PLUS
Η κοινωνική αποστασιοποίηση αποτελεί την «ασπίδα» στη διασπορά του Covid-19.
Ο παθολόγος-λοιµωξιολόγος Πάνος Γαργαλιάνος-Κακολύρης και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Λοιµώξεων ανοίγει τα χαρτιά του στην ιατρικό συντάκτη, Αλεξία Σβώλου.
O όρος «πανδημία» που χρησιμοποίησε (ομολογουμένως με καθυστέρηση) ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας για να περιγράψει την εξάπλωση του κορωνοϊού Covid-19 εμπεριέχει το στοιχείο του πανικού και έχει βαρύ κοινωνικό και ψυχολογικό αντίκτυπο. Σε αυτές τις δύσκολες ώρες, είναι σημαντικό να βλέπουμε τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση κι όχι χρωματισμένα με τα σκούρα συναισθήματα ανησυχίας και στη σκιά του φόβου. Στο αφιέρωμα της «ΜΠΑΜ» για τον κορωνοϊό, ο πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Λοιμώξεων Πάνος Γαργαλιάνος- Κακολύρης μέλος της επιτροπής εμπειρογνωμόνων για τη διαχείριση κρίσεων στα λοιμώδη νοσήματα του υπουργείου Υγείας ανοίγει τα χαρτιά του σε αυτή τη συνέντευξη και δίνει απαντήσεις στα καθημερινά ερωτήματα που μας δημιουργεί η νέα υγειονομική απειλή, η οποία ήρθε να κάνει άνω-κάτω τη ζωή μας.
Όταν μιλάμε για λοιμώξεις, ο νους μας πάντα πηγαίνει στα παιδιά. Στη νέα πανδημία, τα παιδιά διαδραματίζουν έναν κομβικό ρόλο, σωστά;
Ναι, τα ευρήματα δείχνουν πως τα παιδιά μπορούν να μεταδίδουν για πολλές μέρες τον κορωνοϊό καθώς παρουσιάζουν πολύ υψηλό ιικό φορτίο στον φάρυγγά τους παρότι τα ίδια εκδηλώνουν πολύ ήπια συμπτώματα ή παραμένουν σχεδόν ασυμπτωματικά. Ωστόσο, παρότι τα νεαρά σε ηλικία άτομα νοσούν πολύ ήπια, μπορούν να μεταφέρουν τον κορωνοϊό στα ηλικιωμένα μέλη της οικογένειας, τα οποία αποτελούν ευπαθή ομάδα, με υψηλό κίνδυνο να νοσήσουν σοβαρά.
Τώρα που τα σχολεία έκλεισαν, τι μπορούν να κάνουν τα παιδιά για να μη θέσουν άλλους και τον εαυτό τους σε κίνδυνο;
Με το κλείσιμο των σχολείων και τη διακοπή των εξωσχολικών δραστηριοτήτων δημιουργείται ένα σοβαρό ζήτημα της δημιουργικής απασχόλησης των λιλιπούτειων και των εφήβων, ώστε να αποφύγουν τους χώρους συγχρωτισμού και να μην εκθέσουν σε κίνδυνο τον παππού και την γιαγιά. Εκτός από το διάβασμα που πρέπει να κάνουν για να μη μείνουν πίσω στα μαθήματά τους, τα παιδιά μπορούν να βγαίνουν στην αυλή για να παίξουν, να κάνουν ποδήλατο, να περπατήσουν σε ένα ανοιχτό πάρκο ή να απασχοληθούν στο σπίτι με ομαδικές εργασίες, να ασχοληθούν με κατασκευές, να φτιάξουν ένα βίντεο, να παίξουν επιτραπέζια παιχνίδια κ.λπ. Προφανώς δεν πρέπει να κολλήσουν μπροστά σε μία τηλεόραση και στο τάμπλετ όλες αυτές τις ημέρες, ενώ θα πρέπει να κρατούν κι αποστάσεις ασφαλείας από τα ηλικιωμένα μέλη της οικογένειας, καθώς όποιος είναι άνω των 70 ετών αποτελεί apriori ευπαθές άτομο. Τα μέτρα που πρέπει να τηρούν μικροί και μεγάλοι είναι της λεγόμενης κοινωνικής αποστασιοποίησης, η οποία αποτελεί την βασικότερη ασπίδα στην διασπορά του κορωνοϊού στην κοινότητα. Δηλαδή πρέπει να αποφεύγουν τη σωματική επαφή, τις χειραψίες, τους εναγκαλισμούς και να διατηρούν καθαρά τα χέρια τους με συχνή χρήση απολυμαντικών τζελ, νερού και σαπουνιού.
