει ξεθωριάσει στο παρασκήνιο καθώς αυτό το μήνυμα «ελευθερίας» καταλαμβάνει ολοένα και περισσότερο χώρο. Και ορισμένοι πολιτικοί παρατηρητές ανησυχούν για αυτή την αλλαγή.
«Η Χάρις δεν θα πρέπει να εγκαταλείψει τη δημοκρατία ως βασικό θέμα της προεκλογικής της εκστρατείας, αλλά μάλλον να το ενισχύσει έγραψε ο Zack Beauchamp του Vox, επικαλούμενος μελέτες που υποδεικνύουν ότι η ανταλλαγή μηνυμάτων «δημοκρατίας» λειτουργεί καλά σε «μετριοπαθείς Ρεπουμπλικάνους με σκεπτικισμό απέναντι στον Τραμπ».

Το επιτελείο της Χάρις από την άλλη υποστηρίζει πως είναι υπερεκτιμημένο να θεωρούμε ότι η εκστρατεία της Χάρις έχει εγκαταλείψει τη γλώσσα της «δημοκρατίας».
Στην ομιλία της στο συνέδριο, η Χάρις θύμισε στους παρευρισκόμενους το “πραξικόπημα του Τραμπ”, υποστηρίζοντας ότι «άναψε τις φλόγες» της εξέγερσης.
Αλλά η για το επιτελείο της Χάρις η έννοια «δημοκρατία» είναι πολύ αφηρημένη. Οι Αμερικανοί φάινεται πως υποστηρίζουν τη δημοκρατία στη θεωρία, αλλά στην πράξη, αυτό δεν είναι πάντα ξεκάθαρο. Πολλοί ψηφοφόροι δεν μπορούν να πουν ποιος είναι ο κυβερνήτης ή ο γερουσιαστής τους, πόσο μάλλον οι τοπικοί τους εκπρόσωποι. “Δημοκρατία” είναι μια λέξη που μπορεί να ακούγεται εύκολη και κατανοητή για τους πολιτικοποιημένους αμερικανούς αλλά για τον περισσότερο κόσμο είναι πολύ συγκεχυμένη και αόριστη.

Η “Ελευθερία”, αντίθετα, είναι μια ιδέα που μπορεί να αντιπαρατεθεί με τους Ρεπουμπλικάνους που ακολουθούν την Τραμπική φιλοσοφία της MAGA ( Make America Great Again), όσους προσπαθούν μέσω αυτής να αφαιρέσουν τις ελευθερίες που προστατεύουν την ζωή των ανθρώπων, όπως το ποιον παντρεύονται ή την απώλεια του δικαιώματος στην άμβλωση σε μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη ή μια επείγουσα ιατρική κατάσταση.
Υπάρχουν πολλοί ρεπουμπλικάνοι που αντιτίθενται στο MAGA, όχι τόσο για την εξέγερση στο Καπιτώλιο ή την απόπειρα πραξικοπήματος του Τραμπ, αν και και τα δύο είναι αφύσικα στην αμερικανική ιστορία, αλλά για τον εμμονικό τρόπο με τον οποίο οι ηγέτες της MAGA, όπως ο Τραμπ ή ο αντιπρόεδρός του, ο γερουσιαστής JD Vance από το Οχάιο, θέλουν να ελέγχουν την καθημερινή ζωή των καθημερινών Αμερικανών.

Αναφέρουν τις απαγορεύσεις βιβλίων, τις αμβλώσεις, την απόρριψη των δικαιωμάτων των ομοφυλόφιλων, τις απαγορεύσεις στην υγειονομική περίθαλψη των τρανς και τις επιθέσεις σε γυναίκες που επιλέγουν να μην κάνουν παιδιά, πράγματα που περιλαμβάνονται στις ογκώδεις προτάσεις του Project 2025 που υπαγορεύει πολιτικές που έχουν σκοπό να υπαγορεύουν τα πάντα, από το τι επιτρέπεται να διαβάσετε μέχρι το ποιον επιτρέπεται να παντρευτείτε.
Είναι φανερό πως η δημοκρατία δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά ένα μέσο, ​που ιδανικά αποσκοπεί στο να κάνει περισσότερο καλό για περισσότερους ανθρώπους. Οι άνθρωποι θέλουν ελευθερία και ασφάλεια, και η δημοκρατία είναι ένα σύστημα που προσφέρει την καλύτερη ευκαιρία για να τα αποκτήσουμε.

