Η « Έξοδος » συνεχίζει στο θέατρο ΑΡΓΩ

Έγινε sold out όπου παρουσιάστηκε, απέσπασε πολύ καλές κριτικές και εγκωμιαστικά σχόλια των ανθρώπων της τέχνης και των γραμμάτων, είχε μεγάλη αποδοχή από το κοινό, φιλοξένησε συγκινητικές συναντήσεις και συζητήσεις. Η «ΕΞΟΔΟΣ», που παρουσιάζεται σε σκηνοθεσία Ρουμπίνης Μοσχοχωρίτη, επιστρέφει για πέντε (5) παραστάσεις, στο Θέατρο Αργώ (Ελευσινίων 15, Μεταξουργείο, ΑΘΗΝΑ, τηλ. 210-5201.684) από 24 έως 28 Οκτωβρίου 2015 και ώρα 8:00μμ., σε ημερομηνίες που έχουν επιλεγεί συμβολικά κοντά στην εορτή της 28^ης Οκτωβρίου. Οι ηρωίδες της παράστασης «ΕΞΟΔΟΣ», η Μόσχω Τζαβέλα, η Ηλέκτρα Αποστόλου, η Μπουμπουλίνα, η Μαντώ Μαυρογένους, η Λέλα Καραγιάννη, Σουλιώτισσες και Μεσολογγίτισσες, εργάτριες και ανώνυμες αγωνίστριες, ζωντανεύουν στη σκηνή από πέντε γυναίκες ηθοποιούς -Νικολίνα Καραθύμιου, Κατερίνα Μπιλάλη, Λυγερή Ταμπακοπούλου, Γιώτα Τσιότσκα και Στέλλα Γρίβα- και συναντούν την 90χρονη αγωνίστρια Ζωή Πετροπούλου που αφηγείται ζωντανά στη Σκηνή τη δική της μάχη και ιστορία.Μια παράσταση που έχει εξελιχθεί σε θέατρο-ντοκουμέντο, όπου πολλές παλιές και νέες αγωνίστριες συναντήθηκαν στο διάστημα που παίχτηκε ολόκληρο τον περασμένο χρόνο [στην Αθήνα στο Studio Μαυρομιχάλη και το Θέατρο ΘΗΣΕΙΟΝ, στη Θεσσαλονίκη-Θέατρο Φαργκάνη και στην Πάτρα-Θέατρο Λιθογραφείον].

Το έργο διαπραγματεύεται το ερώτημα: Εγώ θα έβαζα σε κίνδυνο την ζωή μου για κάτι μεγαλύτερο και ανώτερο από το ατομικό; Και τι είναι η πατρίδα σήμερα και τότε; Το θέμα της παράστασης στοχεύει να αναδείξει τις αντιφάσεις, τους δισταγμούς, τις αποφάσεις, εν τέλει τον ρόλο των γυναικών στη διάρκεια της Νεοελληνικής Ιστορίας, μέσα από τη διαφορετικότητα του γυναικείου ψυχισμού.

Η «ΕΞΟΔΟΣ» παρουσιάζεται από τη θεατρική ομάδα Anima, που συνεχίζει την θεατρική της έρευνα πάνω στην ανάδειξη της γυναικείας οπτικής και στην άρθρωση ενός ισότιμου γυναικείου λόγου. Το κείμενο της παράστασης συντίθεται από αφηγηματικά κείμενα-μονολόγους, αλλά και αληθινές μαρτυρίες γυναικών που έδρασαν στην επανάσταση του 1821, στον πόλεμο του 1940, στον εμφύλιο και μέχρι σήμερα.

Η ιδέα της σκηνοθεσίας:

Με αφετηρία το περιβάλλον μιας πειραγμένης εθνικής εορτής -κάτι μεταξύ 25^ης Μαρτίου και 28^ης Οκτωβρίου- την οποία οι ηθοποιοί προετοιμάζουν χρησιμοποιώντας υλικά από εθνικούς εορτασμούς, όπως ποιήματα, εικόνες, τραγούδια, απαγγελίες, στεφάνια, παρελάσεις και άλλα, αποδομείται και επαναδομείται η ιδέα του εθνικού.  Στόχος της παράστασης είναι να ξαναδιαβάσουμε με καινούριο τρόπο το 1821 και το 1940, ώστε τα κείμενα αυτά να αποκτήσουν σάρκα και οστά και να φέρουν πραγματικά, σημερινά, επίκαιρα διλήμματα, γιατί ‘Ηρωας μπορεί να είναι κάποιος από εμάς, όταν βρεθεί κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες.