PLUS
Ο Χο Τσι Μινχ είναι ο μυθικός ήρωας του Βιετνάμ που αναπαύεται ταριχευμένος από το 1969 στο Ανόι και μία φορά τον χρόνο «ταξιδεύει» στη Μόσχα, όπου μπαίνει στη φορμόλη, «παρέα» με τον «σύντροφο» Λένιν, για συντήρηση, για να επιστρέψει «ανανεωμένος» μερικές εβδομάδες μετά και να συνεχίσει τον αιώνιο ύπνο του στο επιβλητικό μαυσωλείο.
Του Νίκου Βασιλειάδη
Ο μυθικός ήρωας του Βιετνάμ που συνέβαλλε στην ανεξαρτησία της χώρας και η άγνωστη σχέση του με τη χώρα μας.
Γεννήθηκε στις 19 Μαΐου 1890 και η ιστορία του επιφύλαξε τη μοίρα να είναι ο άνθρωπος που έμελλε να ηγηθεί των δυνάμεων του Βιετνάμ για την οριστική ανεξαρτησία της χώρας. Το πραγματικό όνομά του ήταν Nguyen Tat Thanh, όμως στις χρυσές Δέλτους της Ιστορίας θα μείνει γνωστός ως Χο Τσι Μινχ, «Ο φωτισμένος».
Γενέτειρά του ήταν ένα μικρό χωριό του Βιετνάμ, το οποίο αποτελούσε μέρος της γαλλικής αποικίας στην Ινδοκίνα. Ο πατέρας του είχε ενταχθεί στον αγώνα κατά των αποικιοκρατών, μεταδίδοντας το μήνυμα της ανεξαρτησίας και στα παιδιά του. Κλείνοντας τα είκοσι ο Χο Τσι Μινχ αποφασίζει να μπαρκάρει συλλέγοντας πολύτιμες εμπειρίες και εικόνες.
Στο τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου εγκαθίσταται στο Παρίσι, καθιερώνει το ψευδώνυμο Nguyen Ai Quoc (Nguyen, ο πατριώτης) και έρχεται σε επαφή με το γαλλικό σοσιαλιστικό κίνημα.
Ως μέλος του κινήματος υποβάλλει αίτημα στη Διάσκεψη Ειρήνης των Βερσαλλιών για αναγνώριση των δικαιωμάτων του λαού της Ινδοκίνας από τη Γαλλία. Το αίτημά του ασφαλώς δεν είχε καμία τύχη, όμως το όνομά του έγινε γνωστό και άρχισε να γίνεται δημοφιλής στους συμπατριώτες του.
Αργότερα, ο Χο Τσι Μινχ γίνεται ιδρυτικό μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος Γαλλίας και εμπνευσμένος από τη Ρωσική Επανάσταση ταξιδεύει στη Μόσχα για να βιώσει από πρώτο χέρι τη γέννηση του νέου σοσιαλιστικού κόσμου που δημιουργείται από τις στάχτες του τσαρικού καθεστώτος. Ο ίδιος συμμετέχει στο 5ο Συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς, όπου μάλιστα θα θέσει δυναμικά το θέμα των γαλλικών αποικιών.
Μετά ταξιδεύει στην Κίνα, όπου θα επιχειρήσει να οργανώσει τους εξόριστους Βιετναμέζους για τον αντιαποικιοκρατικό αγώνα τους.
Στο Βιετνάμ ξεσπούν έντονες αντιδράσεις κατά των Γάλλων, οι οποίες καταπνίγονται, και ο Χο Τσι Μινχ στοχοποιείται από τους Γάλλους ως υποκινητής, αφού εκείνη την περίοδο πρωτοστατούσε στο Χονγκ Κονγκ για τη δημιουργία του Κομμουνιστικού Κόμματος του Βιετνάμ.
Ερήμην
Ο Χο Τσι Μινχ καταδικάζεται ερήμην σε θάνατο και οι Γάλλοι ζητούν την άμεση παράδοσή του. Τότε διαφεύγει και ταξιδεύει στη γειτονική Κίνα, για να βρεθεί στο πλευρό του Μάο Τσε Τουνγκ, στο Γενάν.
Ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος ξεσπάει. Η ήττα των Γάλλων οδηγεί στην αποδυνάμωση του αποικιοκρατικού στρατού τους, γεγονός που εκμεταλλεύονται οι Ιάπωνες το 1941 εισβάλλοντας στο Βιετνάμ.
