PLUS
Έτοιμη για μια δυναμική επιστροφή στις πίστες και στα μουσικά δρώμενα, αλλά και για νέα ξεκινήματα στην προσωπική της ζωή, δηλώνει η Νάσια Κονιτοπούλου στη συνέντευξη που παραχώρησε στην «ΜΠΑΜ στο Ρεπορτάζ».
Συνέντευξη στην ΑΝΝΑ ΤΣΙΑΛΤΑ
Ένα από τα… αηδόνια της ξακουστής οικογένειας των Κονιτοπουλαίων μιλάει στην «Μ» για τα σχέδιά της στο τραγούδι, την πορεία της και τον πατέρα της Γιώργο που την καθόρισε μουσικά!
Η Νάσια μιλάει για όλους και για όλα. Για τα όσα «πήρε» από τον πατέρα της, τον αείμνηστο Γιώργο Κονιτόπουλο, από τους πιο φημισμένους δεξιοτέχνες του βιολιού και συνθέτες του κυκλαδίτικου τραγουδιού και την πικρία που αισθάνεται για όσους δεν τον τιμούν και δεν τον αναγνωρίζουν!
Τον μοναχογιό της που έχει το όνομα του παππού του και έχει κληρονομήσει το ταλέντο του, αλλά δεν…
Τη θεία της Ειρήνη, το «αηδόνι» του νησιώτικου τραγουδιού, όπως την χαρακτήρισαν, που «έφυγε» γεμάτη αγάπη και αναγνώριση στα 91 της χρόνια, στις αρχές της εβδομάδας.
Και ακόμη, για τις συνεργασίες της και τα όνειρά της στα επόμενα επαγγελματικά της βήματα, τη μοναξιά που βίωσε κατά τη διάρκεια της καραντίνας λόγω της πανδημίας, τη μάχη που έδωσε με την κατάθλιψη και τον Δημήτρη Λιγνάδη, τον οποίο είχε καθηγητή στο τελευταίο έτος της Δραματικής όπου σπούδασε.
– Στις αρχές της προηγούμενης εβδομάδας «έφυγε» η Ειρήνη Κονιτοπούλου, το «αηδόνι» του νησιώτικου τραγουδιού, όπως την χαρακτήρισαν. Ποια ήταν η σχέση σας;
Η Ειρήνη ήταν θεία μου, αδελφή του πατέρα μου, η μεγαλύτερη από τα πέντε αδέρφια, η οποία μαζί με τον πατέρα μου έγραψε ιστορικές στιγμές στο νησιώτικο τραγούδι, ο ένας με το βιολί και η άλλη με το νησιώτικο τραγούδι. Ο πατέρας μου πίστευε πάρα πολύ στις φωνητικές ικανότητές της. Για εμένα ήταν πρότυπο, την μελετούσα συστηματικά από μικρή, από τότε που ξεκίνησα να ασχολούμαι με το νησιώτικό τραγούδι επαγγελματικά. Την θεωρώ αναντικατάστατη και έκλεισε ένα μεγάλο κεφάλαιο του γνήσιου νησιώτικου τραγουδιού. Νάσια
– Εσύ πώς ξεκίνησες να τραγουδάς; Ποια ήταν τα πρώτα ερεθίσματά σου;
Η επαφή μου με το τραγούδι ξεκίνησε από πολύ μικρή λόγω του πατέρα μου, που μου χάρισε απλόχερα τα ερεθίσματα, καθώς το σπίτι πλημμύριζε κάθε μέρα από μουσικές μελωδίες. Εγώ ακολουθούσα, κι έτσι από μικρή μέσα στο σπίτι τραγουδούσα. Θυμάμαι… κάθε φορά που πηγαίναμε οικογενειακώς στο μαγαζί που δούλευε με ανέβαζε στο πάλκο και τραγουδούσα. Όταν τελείωσα το Λύκειο, αποφάσισα ότι ήθελα κι εγώ να ασχοληθώ επαγγελματικά με το τραγούδι. Αισθάνομαι πολύ τυχερή που μεγάλωσα δίπλα στον πατέρα μου, που πέραν της άριστης σχέσης που είχαμε, τον εκτιμώ και τον θαυμάζω έως και σήμερα ως καλλιτέχνη.
