Η Σφαγή του Μονάχου: Όταν ο «Μαύρος Σεπτέμβρης» αιματοκύλησε το 1972 το Ολυμπιακό χωριό!

05/09/2024

Ανάγνωση: λιγότερο από 1 λεπτά

Πριν από 52 χρόνια, το 1972 η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας και συγκεκριμένα η πόλη του Μονάχου ετοιμαζόταν να φιλοξενήσει την 20ή Ολυμπιάδα, μια επιλογή σε μεγάλο βαθμό συμβολική, καθώς για πρώτη φορά μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και τους Ολυμπιακούς αγώνες του Χίτλερ το 1936, η κορυφαία παγκόσμια αθλητική διοργάνωση θα πραγματοποιούνταν στη Γερμανία και ειδικότερα στην πόλη όπου είχε γεννηθεί το Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα των Ναζί (NSDAP).

Νίκου Βασιλειάδη

Πριν από την έναρξη των Αγώνων, ο επικεφαλής της ισραηλινής αποστολής είχε εκφράσει δημοσίως τις ανησυχίες του για την αποτελεσματικότητα των μέτρων ασφαλείας των γερμανικών αρχών εντός των ολυμπιακών εγκαταστάσεων, λέγοντας πως οι Γερμανοί διοργανωτές δεν έχουν πάρει και πολύ σοβαρά τις προειδοποιήσεις που υπήρχαν για πιθανό τρομοκρατικό χτύπημα, με συνέπεια τα μέτρα ασφαλείας να είναι σχετικά χαλαρά.
Οι Γερμανοί διοργανωτές απέκρουσαν τις ισραηλινές αιτιάσεις δίνοντας διαβεβαιώσεις για την ενίσχυση των μέτρων ασφαλείας στα καταλύματα των Ισραηλινών αθλητών. Η αλήθεια είναι πως οι διοργανωτές δεν πίστευαν ότι οι Αγώνες δεν θα έπρεπε να σημαδευτούν από έντονη αστυνομική παρουσία και ήθελαν να δημιουργήσουν μία πολύ φιλική και χαλαρή ατμόσφαιρα στο Ολυμπιακό Χωριό του Μονάχου, ώστε να διαγραφούν οι μνήμες της στρατοκρατικής εικόνας της Γερμανίας κατά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1936 στο Βερολίνο οι οποίοι είχαν γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης από τον Χίτλερ.

Λίγο μετά την έναρξη των αγώνων όμως οι «Χαρούμενοι Αγώνες», όπως είχαν ονομαστεί οι Αγώνες του Μονάχου, δεν άργησαν να κλονιστούν από ένα μοιραίο γεγονός που θα μείνει στην ιστορία ως «Η σφαγή του Μονάχου» και θα σημαδέψει για πάντα τους Ολυμπιακους Αγώνες.

Τα ξημερώματα της 5ης Σεπτεμβρίου του 1972, μια ομάδα 8 ενόπλων Παλαιστίνιων (μεταμφιεσμένων σε αθλητές) εισέβαλε στις Ολυμπιακές εγκαταστάσεις χρησιμοποιώντας κλεμμένα κλειδιά και, μπαίνοντας στα διαμερίσματα των Ισραηλινών αθλητών, σκότωσε δύο αθλητές και πήρε ως ομήρους άλλους εννέα.
Οι τρομοκράτες ήταν μέλη της παλαιστινιακής εξτρεμιστικής οργάνωσης «Μαύρος Σεπτέμβρης» και στα αιτήματά τους ήταν η απελευθέρωση περισσότερων από 200 Παλαιστινίων οι οποίοι κρατούνταν σε ισραηλινές φυλακές, την αποφυλάκιση του Αντρέας Μπάαντερ και της Ουλρίκε Μάινχοφ, μελών της οργάνωσης «Φράξια Κόκκινος Στρατός» (RAF) από τις γερμανικές φυλακές και την παραχώρηση αεροπλάνου με προορισμό ένα ασφαλές μέρος στη Μέση Ανατολή.
Οι γερμανικές αρχές προ αυτής της καταστάσεως φάνηκαν εντελώς απροετοίμαστες και εν τέλει ανίκανες να διαχειριστούν τα γεγονότα. Χαρακτηριστικό της έλλειψης σοβαρότητας για το περιστατικό ήταν πως η γερμανική αστυνομία αναγκάστηκε να ακυρώσει μια σχεδιασμένη απόπειρα διάσωσης όταν έγινε αντιληπτό ότι οι κινήσεις των Αρχών προβάλλονταν σε απευθείας μετάδοση τηλεοπτικά σε εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, καθώς και στις τηλεοράσεις που βρίσκονταν μέσα στο Ολυμπιακό Χωριό.
Τελικά, πιστεύοντας ότι είχαν έρθει σε συμφωνία με τις αρχές, οι τρομοκράτες οδήγησαν τους ομήρους σε λεωφορεία και έπειτα σε ελικόπτερα που τους μετέφεραν στην Αεροπορική Βάση Φέρστενφελντμπρουκ όπου έχουν διασκορπιστεί ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις και έχουν ακροβολιστεί ελεύθεροι σκοπευτές. Με το που προσγειώνονται τα ελικόπτερα, οι τρομοκράτες βλέπουν ύποπτες κινήσεις μέσα στο αεροπλάνο, που περίμενε για να τους παραλάβει. Ήταν αστυνομικοί που είχαν πάρει εντολή να κρυφτούν μέσα στο Μπόινγκ 727, ενώ άλλοι μεταμφιέστηκαν σε κυβερνήτη και πλήρωμα. Αμέσως τα μέλη του «Μαύρου Σεπτέμβρη» αντιλαμβάνονται ότι έχει στηθεί παγίδα. Και τότε αρχίζει η σφαγή.

