PLUS
Πολύ συχνά, εμφανίζεται ένα τηλεοπτικό δράμα που έχει τη δύναμη να αλλάξει τα πράγματα. Πέρυσι, ήταν το «Baby Reindeer» (επίσης στο Netflix), το οποίο συζητήθηκε όσο καμία άλλη τηλεοπτική παραγωγή , που διηγείται το πώς μια μικροσκοπική πράξη καλοσύνης όπως το να αφήσεις κάποιον να μοιραστεί το ταξί μαζί σου ή να προσέχεις την τσάντα κάποιας για να πάει στην τουαλέτα, δίνει σε έναν άγνωστο την ευκαιρία να μπει στη ζωή σου και τελικά, ως παράσιτο, μπορεί να αρνηθεί να φύγει καταστρέφοντας σιγά-σιγά τις σχέσεις, την καριέρα και την ψυχική σου υγεία.
Και τώρα έχουμε το Adolescence (εφηβεία) του Netflix , το οποίο εξετάζει τη διαδικτυακή ριζοσπαστικοποίηση νεαρών αγοριών και πώς οι διαδικτυακοί επιρροές μπορούν να μετατρέψουν έναν έφηβο σε δολοφόνο. Η σειρά έχει συγκλονίσει και έχει προκαλέσει ευρύ διάλογο μέσα σε λίγες μέρες από την πρεμιέρα της.
Υπάρχουν σπαρακτικές στιγμές σε αυτήν και άλλες σοκαριστικές, όπου ένας «κανονικός» γονιός μπορεί να ζήσει τον τρόμο της συνειδητοποίησης ότι το – κατά τα φαινόμενα – «κανονικό» παιδί του μπορεί και να οδηγηθεί στο έγκλημα. Το κοινό ανταποκρίθηκε αμέσως βρίσκοντας σημεία ταυτίσης.
Μάλιστα στη Βρετανία ην περασμένη εβδομάδα, ο πρωθυπουργός Keir Starmer είπε στη Βουλή ότι παρακολουθούσε τη σειρά με την οικογένειά του και ότι απεικόνιζε ένα «αναδυόμενο και αυξανόμενο πρόβλημα» που έπρεπε να αντιμετωπιστεί .Τώρα οι βουλευτές εξετάζουν ιδέες για να αντιμετωπίσουν το ζήτημα με μεγαλύτερη επείγουσα ανάγκη και ξανασκέφτονται να ψηφίσουν τον Νόμο που απαγορεύει τη χρήση των social media σε άτομα κάτω των 16 ετών, ενώ ήδη εξετάζεται η δυνατότητα να προβάλλεται σε όλες τις σχολικές αίθουσες στην Μεγάλη Βρετανία, αναγνωρίζοντας την εκπαιδευτική και κοινωνική της αξία.
Ο εξαιρετικός ηθοποιός Στίβεν Γκρέιχαμ που υποδύεται τον ρόλο του πατέρα στην σειρά στη συνέντευξή του σε μια τηλεοπτική εκπομπή έθεσε τα κατάλληλα ερωτήματα: «Τι κοινωνία είναι αυτή στην οποία νεαρά αγόρια μαχαιρώνουν κορίτσια; Ξέρεις αυτό το παλιό γνωμικό που λέει ότι χρειάζεται ένα χωριό για να μεγαλώσει έναν παιδί; Μήπως είμαστε όλοι συνυπεύθυνοι; Από το εκπαιδευτικό σύστημα και τους γονείς μέχρι την κοινότητα γύρω και την κυβέρνηση; Όταν ήμασταν παιδιά δεν είχαμε social media. Όταν ήμασταν παιδιά είτε παίζαμε στους δρόμους είτε ήμασταν στα δωμάτιά μας ζωγραφίζοντας ή παίζοντας κίμπορντ. Δεν είχαμε την πρόσβαση σε όλα αυτά τα πράγματα που επηρεάζουν τα νεαρά μυαλά. Με ενδιέφερε, λοιπόν, να το δω αυτό. Δεν κατηγορώ κανέναν. Απλώς σκέφτηκα μήπως έχουμε όλοι ένα μερίδιο ευθύνης και πρέπει να το κουβεντιάσουμε. Είναι βαρύ το θέμα αλλά πρέπει να το δούμε».
Ο Στίβεν Γκράχαμ έκανε λόγο για μία “πανδημία” εγκλημάτων με μαχαίρια και αποκάλυψε πως ο ίδιος και ο σκηνοθέτης Φιλιπ Μπαραντίνι εμπνεύστηκαν την ιδέα του σίριαλ ακούγοντας στις ειδήσεις για μαχαιρώματα με δράστες ανήλικους, και ειδικά με θύματα νεαρά κορίτσια.
