PLUS
Του Άρη Σκούρτη
Στις δημοκρατίες, οι εκλογές αποτελούν την ύψιστη έκφραση της λαϊκής βούλησης. Ο «κυρίαρχος λαός» αποφασίζει και καθορίζει το μέλλον το
δικό του και του τόπου του. Στις 25-1-2015 οι Νεοέλληνες καλούνται να ψηφίσουν για 16η φορά από την Μεταπολίτευση του 1974, με εκλογικά συστήματα ενισχυμένης
αναλογικής.
Μέσα στην άδικη, την πληκτική και μπάσταρδη εποχή μας, μέσα στα ψέμματα, στις φενάκες και στα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα
μας, ανάμεσα στους βαρείς σωρείτες που πλήττουν τη ζωή μας και μεσούσης της προεκλογικής περιόδου, καλούμεθα άπαντες οι Πανέλληνες να
ασκήσουμε το αναφαίρετο δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι…
Δύο θαρρώ είναι οι προβληματισμοί τούτων των εκλογών:
1. Ο εφησυχασμός που κυριαρχεί αυτούς τους δύο μήνες για τα ταμειακά αποθέματα της χώρας.
2. Η χώρα φαίνεται απομονωμένη, καθότι την απασχολεί μόνο η Τρόικα και το ΔΝΤ.
Εξηγούμαι:
Απόφαση –λέει– ιστορικής σημασίας θα πάρει αυτές τις μέρες η ΕΚΤ, όταν θα ανακοινώσει τη μαζική αγορά… ομολόγων, από την οποία κανείς δεν
ξέρει ακόμα εάν θα αφορά και στα Ελληνικά Ομόλογα. Έως τώρα, οι ενδείξει είναι πως η Ελλάδα θα είναι η μόνη που θα εξαιρεθεί από το
πρόγραμμα αγοράς κρατικών ομολόγων, κάτι που σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες, σημαίνει πως η χώρα μας θα βρίσκεται ουσιαστικά εκτός
Ευρωζώνης;
Όμως, διαρρέεται από Ευρωπαϊκούς τραπεζικούς κύκλους πως «είναι πολύ δύσκολο στην παρούσα χρονική συγκυρία να ανακοινωθεί ένα πρόγραμμα
αγοράς κρατικών ομολόγων, που θα περιλαμβάνει από τώρα τα Ελληνικά ομόλογα. Με δεδομένο το γεγονός, ότι μπορεί να έρθει στην εξουσία ένα
κόμμα, στο οποίο αρκετοί θεωρούν πως είναι επιθυμητό να αναδιαρθρωθούν τα Ελληνικά Ομόλογα που έχει ήδη αγοράσει η ΕΚΤ».
Η αιτιολογία που προβάλλουν, είναι απλή, ότι δηλαδή είναι παράλογο να δανείσεις κάποιον που ζητάει κούρεμα στα δάνεια του παρελθόντος.
Ως σενάρια ακούγονται η αναβολή για αργότερα, από την ΕΚΤ, της ένταξης στο πρόγραμμα και της Ελλάδος, κάτι που σημαίνει στην ουσία πως η χώρα
μας θα είναι εκτός Ευρωζώνης;
Όμως, ακούγεται επίσης μία Σολομώντεια λύση, δηλαδή να ενταχθούν από τώρα στο πρόγραμμα τα Ελληνικά Ομόλογα, αλλά όχι όσα προβλέπονται από την ποσόστωση της Ελλάδας, αλλά μειωμένα στο ένα τρίτο της ποσόστωσης.
Τώρα, όσον αφορά το δεύτερο προβληματισμό:
Στις Βρυξέλλες τώρα επικρατεί μεγάλη κινητικότητα για τους τρόπους ανάκαμψης της οικονομίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και διαμόρφωσης
της οικονομικής διακυβέρνησής της. Η Ελλάδα απέχει από την ευρύτερη ευρωπαϊκή συζήτηση, όχι μόνο λόγω της εκλογικής διαδικασίας, αλλά και
γιατί τα πολιτικά κόμματα, παρόλο που συμφωνούν στην ευρωπαϊκή προοπτική της, δεν έχουν όλα αποκρυσταλλωμένες απόψεις.
Απόλυτη αυτονομία στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι δυνατή. Μέχρι τώρα δεν έχουμε πραγματοποιήσει συνεννοήσεις με τις υπόλοιπες
χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ούτως ώστε να διαμορφωθεί μία πολιτική για τον βαθμιαίο περιορισμό του χάσματος μεταξύ του
ανεπτυγ-μένου κέντρου και της περιφέρειας που υστερεί.
Δυστυχώς, μας απασχολούν μόνο το ΔΝΤ και ο δανεισμός της χώρας. Είμαστε δηλαδή απομονωμένοι από το ευρωπαϊκό γίγνεσθαι. Επιβάλλεται
αντιστρο-φή. Η πολιτική λιτότητας δεν είναι ό,τι το καλύτερο.
Καλούμεθα, ως χώρα, να διαμορφώσουμε λοιπόν μία πολιτική ευρωπαϊκής συνεργασίας, για την Ελλάδα μας και την Ευρώπη των Πολιτών!
*Άρης Σκούρτης- τραπεζικο στελεχος