Τι έχετε να πείτε για τον «πόλεμο» που έχει ξεσπάσει μεταξύ Εκκλησίας και επιστημόνων σχετικά με την μετάδοση του ιού Covid-19;
Κακώς έχει προκύψει αυτή η διχογνωμία μεταξύ Ιεράς Συνόδου κι επιστημόνων. Το να αποφεύγει κάποιος τον συγχρωτισμό σε χώρους όπου συναθροίζονται πολλοί ηλικιωμένοι άνθρωποι επειδή υπάρχει κίνδυνος να κολλήσει μια λοίμωξη δεν πρέπει να δημιουργεί αισθήματα ενοχής, ούτε φυσικά επηρεάζεται η πίστη από το αν θα πάμε στην εκκλησία ή θα αργήσουμε να μεταλάβουμε.
Τι απαντάτε στις φήμες που θέλουν τον Covid-19 να είναι βιολογικό «όπλο» που ξέφυγε ή διέρρευσε από εργαστήριο;
Ανεξάρτητα με τον αν είναι όπλο ή όχι, είναι μεγάλο λάθος να υποτιμήσουμε τα μικρόβια. Γιατί τα μικρόβια είναι πιο έξυπνα από εμάς. Προϋπήρχαν χιλιάδες χρόνια προτού εμφανιστούμε στη γη και το πιθανότερο είναι πως θα μείνουν εδώ μετά από εμάς. Συνεπώς έχουνε μάθει να επιβιώνουν, να εξελίσσονται και να προσαρμόζονται, μέσα από τους αιώνες και γι’ αυτό δεν μπορούμε να τα νικήσουμε εύκολα.
Θα μάθουμε ποτέ την αλήθεια για τον Covid-19 και θα μπορέσουμε να τον αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά με φάρμακα;
O Covid-19 είναι ένας νέος ιός για τον οποίο τα ευρήματα τώρα συλλέγονται και η επιστημονική γνώση αναφορικά με αυτόν «χτίζεται» προοδευτικά. Τα νέα δεδομένα που προκύπτουν διαρκώς μας βοηθούν να επανεκτιμήσουμε ό,τι ξέρουμε γι’ αυτόν και προς τον Απρίλιο θα έχουμε πιο ξεκάθαρη εικόνα και συνεπώς καλύτερη δυνατότητα να τον αντιμετωπίσουμε.
Βλέπουμε καθημερινά στην τηλεόραση σκηνές από τη γειτονική μας Ιταλία που μας τρομάζουν. Τι έγινε εκεί και τους ξέφυγε τόσο η κατάσταση;
Στην Ιταλία, υποτίμησαν τον κίνδυνο και δεν πήραν εγκαίρως τα proactive μέτρα για την απαγόρευση του συγχρωτισμού (κλείσιμο σχολείων, γυμναστηρίων, απαγόρευση συνεδρίων κ.λπ.), που βοηθούν στον περιορισμό της διασποράς του κορωνοϊού. Επειδή η Ιταλία είναι ένα κράτος με πολύ μεγάλο δημογραφικό πρόβλημα και μεγάλη μερίδα του πληθυσμού είναι ηλικιωμένα άτομα-ευπαθή στη λοίμωξη-ο Covid-19 τους ξέφυγε και ενσωματώθηκε πολύ γρήγορα στην κοινότητα, με τα γνωστά θλιβερά αποτελέσματα τα οποία βλέπουμε στα δελτία ειδήσεων. Από την Ιταλία μαθαίνουμε τι έκαναν λάθος, ώστε να μην υποπέσουμε στα ίδια σφάλματα…
*Όπως δημοσιεύθηκε στην «ΜΠΑΜ» στο ρεπορτάζ που κυκλοφορεί
