Καλά μαντάτα για την Ελλάδα από τις Βρυξέλλες στο θέμα αλιείας στη Μεσόγειο, καθώς η ΕΕ ανοίγει θέμα και για τις ΑΟΖ, τις οποίες βαπτίζει “κοινό θέμα” για την Ευρώπη, ενισχύοντας την ελληνική διαπραγματευτική πλευρά στο πρόβλημα που υπάρχει με την Τουρκία.
Η συγκεκριμένη απόφαση σημαίνει πως ο ανταγωνισμός για μειωμένα επίπεδα αποθεμάτων θαλάσσιων πόρων ενδέχεται να αποτελέσει πηγή τριβής με τρίτες χώρες και προτρέπεται η ΕΕ και τα κράτη – μέλη να εργαστούν «από κοινού», προκειμένου να διασφαλιστούν η επαγρύπνηση, ο έλεγχος, η σταθερότητα και η ασφάλεια των ευρωπαϊκών παράκτιων και χωρικών υδάτων, οι αποκλειστικές οικονομικές ζώνες (ΑΟΖ), η υφαλοκρηπίδα, οι ναυτιλιακές υποδομές και οι θαλάσσιοι πόροι όπως είναι το αέριο ή το πετρέλαιο.
Στην ουσία η απόφαση αυτή έχει ιστορική σημασία, καθώς η Ελλάδα δεν αφήνεται πλέον μόνη της να λύνει κομβικά προβλήματα στις σχέσεις της με την Τουρκία, όπως είναι η υφαλοκρηπίδα.
Με τον τρόπο αυτό η ΕΕ θεωρεί πως το ζήτημα αυτό είναι διμερές -μεταξύ ΕΕ και Τουρκίας- και επί της ουσίας αναγορεύει τα ελληνικά σύνορα, σε σύνορά της.
Συνάμα, στέλνεται ένα ξεκάθαρο μήνυμα προς την τουρκική πλευρά, καθώς τονίζεται πως οι υποψήφιες προς ένταξη στην ΕΕ χώρες θα πρέπει να τηρούν τις αρχές της αλιευτικής πολιτικής της ΕΕ, μιας και το σχετικό ενωσιακό και διεθνές δίκαιο που ισχύει για τις αλιευτικές δραστηριότητες.
Από τα 21 κράτη της Μεσογείου, τρία δεν έχουν ούτε υπογράψει ούτε κυρώσει την UNCLOS, αναφέροντας το ειδικό πρόβλημα της Τουρκίας και ζητώντας από την Επιτροπή να παροτρύνει αυτές τις χώρες, ιδίως αυτές που είναι υποψήφιες προς ένταξη στην ΕΕ, να προσχωρήσουν στη Σύμβαση και να εφαρμόσουν την UNCLOS ως αναπόσπαστο μέρος του κανονιστικού πλαισίου της ΕΕ για τις θαλάσσιες υποθέσεις.