Η Εκκλησία κηρύττει “ανένδοτο”… αγώνα κατά της κυβέρνησης

04/01/2021 21:52

Και έγινε αυτό που πολλοί απεύχονταν. Η Εκκλησία επισήμως διά της Ιεράς Συνόδου κήρυξε έναν νέο «ιερό πόλεμο» ενάντια στην κυβέρνηση με αφορμή την επιβολή απαγόρευσης των πιστών στις εκκλησίες για την εορτή των Φώτων.

Ένας πόλεμος που “σιγοψηνόταν” από το Πάσχα του 2019 και μετά με πολλές ένθεν κακείθεν αντεγκλήσεις (Εκκλησίας και Κράτους), αλλά που πάντα σωζόταν την τελευταία στιγμή με την επικοινωνία του Αρχιεπισκόπου με τον Πρωθυπουργό.
Όλον αυτόν το καιρό όμως υπήρξαν πολλοί και πρώτα και κύρια ο κλήρος, οι απλοί κληρικοί των εκκλησιών ανά την επικράτεια που “έβλεπαν” την κυβέρνηση να διώκει ανηλεώς την Πίστη, στο όνομα του περιορισμού του κορωνοϊού.

Το επιχείρημα απλό. Γιατί να απαγορεύει την πρόσβαση στις εκκλησίες ενώ επιτρέπει τα σούπερ-μάρκετ, τα κομμωτήρια κλπ;

H Διαρκής Ιερά Σύνοδος έστειλε το τελεσίγραφό της στην κυβέρνηση και από αύριο όλοι περιμένουν να δουν εάν και πώς θα ακολουθήσουν οι «εχθροπραξίες», καθώς η κυβέρνηση μέχρι στιγμής δείχνει πως δεν πρόκειται να υποχωρήσει.

“Ο νόμος δεν μπορεί να εφαρμόζεται κατά το δοκούν ώστε να τον αγνοεί όποιος διαφωνεί. Η κυβέρνηση ευελπιστεί ότι η Εκκλησία θα αντιληφθεί την κρισιμότητα των στιγμών για την κοινωνία, όπως έως σήμερα με υπευθυνότητα έπραξε. Η εφαρμογή των μέτρων πρόληψης και προφύλαξης αποτελεί υποχρέωση αλλά και πράξη κοινωνικής αλληλεγγύης και ευθύνης όλων μας”.

Δηλαδή οι εντολές για τα απαγορευτικά μέτρα ισχύουν για όλους ανεξαιρέτως και κανείς δεν πρόκειται να «συγκινηθεί» ούτε από τις αντιδράσεις της ΔΙΣ, ούτε του απλού κλήρου, πόσο μάλλον των πιστών.

Οι υπερασπιστές των αποφάσεων της ΔΙΣ προβάλλουν το επιχείρημα πως ο άνθρωπος δεν είναι μόνο σάρκα. Είναι και ψυχή και αυτή η ψυχή αυτές τις ημέρες τις πικρές, του φόβου και της μοναξιάς, θέλει κάπου να ακουμπήσει. Και η Εκκλησία είναι όπως υπήρξε πάντα διαχρονικά για τον ελληνισμό το αποκούμπι, η αγκαλιά του πιστού ανθρώπου.

Άλλοι πάλι από το ίδιο στρατόπεδο, μιλούν πως τα σκληρά μέτρα που επιβλήθηκαν, επιβλήθηκαν «όχι επειδή το θέλησε ο λαός του θεού, αλλά κάποιοι άλλοι έξωθεν από την πίστη μας» και πως ο κορωνοϊός «είναι πρόσχημα για να μην κοινωνήσουμε» , ή πως η απαγόρευση των τελετών αγιασμού των υδάτων σε ανοιχτό δημόσιο χώρο είναι μια «σαφής προσβολή προς την χριστιανική πίστη ».

Και υπάρχει και το άλλο στρατόπεδο. Αυτό που πιστεύει πως σε μεγάλο βαθμό οι νόμοι του Κράτους, ακριβώς επειδή δεν έχει γίνει ο διαχωρισμός του απ’ τη θρησκεία, είναι εξαιρετικά μην πούμε υπερβολικά, ευνοϊκοί για την Εκκλησία. Από τις φοροαπαλλαγές μέχρι τα προνόμια, απ’ τα Θρησκευτικά μέχρι τις τιμές, η Εκκλησία πάντα παίρνει πολύ περισσότερα απ’ όσα δίνει και πως τώρα που υπάρχει ένας νόμος που να μην την συμφέρει ξεσπά πόλεμος.

Γιατί δηλαδή η Εκκλησία να αξιοποιεί μια χαρά τους νόμους που της δίνουν δικαιώματα, αλλά δεν δέχεται ότι μπορεί δια νόμου να υποχρεωθεί και για κάτι; Μήπως όλοι οι υπόλοιποι πολίτες δεν υποχρεωνόμαστε δια νόμου να κάνουμε ένα σωρό πράγματα που δε μας αρέσουν, ή πάνε αντίθετα στα πιστεύω και την ιδεολογία μας και όμως πειθαρχούμε; Μήπως όλος αυτός ο κόσμος που ζει με τα επιδόματα για μήνες με κλειστές τις επιχειρήσεις του κήρυξε κάποιον ανάλογο ανένδοτο αγώνα ή ιερό πόλεμο απέναντι στους νόμους του Κράτους;

Tο Σύνταγμα της χώρας είναι σαφές και καλό είναι να το διαβάζουμε από καιρό σε καιρό. Μέρος δεύτερο, άρθρο 13, παράγραφος 4: Κανένας δεν μπορεί, εξαιτίας των θρησκευτικών του πεποιθήσεων, να απαλλαγεί από την εκπλήρωση των υποχρεώσεων προς το Κράτος ή να αρνηθεί να συμμορφωθεί προς τους νόμους.

Μπορεί ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος και η Σύνοδος να είναι αποφασισμένοι να φτάσουν ως το τέλος αυτή τη φορά και να μην επιτρέψουν στην κυβέρνηση κατά την άποψή τους να υποτιμήσει άλλο την Εκκλησία και τους πιστούς.

Μπορεί και να καταφύγουν στο Συμβούλιο της Επικρατείας καταγγέλοντας την Κυβέρνηση για παράνομη και αντισυνταγματική απόφαση η οποία στερεί από τους πιστούς να τελέσουν το Συνταγματικό τους δικαίωμα, έχοντας έτσι άλλοθι και για περαιτέρω προσφυγή στο Ευρωπαικό Δικαστήριο. Αλλά η ουσία είναι πως εκτός απ ό,τι όταν κληθεί το ΣτΕ να συζητήσει την προσφυγή δεν θα υφίσταται πλέον ως θέμα και θα είναι άνευ αντικειμένου η προσφυγή αυτή των ιεραρχών κυρίως όμως η Εκκλησία αναιρεί τον ίδιο της το χαρακτήρα και προορισμό.

Γιατί δεν μπορείς ως επιχείρημα να εξισώνεις την Εκκλησία και τον σκοπό της που είναι να φτάσει ο άνθρωπος στην αρετή με το εμπόριο και τα καταστήματα, ιδιαίτερα όταν γνωρίζεις – και από πρώτο χέρι – πως από την απόφασή σου αυτή απειλούνται ανθρώπινες ζωές.

Απόδοτε τα Καίσαρος Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ.