Τρίτη 24 Δεκεμβρίου 2024

Η μάχη της οικονομίας και το στοίχημα της πολιτικής ηγεμονίας

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης παλεύει για μια «χρυσή διετία» υψηλών ρυθμών ανάπτυξης που θα εξασφαλίσουν προοπτικές μακρόχρονης επικράτησης του κόμματός του – Ο Αλέξης Τσίπρας αγωνίζεται να επιβληθεί ηγετικά στο αντιδεξιό μέτωπο

Τις προηγούμενες μέρες ο γενικός διευθυντής του Οργανισμού Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους Δ. Τσάκωνας είχε εντατικές επαφές στη Νέα Υόρκη και στη Βοστώνη με θεσμικούς επενδυτές στην προσπάθειά του να προετοιμάσει μια νέα, δυναμική αυτή τη φορά, έξοδο του Ελληνικού Δημοσίου στις διεθνείς αγορές.

Προσδοκίες από τη θετική συγκυρία

Το υπουργείο Οικονομικών, εκμεταλλευόμενο τη γενικευμένη μείωση των επιτοκίων παντού στον κόσμο και την ατμόσφαιρα θετικών προσδοκιών οι οποίες επικράτησαν και διεθνώς για την ελληνική οικονομία μετά τις εκλογές της 7ης Ιουλίου, σπεύδει να αξιοποιήσει την ευκαιρία και να επιβεβαιώσει την εκτίμηση ότι η Ελλάδα είναι ξανά επενδύσιμη.

Πληροφορίες αναφέρουν ότι οι διαχειριστές του ελληνικού δημοσίου χρέους θα επιχειρήσουν την έκδοση τίτλων 15ετούς διάρκειας ευελπιστώντας ότι θα επιτύχουν εξαιρετικά χαμηλό επιτόκιο, κάτω του 2%, δεδομένου ότι στους δεκαετείς τίτλους υποχώρησε τις τελευταίες μέρες, αμέσως μετά τις ανακοινώσεις του Μάριο Ντράγκι, σε επίπεδα χαμηλότερα του 1,5%.

Η προετοιμαζόμενη έκδοση τίτλων μακράς διαρκείας, στον βαθμό που επιβεβαιωθεί και επιτύχει, θα ενισχύσει πολλές άλλες μικρότερες ομολογιακές εκδόσεις οι οποίες προετοιμάζονται για το φθινόπωρο και έρχονται ακριβώς να υποδηλώσουν ότι η ελληνική οικονομία τείνει να αλλάξει σελίδα και να εισέλθει σε τροχιά δυναμικής ανάκαμψης.

Ηδη ο ΟΤΕ έχει αναγγείλει την έκδοση ομολογιακού δανείου ύψους 500 εκατ. ευρώ προκειμένου να χρηματοδοτήσει ευχερέστερα τις επενδύσεις του. Αντιστοίχως η κατασκευαστική ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ προχωρεί επίσης σε έκδοση ομολόγων ύψους 150 εκατ. ευρώ και ακολουθεί σειρά άλλων πολιτικών αποφάσεων και επιχειρηματικών πρωτοβουλιών προς την αυτή κατεύθυνση.

Ιδιωτικοποιήσεις και πωλήσεις

Οπως έχει επισήμως αναγγελθεί, η κυβέρνηση επιταχύνει την πώληση του 30% του αεροδρομίου Αθηνών «Ελευθέριος Βενιζέλος», όπως και την πώληση του μεριδίου που κατέχει στα Ελληνικά Πετρέλαια. Ταυτόχρονα προετοιμάζεται η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΠΑ και έπονται ανάλογες αποφάσεις για τη ΔΕΗ στον βαθμό που αποδώσει η εξελισσόμενη απόπειρα διευθέτησης των ταμειακών και χρηματοδοτικών προβλημάτων της.