Ο Χο Τσι Μινχ περνάει μυστικά στη χώρα και ο ένοπλος αγώνας του αρχίζει.
Δημιουργεί την Οργάνωση για την Ανεξαρτησία του Βιετνάμ, τους γνωστούς Βιετ Μινχ, και επί τέσσερα χρόνια ο ένοπλος αντιστασιακός αγώνας μαίνεται. Όταν το 1945 η Ιαπωνία παραδίδεται άνευ όρων στις ΗΠΑ, ο Χο Τσι Μινχ, με διαλυμένο τον αντίπαλό του, ανακηρύσσει την Ανεξαρτησία του Βιετνάμ.
Οι Γάλλοι ξανάρχονται…
Όταν μετά τη νίκη των Συμμάχων στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο οι Γάλλοι ζητούν να πάρουν και πάλι υπό την κατοχή τους τις παλιές αποικίες τους, ο Χο Τσι Μινχ επιτυγχάνει να υπογραφεί μια νεοαποικιακή συμφωνία με την οποία αναγνωρίζεται η αυτονομία του Βιετνάμ, ωστόσο η χώρα υπόκειται στη Γαλλική Ένωση.
Πολύ γρήγορα γίνεται κατανοητό πως αυτή η συμφωνία που υπεγράφη είναι καταστροφική για τους Βιετναμέζους. Οι προστριβές μεταξύ των δύο πλευρών είναι καθημερινές και η αφορμή για την ολική ρήξη έρχεται με τον γαλλικό βομβαρδισμό της πόλης Χαϊφόνγκ, όπου βρίσκουν τραγικό θάνατο 6.000 Βιετναμέζοι.
Ο Χο Τσι Μινχ ξεκινάει και πάλι τη μάχη της ανεξαρτησίας, και στις 19 Δεκεμβρίου 1946 κηρύσσεται ο πρώτος πόλεμος της Ινδοκίνας. Ακολουθούν εννέα χρόνια σφοδρών συγκρούσεων μέχρι τη μάχη του «Ντιεν Μπιεν Φου στις 7 Μαΐου 1954, όπου συντρίβεται ο γαλλικός στρατός.
Ακολουθούν οι συμφωνίες της Γενεύης και το Βιετνάμ χωρίζεται στα δύο, με τη συνοριογραμμή να ορίζεται στον 170ό παράλληλο. Δύο χώρες, δύο διαφορετικοί κόσμοι. Το Νότιο Βιετνάμ, υπό αμερικανική προστασία, και το Βόρειο Κομμουνιστικό Βιετνάμ του «φωτισμένου ηγέτη» Χο Τσι Μινχ.
Ο πιο οδυνηρός πόλεμος για την Αμερική
Οι εκλογές της επανένωσης του Βιετνάμ ορίστηκαν για το 1956, ωστόσο η αμερικανική κατοχή του Νοτίου Βιετνάμ προσπαθούσε να εμποδίσει τη διεξαγωγή τους, υπό τον φόβο της ήττας. Τότε το κομμουνιστικό κίνημα των Βιετκόνγκ, το οποίο είχε αποκτήσει μεγάλη δυναμική, στο Νότιο Βιετνάμ ζητάει τη βοήθεια του «Φωτισμένου» και την άνοιξη του 1965 αρχίζει ο δεύτερος πόλεμος της Ινδοκίνας, που θα οδηγήσει στην αμερικανική πανωλεθρία, αναγκάζοντας την παγκόσμια υπερδύναμη, ύστερα και από κοινωνικές πιέσεις, να αποσυρθεί ταπεινωμένη το 1975.
Ο Χο Τσι Μινχ είχε πεθάνει ήδη στις 3 Σεπτεμβρίου 1969, όμως το όραμά του συνέχιζε να καθοδηγεί καθημερινά στις μάχες τους Βιετναμέζους κομμουνιστές, οι οποίοι μπαίνοντας νικητές στη Σαϊγκόν, την πρωτεύουσα του Νοτίου Βιετνάμ, αποφασίζουν να μετονομάσουν την πόλη σε «Χο Τσι Μινχ», τιμώντας με αυτόν τον τρόπο τον ηγέτη που αφιέρωσε τη ζωή του για τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου κομμουνιστικού Βιετνάμ.