Ο Μπάιντεν σίγουρα αυτό εννοεί όταν μιλά συχνά πώς η δημοκρατία «πέτυχε», αλλά δυστυχώς, αυτό το μήνυμα συχνά χάνεται όταν χάνει τις ιδιαιτερότητες του δηλαδή στο τι ακριβώς έχει προσφέρει η δημοκρατία.

Επαναφέροντας τη συζήτηση στην «ελευθερία», η Χάρις φέρνει τη συζήτηση στους στόχους και όχι στις διαδικασίες. Με αυτόν τον τρόπο, υποστηρίζει ισχυρότερα τη δημοκρατία. Εξηγεί γιατί ο καθένας θα πρέπει να νοιάζεται να την υπερασπιστεί: να προστατεύσει τις ελευθερίες για τις οποίες ενδιαφέρεται πιο βαθιά.

Ο πρώην πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα εξέθεσε αυτό το επιχείρημα πιο ξεκάθαρα από οποιονδήποτε άλλο στο Δημοκρατικό Συνέδριο. «Η δημοκρατία δεν είναι απλώς ένα σωρό αφηρημένες έννοιες και αρχές και σκονισμένοι νόμοι», είπε. «Είναι οι αξίες με τις οποίες ζούμε και ο τρόπος που συμπεριφερόμαστε ο ένας στον άλλον – συμπεριλαμβανομένων εκείνων των ανθρώπων που δεν μοιάζουν με εμάς ή δεν προσεύχονται όπως εμείς ή βλέπουν τον κόσμο ακριβώς όπως εμείς».

Αυτό το τελευταίο σημείο, σχετικά με τον σεβασμό των διαφορών, είχε έντονη απήχηση στους συμμετέχοντες στο συνέδριο. Αυτό που ονομάζεται «πολιτική ταυτότητας» και βιώνεται ως ελευθερία από τους απλούς ανθρώπους. Και αυτό σύμφωνα με τους Δημοκρατικούς είναι που θέλει η δεξιά, ειδικά η δεξιά MAGA, να στερήσει από τους ανθρώπους. Το δικαίωμά να είναι ο εαυτός τους.
Αυτό φάνηκε ξεκάθαρα και στο πώς αντιμετωπίζουν την Καμάλα Χάρις ο Τραμπ και ο αντιπρόεδρός τους. Τόσο ο Τραμπ όσο και ο Βανς προσπαθούν ξεκάθαρα να της επιτεθούν με μισογυνικούς όρους, να την στιγματίσουν επειδή είχε άλλες σχέσεις πριν παντρευτεί τον σύζυγό της ή ότι δεν έχει γεννήσει παιδιά αλλά έχει υιοθετήσει. Είναι ένα πρώτο δείγμα για το πώς η πολιτική Τραμπ έχει μια εμμονή με τον έλεγχο των προσωπικών επιλογών των γυναικών.

Τελικά, η επιλογή να προτάξει την έννοια «ελευθερία» έναντι της «δημοκρατίας» εξαρτάται από το τι αποζητά ο ίδιος ο κόσμος. Η έννοια της «δημοκρατίας» έχει μια σοβαρότητα αναμφισβήτητη. Το 2020, κατά τη διάρκεια της θανατηφόρας πανδημίας, αυτός ο τόνος ήταν αποτελεσματικός. Το 2022, με την απώλεια των δικαιωμάτων των αμβλώσεων και την 6η Ιανουαρίου (εισβολή στο Καπιτώλιο) ακόμα νωπή στο μυαλό των ανθρώπων, είχε ακόμα απήχηση. Το 2024, ωστόσο, φαίνεται ότι ο κόσμος έχει κουραστεί από την αρνητικότητα και θέλει κάτι πιο αισιόδοξο. Η ελευθερία δεν συμβολίζει απλά κάτι που προσφέρει προστασία, αλλά κυρίως φιλοδοξία.

Η Χάρις προβάλλει μια εικόνα μιας χώρας όπου όλοι μπορούμε να κάνουν ελεύθερα ότι επιθυμούν και κυρίως πως όλοι αποδέχονται το γεγονός ότι δεν πρέπει αναγκαστικά να είναι όλοι ακριβώς το ίδιο. Είναι ένα υπέροχο μήνυμα αποδοχής και ειρήνης.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Κάμαλα Χάρις: Αυλαία στο συνέδριο των Δημοκρατικών με ιστορική ομιλία (Βίντεο)

DW: Τα “αγκάθια” της Κάμαλα Χάρις για την προεδρία

ΣΧΕΤΙΚΑ

eXclusive

eTop

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