Η πανδημία του παραλογισμού

Όλες οι απογραφές που έγιναν στη χώρα χρόνια τώρα -και είναι πολλές- κύλησαν ομαλά, πειθαρχημένα, δίχως περίεργα συμβάντα και παρατράγουδα.

Τώρα το πήραμε αλλιώς.

Οι απογραφείς παραπονιούνται για εχθρική και βίαιη -λεκτικά- αντιμετώπισή τους από πολίτες, που εντελώς αδικαιολόγητα τους κλείνουν κατάμουτρα την πόρτα. Πολλοί τα βρόντηξαν κάτω και παραιτήθηκαν, μη αντέχοντας αυτήν την πρωτοφανή, προσβλητική αγένεια, αν και ο όρος αγένεια είναι μάλλον ήπιος για το καινούργιο αυτό φαινόμενο που πριν από καθετί άλλο είναι γελοίο.

Μαζί με τους αντιεμβολιαστές έχουμε και τους αντιαπογραφείς, τους νέους αρνητές. Τι κι αν οι υπεύθυνοι της ΕΛΣΤΑΤ έχουν διατρανώσει ότι στην απογραφή δεν ζητείται κανένα στοιχείο για την υγειονομική κατάσταση του καθενός, οι αρνητές έχουν «ξεχυθεί» στα social media καλώντας τους πολίτες να… αντισταθούν απέναντι στην καταμέτρησή τους με θεωρίες συνωμοσίας που «εξυφαίνουν» ανεξάντλητα.

Η πιο δημοφιλής από αυτές θέλει την απογραφή να μην είναι τίποτε άλλο από έλεγχο, εντοπισμό, παρακολούθηση ή φακέλωμα των… ανεμβολίαστων.

Κοινωνικο-ψυχολογικές μελέτες πρέπει να γίνουν και θα γίνουν. Για όλους αυτούς που ξαφνικά γέμισαν τα social media κείμενα εναντίον της απογραφής με αποσπάσματα από μελέτες για τις απογραφές των ναζί στη Γερμανία, με τίτλους όπως «Απογραφές στο Τρίτο Ράιχ», «Περιμένοντας τον Μένγκελε».

Πρόκειται για ένα νέο κύμα μιας άλλης πανδημίας.

Αυτής του ξέφρενου… παραλογισμού που «πλημμυρίζει» τη χώρα από κάποιους ανεγκέφαλους «τσαμπουκαλήδες» της κακιάς ώρας οι οποίοι πιστεύουν ότι ηγούνται αντιστασιακού κινήματος. Γέμισε η χώρα αρνητές και επαναστάτες, τόσους όσους δεν είδαμε ποτέ. Ούτε στα μαύρα χρόνια των μνημονίων που ο κόσμος πεινούσε και η εφορία έμπαινε μέσα στα σπίτια και έκανε κατάσχεση μέχρι και στις κουρτίνες. Τότε δεν υπήρχε λόγος για καμία επανάσταση…