Στην ίδια λογική κινείται η Διοίκηση της Εθνικής Τράπεζας η οποία επαναφέρει στην ημερήσια διάταξη την πώληση της Εθνικής Ασφαλιστικής για την οποία πυκνώνει το ενδιαφέρον και από τα εμπλεκόμενα με τον τομέα της υγείας επενδυτικά funds και βεβαίως σε αυτές τις συνθήκες αποκτούν ξεχωριστό ενδιαφέρον οι προσπάθειες ταχύτερης αντιμετώπισης των «κόκκινων» μη εξυπηρετούμενων δανείων από τις τράπεζες.

Λύση για τον βραχνά των «κόκκινων» δανείων

Η κυβέρνηση μεταδίδει σε όλους τους τόνους ότι επέτυχε τη συναίνεση των ευρωπαϊκών αρχών και έχει τη συμφωνία των εμπορικών τραπεζών για την εγγυοδοσία της πώλησης σημαντικού μέρους των «κόκκινων» δανείων και ευελπιστεί ότι μπορεί να περιορίσει γρήγορα το ποσοστό τους στο 27%, αμβλύνοντας σημαντικά μία από τις πιο κρίσιμες εστίες αβεβαιότητας της ελληνικής οικονομίας.

Επιπλέον, οι κυβερνώντες υπολογίζουν ότι τόσο ο εξελισσόμενος προϋπολογισμός του 2019 όσο και ο καταρτιζόμενος του 2020 θα προσθέσουν αξιοπιστία, καθώς θα επιβεβαιώνεται μέσω της εκτέλεσης του εφετινού και των προβλέψεων του επόμενου η εμμονή στη σταθεροποίηση των δημοσίων οικονομικών.

Χωρίς αμφιβολία, η νέα κυβέρνηση Μητσοτάκη δίνει από την αρχή της ανάληψης των καθηκόντων της τη μάχη της οικονομίας και δι’ αυτής επιχειρεί να επιβάλει την ηγεμονία της στην ελληνική πολιτική σκηνή.

Το σχέδιο Μητσοτάκη και οι προοπτικές

Ο Πρωθυπουργός και οι στενοί συνεργάτες του αξιοποιούν την ατμόσφαιρα προσδοκιών που επικράτησε αμέσως μετά τις εκλογές και κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους προκειμένου να αποδειχθεί η ορθότητα της επιλογής του άλλου σχεδίου, του δικού τους φιλελεύθερου σχεδίου, που δεν κατανοούσε και δεν μπορούσε να υπερασπιστεί ο κ. Τσίπρας για πολλούς και διαφορετικούς λόγους.

Επενδύουν στην παρατηρούμενη κινητικότητα της δημόσιας και ιδιωτικής οικονομίας και εκτιμούν ότι αν στους επόμενους μήνες πιστοποιηθούν οι εμφανιζόμενες σήμερα προοπτικές ανάκαμψης θα διασφαλίσουν την πολιτική τους επικράτηση και ηγεμονία για μεγάλο διάστημα. Η αλήθεια είναι ότι για την ώρα η όλη προσπάθεια – επικοινωνιακή και πραγματική επί συγκεκριμένων θεμάτων και προβλημάτων – αποδίδει και δημιουργεί όντως κατάλληλο περιβάλλον.

Συγκρατημένη αισιοδοξία

Κάτι που επιβεβαιώνεται και από τη στάση της κοινωνίας. Αυτή την ώρα επικρατεί, αν μη τι άλλο, ατμόσφαιρα συγκρατημένης αισιοδοξίας. Η πλειονότητα των πολιτών επικροτεί τις αυτονόητες για τους περισσότερους πρώτες πράξεις της κυβέρνησης Μητσοτάκη, δηλώνει ικανοποιημένη από την έναρξη της διαδικασίας μείωσης των φόρων και ελπίζει ότι όντως η οικονομία μπορεί να ελευθερωθεί και να διαμορφώσει καλύτερες συνθήκες για όλους.

