PLUS
Ο έλληνας πρωθυπουργός επισκέπτεται για δεύτερη φορά το Άμπου Ντάμπι, και θα συναντηθεί με το διάδοχο του Θρόνου, Σεΐχη Mohammed Bin Zayed Al Nahyan, σε μία κρίσιμη συγκυρία για τις κρίσιμες εξελίξεις στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.
Η επίσκεψη αυτή στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα έρχεται σε μια στιγμή που ο πρόεδρος της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, μεγαλώνει την ένταση των προκλήσεων αδιαφορώντας ουσιαστικά για τις αντιδράσεις της διεθνούς κοινότητας. Η Αθήνα πιστή στο σχέδιό της να ισχυροποιήσει τις συμμαχίες της και να επικοινωνεί τις θέσεις της με αιχμή το σεβασμό στο Διεθνές Δίκαιο και τους κανόνες καλής γειτονίας, προσπαθεί να απομονώσει την Τουρκία και να της στερήσει τα οποιαδήποτε από τα αβάσιμα επιχειρήματά της.
Για τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η προσπάθεια της Άγκυρας να ηγεμονεύσει στον αραβικό κόσμο, αποτελεί μια επιθετική ενέργεια η οποία έχει εξοργίσει όλες τις χώρες του Κόλπου, με εξαίρεση το σύμμαχο και φίλο της Τουρκίας, Κατάρ το οποίο έχει επενδύσει σε πολλές τουρκικές εταιρίες, ορισμένες εκ των οποίων στον τομέα της αμυντικής βιομηχανίας, όπου έχει συνεταιριστεί με πρόσωπα του στενού κύκλου του Τούρκου προέδρου.
Επίσης, το Εμιράτο του Κατάρ, θεωρείται συγκεκαλυμμένος χρηματοδότης πολλών εκ των στρατιωτικών περιπετειών του καθεστώτος Ερντογάν, αλλά και “αιμοδότης” της τουρκικής οικονομίας που βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού.
Έτσι για το Άμπου Ντάμπι η στρατιωτική περικύκλωση της Αραβικής Χερσονήσου από την Τουρκία (με τη δημιουργία βάσεων στο Κατάρ, τη Σομαλία και παρολίγον στη νήσο Σουακίν του Σουδάν) είναι επαρκές σημάδι των “αυτοκρατορικών” φιλοδοξιών της Άγκυρας, οδηγώντας το να έχει καταδικάσει το τουρκολυβικό μνημόνιο, καθώς και τις παραβιάσεις των ελληνικών και κυπριακών κυριαρχικών δικαιωμάτων στην Ανατολική Μεσόγειο.
Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, που οι στρατιωτικοί και οικονομικοί δεσμοί τους με τη Γαλλία (που βρήκαν το συμβολικό του επιστέγασμα στη δημιουργία “δεύτερου Λούβρου” στο Αμπού Ντάμπι), καθώς και η ανοικτή συνεργασία τους με το Ισραήλ αποσαφηνίζουν την εικόνα για μια ενίσχυση και εμβάθυνση των δεσμών τους με την Ελλάδα και την μετατροπή της διμερούς σχέσης σε στρατηγική εταιρική σχέση, η οποία βέβαια θα αποτυπωθεί και στις συμφωνίες που θα υπογραφούν.
