PLUS
Στο ερώτημα «ποια είναι η σχέση του Καρόλου με την Ελλάδα;», η απάντηση κινείται μεταξύ του επιθετικού προσδιορισμού «ακανθώδης» και του συναισθήματος «βαθέως προσωπική». Τη δεύτερη φορά που ήλθε ο νέος Βασιλιάς, τον Μάρτιο του 2021, αποδεχθείς την πρόσκληση του πρωθυπουργού Κυρ. Μητσοτάκη για τις επετειακές εκδηλώσεις των 200 ετών από την κήρυξη του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα, οι περισσότεροι επικεντρώθηκαν (σς και δικαίως) στην αναφώνηση του: « Χαίρε ω χαίρε Ελευθεριά … ζήτω η Ελλάς» με την οποία ολοκλήρωσε την ομιλία του. Ωστόσο εκλήφθηκε ως μέρος του προγράμματος η περιήγηση του στην Εθνική Πινακοθήκη γι΄ αυτό και πέραν της πολιτιστικής – κοσμικής προσέγγισης δεν δόθηκε άλλη διάσταση. Κι όμως όσοι τον συνόδευαν είχαν διαπιστώσει τον θαυμασμό του μπροστά στην «Αθηναϊκή βραδιά» του Ιάκωβου Ρίζου.
Του Μιχ. Ι. Ασημάκη
Ο έξοχος πίνακας, φιλοτεχνημένος στα τέλη του 19ου αιώνα, εμφανίζει πιθανότατα τον αξιωματικό παππού του, πρίγκιπα Ανδρέα, να απαγγέλλει ποίηση σε δύο νεαρές Αθηναίες από κάποια βεράντα με θέα την Ακρόπολη.
Ο Ανδρέας, ζηλευτός για το θάρρος του και τη συμμετοχή σε όλες τις πολεμικές επιχειρήσεις της εποχής, εστάλη στη Σμύρνη, τον Μάιο του 2021, ως διοικητής της 12ης Μεραρχίας του Ελληνικού Στρατού, εκφράζοντας ωστόσο πολλές επιφυλάξεις για την επιτυχία της εκστρατείας. Μετά τον όλεθρο, συνελήφθη και δικάστηκε από έκτακτο στρατοδικείο καταδικασθείς σε “ισόβια υπερόριο” , δια βίου απομάκρυνση από τη χώρα δηλαδή. Τα πολιτικά πάθη κατίσχυσαν επηρεάζοντας την πραγματικότητα. Κι αυτός ήταν ο λόγος που ο γιος του Φίλιππος, πατέρας του Κάρολου, γεννημένος στην Κέρκυρα τον Ιούνιο του 1921, δεν ξαναγύρισε πίσω από τότε που αποπέμφθηκε οικογενειακώς.
Ο ρομαντικός ευγενής, λοιπόν, στο bell epoc έργο του Ριζά, επικρίνεται σφόδρα για την αποτυχία των στρατιωτικών επεμβάσεων στη γείτονα, χρεώνεται την αδυναμία του πολιτικού συστήματος να εορτάσει τα 100 χρόνια και όταν αποκαθίσταται στον στρατιωτικό του βαθμό τη δεκαετία του ’30 μετά τον θάνατο του Βενιζέλου, η υγεία του έχει ήδη κλονιστεί. Για να λέμε πάντως και του στραβού το δίκιο, εκείνος πικράθηκε και γυρνούσε διωγμένος από σαλέ σε σαλέ ανά την Ευρώπη, αλλά η Ελλάδα διχάστηκε επί δεκαετίες.