Ορισμένοι μάλιστα, ιδιαίτερα ο ευρύς κύκλος των επιχειρηματιών, εκτιμούν ότι υπό προϋποθέσεις μπορούν να διαμορφωθούν συνθήκες για μια «χρυσή διετία» υψηλών ρυθμών ανάπτυξης, μέσω της επιτάχυνσης των επενδύσεων και της δυναμικής αναδιάρθρωσης του ιδιωτικού τομέα της οικονομίας.

Γενικώς αν όλα εξελιχθούν ομαλά και δεν υπάρξουν εσωτερικές ή εξωτερικές περιπλοκές, η κυβέρνηση πιθανότατα θα απολαύσει ευνοϊκές πολιτικές συνθήκες τουλάχιστον μέχρι την προσεχή άνοιξη. Και αυτό γιατί τότε θα πρέπει να ξεπεράσει τον σκόπελο των τραπεζικών strees tests. Οι εγχώριες τράπεζες θα δοκιμαστούν τον προσεχή Μάρτιο, καθώς τότε θα κριθεί αν όντως και οι τέσσερις συστημικές κινούνται επιτυχώς προς τον στόχο απομείωσης των μη εξυπηρετούμενων δανείων και δεν θα χρειαστούν νέα κεφάλαια ή άλλες επώδυνες λύσεις ικανές να αποσταθεροποιήσουν τις αισιόδοξες προοπτικές της οικονομίας και της χώρας.

Στην κυβέρνηση ευελπιστούν ότι θα κερδηθεί και η μάχη των τραπεζών. Διατηρούν έτσι ελπίδες παγίωσης των συνθηκών πολιτικής ηγεμονίας που οικοδομούν εδώ και δύο μήνες. Πληροφορίες αναφέρουν ότι ο Πρωθυπουργός θέλει να ασφαλίσει τη συγκεκριμένη επισφαλή ζώνη, τη θεωρεί κομβική για τη συνέχεια και προσπαθεί να την καλύψει όσο γίνεται περισσότερο.

Ο πόλεμος κυριαρχίας στην Κεντροαριστερά

Παράλληλα ωστόσο με τη μάχη της οικονομίας, συνεχίζει την προσέγγιση δυνάμεων και προσωπικοτήτων από τον ευρύτερο χώρο της Κεντροαριστεράς. Ο ίδιος πιστεύει ότι είναι πολιτικά κρίσιμο γι’ αυτόν να διευρύνει την επιρροή του στο Κέντρο και να περιορίσει τον χώρο του κ. Τσίπρα, ο οποίος δείχνει επίσης διαθέσεις πολιτικής μετατόπισης και απόλυτης εκπροσώπησης του άλλου χώρου.

Ο Αλέξης Τσίπρας γνωρίζει καλά ότι οι πραγματικές του δυνάμεις αποδίδονται περισσότερο από το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών. Η εκτίναξη από το 24% των ευρωεκλογών στο 31,5% των εθνικών εκλογών συνδέεται κυρίως με την εκπροσώπηση του αντιδεξιού και αντιμητσοτακικού μετώπου. Γι’ αυτό και σκοπός του είναι να αφανίσει όλους τους ενδιάμεσους μηχανισμούς και μαζί να διατηρήσει τους δεσμούς που οικοδόμησε στα χρόνια της διακυβέρνησης με τους ξένους, κυρίως με ευρωπαϊκούς πολιτικούς σχηματισμούς. Είναι ζήτημα πολιτικής επιβίωσης για τον ίδιο να διατηρηθεί ως αξιόπιστη εναλλακτική απέναντι σε μια ενδεχόμενη αποτυχία του κ. Μητσοτάκη.

Κοινώς όλα θα εξαρτηθούν από τη μάχη της οικονομίας, από την επίδοση της οποίας θα κριθούν τόσο η ηγεμονία Μητσοτάκη όσο και η τύχη του κ. Τσίπρα.

Αντώνης Καρακούσης ΤΟ ΒΗΜΑ



ΣΧΕΤΙΚΑ

eXclusive

eTop

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