Η προσπάθεια του Ολυμπιακού να πάρει τον Αντετοκούνμπο

Ο Ολυμπιακός είχε προσπαθήσει να αποκτήσει τον  Γιάννη Αντετοκούνμπο.

Να είναι μέλος των πρωταθλητών Ευρώπης. Οι “ερυθρόλευκοι” από ένα σημείο και μετά παρακολουθούσαν στενά τη περίπτωση του 19χρονου γκαρντ-φόργουορντ και ήταν έτοιμοι να κινηθούν δυναμικά (όπως έκαναν περισσότερο στη περίπτωση του Ιωάννη Παπαπέτρου, παρά σε αυτή, την πιο εύκολη, του Δημήτρη Αγραβάνη) και να τον κάνουν δικό τους. Πότε θα έκαναν την ουσιαστική κίνηση; Αν ο μικρός δεν επιλεγόταν τόσο ψηλά στο ντραφτ. Αν, δηλαδή, δεν προέκυπτε το μεγάλο ενδεχόμενο της άμεσης μετακόμισης στο ΝΒΑ. Για καλή τύχη όλων εκτός του Ολυμπιακού (όπου όλοι, είναι “μέσα” ο Αντετοκούνμπο, η οικογένειά του, το ελληνικό μπάσκετ, η Εθνική, οι Ελληνες φίλαθλοι), ο διεθνής παίκτης έλαβε το “δώρο Θεού” από την αντίπερα όχθη του Ατλαντικού και τώρα αφενός το απολαμβάνει, αφετέρου προσπαθεί να το αξιοποιήσει. Και λέμε προσπαθεί, γιατί γνωρίζει καλά κι ο ίδιος (του το έχουν πει εννοείται) το ότι πήγε στο ΝΒΑ είναι μεν τίτλος τιμής, αναγνώριση του ταλέντου του, μέχρι, όμως, να πάει στο πολύ παραπάνω επίπεδο, να καθιερωθεί εκεί, χρειάζεται δουλειά. Πολλή δουλειά. Δεν χρειάζεται να αραδιάσουμε εδώ ονόματα Ευρωπαίων, που είδαν το όνομά τους πολύ ψηλά στο ντραφτ και μέσα στο παρκέ δεν το επιβεβαίωσαν. Ο Γεωργιανός, Νικολόζ Τσκιτισβίλι, που έπαιξε κάποια στιγμή και στον Πανιώνιο, είναι από τα πλέον χαρακτηριστικά παραδείγματα. Επιλέχθηκε στο νο5 του ντραφτ το 2002, αλλά όσο τον είδατε να κάνει καριέρα στο ΝΒΑ, άλλο τόσο τον είδαμε και εμείς. Στα 30 του σήμερα ο Τσκιτισβίλι παίζει στα Αραβικά Εμιράτα (ζωάρα κάνει εδώ, που τα λέμε).

Εν πάσει περιπτώσει, η ουσία, το νόημα του θέματός μας δεν είναι ο Τσκιτισβίλι ή αν θα “πιάσει” ο Αντετοκούνμπο: είναι η διαδικασία του Ολυμπιακού να μαζεύει ό, τι καλύτερο υπάρχει από την ελληνική αγορά. Είναι σε κάτι παραπάνω από καλό δρόμο ο πρωταθλητής Ευρώπης, αλλά δεν πρόκειται να σταματήσει, όπως είδαμε προσφάτως και με τον Καββαδά. Το καλοκαίρι, όμως, είναι πολύ μακριά ακόμα….