Η σχέση του με την Ελλάδα
Το 1966 ένας Έλληνας δημοσιογράφος, ο Σόλων Γρηγοριάδης, ευρισκόμενος σε αποστολή στο εμπόλεμο Βιετνάμ, πήρε συνέντευξη από ηγετικό στέλεχος του επαναστατικού στρατού, η οποία δημοσιεύθηκε τότε στην εφημερίδα «Ακρόπολις». Ο Βιετναμέζος στρατιωτικός, που για λόγους συνωμοτικότητας δεν του αποκάλυψε το όνομά του, όταν άκουσε πως ο Σόλων Γρηγοριάδης είναι από την Ελλάδα, συγκεκριμένα από την Έδεσσα, αντέδρασε λέγοντας: «Πολύ ωραία, είσαι από την πόλη με τα πολλά νερά και τα καλά κεράσια».
Ο Έλληνας δημοσιογράφος εξεπλάγη και στην ερώτησή του πώς τα ξέρει όλα αυτά, ο άγνωστος συνομιλητής του απάντησε ότι υπηρέτησε εκεί με τα γαλλικά στρατεύματα στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, ο Βιετναμέζος στρατιωτικός πρέπει να ήταν ο ίδιος ο Χο Τσι Μινχ, καθώς εκείνη την εποχή που ο πόλεμος της προπαγάνδας με τους Αμερικανούς μαινόταν, μόνο αυτός έδινε συνεντεύξεις σε ξένους δημοσιογράφους για να περνάει τη γραμμή στα αναρίθμητα κινήματα συμπαράστασης υπέρ των Βιετκόνγκ που αναπτύσσονταν ανά τον πλανήτη.
Το 2014, και έπειτα από αυτές τις πληροφορίες, ο Βιετναμέζος πρέσβης κ. Βου επισκέφθηκε αρκετές φορές την περιοχή, τη μία μάλιστα συνοδευόμενος από την κ. Νγκουέν Τι Ντου, διευθύντρια του Εθνικού Μουσείου του Χο Τσι Μινχ στο Ανόι, αναζητώντας στοιχεία και μαρτυρίες γι’ αυτή την παρουσία του «φωτισμένου ηγέτη» στα μακεδονικά χώματα. Μάλιστα ως αποτέλεσμα των ερευνών των Βιετναμέζων είναι και ο εντοπισμός ομοεθνών τους στρατιωτών-πολεμιστών του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου θαμμένων στο συμμαχικό νεκροταφείο Ζεϊντέλικ της Θεσσαλονίκης.
Ο «Θείος Χο»
Την περασμένη Δευτέρα, 1η Αυγούστου, ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών, ευρισκόμενος σε ταξίδι στο Βιετνάμ, ανακοίνωσε ότι θα στηθεί η προτομή του «θείου Χο» -που έγινε παγκόσμιο σύμβολο του αγώνα και στάθηκε η ψυχή της μάχης του λαού του ενάντια σε δύο μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις (Γαλλία και ΗΠΑ κατά σειρά), πρωτοστατώντας στην ίδρυση του ανεξάρτητου σοσιαλιστικού Βιετνάμ- στην πόλη της Έδεσσας.
Παράλληλα, η συμφωνία με το κράτος του Βιετνάμ ενδέχεται να συμπεριλάβει και τη μεταφορά της τέφρας του ηρωικού πολεμιστή Κώστα Σαραντίδη (γνωστού και ως Βιετ-Κώστα), λοχαγού των Λαϊκών Ενόπλων Δυνάμεων του Βιετνάμ, ο οποίος πολέμησε στο πλευρό των Βιετ-Μινχ και έφυγε από τη ζωή πέρυσι το καλοκαίρι, πλήρης ημερών.
Ανεξάρτητα από τους λόγους που οδηγούν σε αυτή την κίνηση τις δύο κυβερνήσεις, η ουσία είναι πως η προτομή του κομμουνιστή ηγέτη Χο Τσι Μινχ θα στηθεί στην Έδεσσα εντός του επόμενου διαστήματος και αν μη τι άλλο θα θυμίζει στους πάντες -περαστικούς και όχι μόνο- ποιος ήταν πραγματικά ο Χο Τσι Μινχ και τι σημαίνει για τους λαούς η μορφή του!