“Θέλαμε να βάλουμε έναν καθρέφτη στην κοινωνία και να πούμε, ρίξτε μια ματιά και δείτε τι συμβαίνει”, ανέφερε μεταξύ άλλων, ενώ παραδέχθηκε πως στην αρχή, όταν άκουγε για τέτοιες ειδήσεις, έριχνε αμέσως το φταίξιμο στους γονείς, κάτι που όμως δεν ισχύει πάντα, και αυτό είναι ένα από τα πράγματα που θέλει να αναδείξει μέσω του σίριαλ: ότι πρόκειται για κάτι που μπορεί να συμβεί και σε μια συνηθισμένη οικογένεια.
Ο ίδιος πρόσθεσε πως ένας από τους βασικούς στόχους των συντελεστών του έργου είναι “να ξεκινήσουν συζητήσεις στα σπίτια” ανάμεσα σε γονείς και στα παιδιά τους για το πώς πρέπει να κινηθούν στον σημερινό κόσμο.
Το “Adolescence” αποκαλύπτει τον ρόλο που έχουν οι επιρροές της τοξικής αρρενωπότητας στο διαδίκτυο στη ριζοσπαστικοποίηση των ανδρών και των νεαρών αγοριών ώστε να μισούν τις γυναίκες.
«Πρόκειται για μια σειρά για ένα παιδί που κάνει το λάθος πράγμα και προκαλεί μεγάλο κακό. Για να τον καταλάβουμε, πρέπει να καταλάβουμε τις πιέσεις που του ασκούνται», συνέχισε ο Θορν. «Ο Τζέιμι έχει μολυνθεί από ιδέες που έχει ακούσει στο διαδίκτυο, που του βγάζουν νόημα, που έχουν μια λογική που τον ελκύει, που απαντούν στα ερωτήματα σχετικά με τη μοναξιά και την απομόνωσή του και τον οδηγούν σε πολύ κακές επιλογές».
Η επίδραση που έχουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (ΜΚΔ) στην ψυχοκοινωνική ανάπτυξη των εφήβων είναι ένα ζήτημα που προκαλεί αυξανόμενη ανησυχία σε ειδικούς της ψυχικής υγείας, σε παιδαγωγούς και στους γονείς. Καθώς η εφηβεία είναι μια περίοδος μεγάλων αλλαγών, αναζήτησης ταυτότητας και κοινωνικής αποδοχής, η επιρροή τους γίνεται ολοένα και πιο έντονη, με τις θετικές και τις αρνητικές όψεις της. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια, παρατηρείται ένας επίφοβος συνδυασμός της χρήσης των ΜΚΔ με φαινόμενα αντικοινωνικής συμπεριφοράς και με την ανήλικη παραβατικότητα, όπου οι νέοι “κρίνονται” από την ψηφιακή τους εικόνα. Η εικόνα που παρουσιάζουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, η αναγνώριση ή η απόρριψη που εισπράττουν από τους ακολούθους τους, επηρεάζει με τρομακτική δύναμη την αυτοεκτίμησή τους.
Το θέμα του αυξανόμενου μισογυνισμού και της βίας που υπαγορεύεται από την χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης είναι εδώ και πολύ καιρό ανησυχητικό. Το πρόβλημα πηγάζει από μια ανεκπλήρωτη ανάγκη μεταξύ αυτών των παιδιών – έλλειψη καθοδήγησης, ή αυτοεκτίμησης ή άλλων προτύπων βάσει των οποίων να διαμορφώσουν τον εαυτό τους. Είμαστε μπροστά σε μια «επιδημία έλλειψης προτύπων» και το γεγονός ότι τα παιδιά περνούν ολοένα και περισσότερο χρόνο στο Διαδίκτυο «ψάχνοντας κατεύθυνση», όπου “σκοντάφτουν” λανθασμένα ή πολύ κακά πρότυπα. Το πιο σοκαριστικό είναι πως όσο το «Adolescence» ερευνά τα αίτια που οπλίζουν το χέρι ενός παιδιού- δολοφόνου, τόσο γίνεται αντιληπτό ότι η «ζούγκλα» εκεί έξω δεν εκκολάπτεται παρά μέσα στα ίδια μας τα σπίτια.
Όταν ένα δράμα του Netflix τονίζει πώς οι διαδικτυακοί επιρροές μπορούν να μετατρέψουν έναν έφηβο σε δολοφόνο, ήρθε η ώρα να ξανασκεφτούμε τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
ΓΟΝΕΙΣ ΠΡΟΣΟΧΗ-Η χρήση μέσων κοινωνικής δικτύωσης οδηγεί αυξανόμενα τους εφήβους στην κατάθλιψη