– Πώς είναι να προέρχεσαι από μια καλλιτεχνική οικογένεια που έχει καταγράψει τόσο μεγάλη πορεία; Πώς αισθάνεσαι γι’ αυτό;
Αισθάνομαι πολύ τυχερή που είμαι κόρη του Γιώργου Κονιτόπουλου, ενός χαρισματικού υπερταλαντούχου ανθρώπου που το νησιώτικο τραγούδι τού χρωστά πάρα πολλά. Αυτό παράλληλα με αγχώνει θετικά βέβαια, γιατί με βάζει σε μια διαδικασία να αποδείξω ότι δεν φέρω τυχαία αυτό το όνομα.
– Σε στενοχωρεί που δεν γίνονται μουσικά αφιερώματα στον πατέρα σου, όπως γίνονται σε άλλους «μεγάλους»;
Με στενοχωρεί πολύ! Γιατί πραγματικά ο πατέρας μου είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο στην Ιστορία της ελληνικής μουσικής. Και ακόμα μέχρι σήμερα δέχεται επιθέσεις που θεωρώ ανήθικες, γιατί κάποιοι, ευτυχώς όχι πολλοί, αμφισβητούν το έργο του, αλλά δεν παύει να μας ενοχλεί ως οικογένεια παρόλο που είναι λίγοι . Αν συνεχιστεί αυτό θα κινηθούμε νομικά για να αποκαταστήσουμε τη μνήμη του και το μεγάλο έργο του!
– Τι είναι αυτό που θα άλλαζες στη ζωή σου αν είχες την ευκαιρία;
Αν γύριζα τον χρόνο πίσω, θα ασχολούμουν πολύ περισσότερο με τη δουλειά μου. Έδωσα ιδιαίτερη έμφαση στην οικογένειά μου, στο παιδί μου, ενώ θα μπορούσα να ασχοληθώ παράλληλα και με τα δύο και να μην παραμελούσα τη δουλειά, τις δημόσιες σχέσεις που απαιτούνται σε αυτόν τον χώρο, χωρίς να επηρεάζει αρνητικά το ένα το άλλο. Νάσια
– Υπάρχει κάποια συνεργασία σου που ξεχωρίζεις;
Έχω συνεργαστεί σε μεγάλες πίστες της Αθήνας με τον Αντώνη Βαρδή, την Ελένη Δήμου, τον Νίκο Νομικό, την Ελπίδα, την Κατερίνα Κούκα, την Κωνσταντίνα, τους Ζιγκ Ζαγκ, την Οπισθοδρομική Κομπανία, την Αθηναϊκή Κομπανία, τη Βίκυ Μοσχολιού, τη Χαρούλα Λαμπράκη και πολλούς ακόμα… Αυτό που μου έχει μείνει έντονα είναι η συνεργασία μου με τον Αντώνη Βαρδή, ο οποίος έχει βαπτίσει και τον γιο μου, και τη συνεργασία με την καλή μου, πάνω απ’ όλα, φίλη Κωνσταντίνα στα «Νέα Δειλινά». Μια πολύ επιτυχημένη συνεργασία που τη θυμάμαι έως και σήμερα.
– Γιατί δεν σε βλέπουμε μαζί με τους υπόλοιπους Κονιτόπουλους να κάνεις συνεργασίες;
Ακολούθησα από πολύ μικρή τον δικό μου δρόμο με το δικό μου ύφος. Σέβομαι το σόι μου, τους ακούω, μιλάμε, απλώς δεν έτυχε να γίνουν κάποιες συνεργασίες με όλους μαζί. Έχω κάνει συνεργασίες με τον θείο μου, τον Βαγγέλη Κονιτόπουλο. Με το σόι γενικά είναι κάτι που μπορεί να προκύψει στο μέλλον… Απλώς, νομίζω ότι δεν έχει τύχει να κάνουμε κάτι όλοι μαζί έως τώρα.
– Πώς σε έχει επηρεάσει η κατάσταση με τον εγκλεισμό και την καραντίνα που περάσαμε; Από όσο έχεις πει, αντιμετώπισες και προβλήματα υγείας παλεύοντας με την κατάθλιψη…
Με επηρέασε αρκετά, όπως και τον περισσότερο κόσμο. Βίωσα έντονη τη μοναξιά, περιόρισα τις δραστηριότητές μου, ένιωσα έλλειψη ελευθερίας. Μου δημιούργησε ανασφάλεια και στον τομέα της δουλειάς. Σιγά σιγά, εφόσον επανέρχεται η καθημερινότητα γενικά, άρχισα πάλι και βρίσκω τους ρυθμούς μου, κάνω σχέδια για το καλοκαίρι και το μέλλον. Όσον αφορά το θέμα της κατάθλιψης, το έχω ξεπεράσει και δεν προήλθε μόνο από τον εγκλεισμό, αλλά συνέπεσε και με τον θάνατο της μητέρας μου, που μου στοίχισε πάρα πολύ. Ωστόσο, η κατάθλιψη είναι κάτι που ανήκει στο παρελθόν… Νάσια
– Ετοιμάζεις κάτι τώρα; Έρχεται νέο τραγούδι; Και πού θα σε συναντήσουμε τώρα που άνοιξε η δουλειά;
Ναι, θα ετοιμάσω κάτι σύντομα και ανυπομονώ να σας το παρουσιάσω. Όσον αφορά στη δουλειά, υπάρχουν κάποιες προτάσεις για κάτι πιο μόνιμο, ωστόσο βρίσκομαι ακόμη στο στάδιο των συζητήσεων. Προς το παρόν κάνω κάποιες εμφανίσεις σε διάφορα μαγαζιά στην Αθήνα. Στις 9 Απριλίου θα είμαι στη Σαλαμίνα με την αγαπημένη φίλη και μοναδική καλλιτέχνιδα Σοφία Βόσσου και σας περιμένουμε. Παράλληλα, θα ξεκινήσω και τις καλοκαιρινές συναυλίες. Νάσια
– Ποιος ο λόγος που επέλεξες να παραμείνεις πιστή στο νησιώτικο τραγούδι και να μη δοκιμάσεις κάτι άλλο;
Εφόσον ο πατέρας μου δεν ήταν ένας απλός γονιός, αλλά ένας επιτυχημένος καλλιτέχνης με μεγάλη πορεία στο συγκεκριμένο είδος μουσικής, αποφάσισα και εγώ να ακολουθήσω τα βήματά του.
Έχω ωστόσο δοκιμάσει να τραγουδήσω και άλλα είδη δισκογραφικά, το έχω κάνει σε συμμετοχές μου στα «Παιδιά της Πάτρας» σε κάποια συλλεκτικά άλμπουμ. Είχα τραγουδήσει και σε έναν προσωπικό μου δίσκο ένα ζεϊμπέκικο. Γενικά στα live μου τραγουδώ κάποια λαϊκά κομμάτια.
– Ο γιος σου, ο Γιώργος (σ.σ. τον έχουμε δει να παίζει βιολί), ασχολείται με τον χώρο;
Ο γιος μου έχει κληρονομήσει το ταλέντο από τον παππού του και του μπαμπά του, αλλά προς το παρόν δεν σκέφτεται να ασχοληθεί επαγγελματικά με αυτό. Όταν ήταν πιο μικρός δεν του άρεσε που ήμουν σ’ αυτόν τον χώρο, γιατί ήθελε να με έχει συνέχεια κοντά του. Τώρα που έχει μεγαλώσει νομίζω ότι το χαίρεται…
-Προσωπική ζωή ή κάποιο φλερτ υπάρχει; Είσαι «ανοιχτή» σε ένα νέο τέτοιο κεφάλαιο στη ζωή σου;
Η ζωή η ίδια είναι έρωτας και φλερτ. Όταν γίνεται με τον σωστό τρόπο, σου ανεβάζει την ψυχολογία, σε κολακεύει και γενικά είναι κάτι απόλυτα υγιές και να το κάνεις και να το δέχεσαι. Είμαι ανοικτή αν συναντήσω το κατάλληλο άτομο να προχωρήσω σε μια δέσμευση.
– Απ’ όσο γνωρίζουμε είχες τον Δημήτρη Λιγνάδη καθηγητή στη δραματική σχολή. Το περίμενες όλο αυτό που βγήκε στο φώς;
Τον Λιγνάδη τον είχα καθηγητή στο τελευταίο έτος στη δραματική σχολή που έχω σπουδάσει. Ήταν ένας μεθοδικός καθηγητής και δεν είχε δώσει κανένα δικαίωμα σε κανέναν συμφοιτητή. Τι να πω… η Δικαιοσύνη θα κρίνει… Γενικά δεν είναι ωραία αυτά. Δυστυχώς συμβαίνουν παντού.