Η έλλειψη επαρκούς εκπαίδευσης των αστυνομικών (βάσει νόμου απαγορευόταν η εμπλοκή των ενόπλων δυνάμεων σε επιχειρήσεις της πολιτικής αστυνομίας), η χρήση ακατάλληλου εξοπλισμού, η απουσία αποτελεσματικής συνεννόησης μεταξύ των επιχειρούντων και ο κακός σχεδιασμός, οδήγησαν σε ολέθρια αποτελέσματα. Μετά από πολύωρη συμπλοκή με τους τρομοκράτες, 8 από τους 9 ομήρους Ισραηλινούς αθλητές χάνουν τη ζωή τους. Επίσης, σκοτώθηκαν πέντε μέλη του «Μαύρου Σεπτέμβρη» και ένας Γερμανός αστυνομικός.
Η ΔΟΕ με το περιστατικό εν εξελίξει ήταν έτοιμη να σταματήσει τη διοργάνωση, αλλά τελικά οι αγώνες συνεχίστηκαν με τον πρόεδρο της να λέει τη φράση: «The Games must go on». Στην επικήδεια τελετή που πραγματοποιήθηκε στο Ολυμπιακό Στάδιο, παραβρέθηκαν 80.000 θεατές.

Αργότερα έγινε γνωστό ότι πριν την έναρξη της διοργάνωσης είχε παραδοθεί στους διοργανωτές μια έκθεση με 26 πιθανά σενάρια τρομοκρατίας. Οι διοργανωτές δεν έδωσαν σημασία, καθώς η θέση τους ήταν ότι οι Αγώνες δεν θα έπρεπε να σημαδευτούν από έντονη αστυνομική παρουσία. Το «πιθανό σενάριο Νο 21» αυτής της έκθεσης, προέβλεπε εισβολή ενόπλων στο Ολυμπιακό Χωριό, με στόχο τα μέλη της αποστολής του Ισραήλ.
Οι τρεις εναπομείναντες τρομοκράτες συνελήφθησαν, αλλά έμελλε να απελευθερωθούν τον επόμενο μήνα κατά την ανταλλαγή ομήρων που ακολούθησε μετά την αεροπειρατεία του «Μαύρου Σεπτέμβρη» στην πτήση 615 της Lufthansa.

Τα μέλη του «Μαύρου Σεπτέμβρη» μαζί με τους πλέον ελεύθερους τρομοκράτες που ευθύνονταν για τη σφαγή του Μονάχου, κατέφυγαν στη Λιβύη όπου τους υποδέχθηκε ο Μουαμάρ Καντάφι ως ήρωες. Ωστόσο, η κυβέρνηση του Ισραήλ είχε ήδη σχεδιάσει και εγκρίνει την «Επιχείρηση Οργή του Θεού», που στόχευε στην εξόντωση όλων των μελών του «Μαύρου Σεπτέμβρη» που εμπλέκονταν με οποιονδήποτε τρόπο στην επίθεση εναντίον των Ισραηλινών αθλητών. Η Μοσάντ έχοντας πάρει εντολή από την ισραηλινή κυβέρνηση να ανακαλύψει τα πρόσωπα που κρύβονταν πίσω από την αιματηρή επίθεση δολοφόνησε στο πλαίσιο της επιχείρησης «Οργή Θεού» τους τρομοκράτες μέσα στο έδαφος της Λιβύης, ωστόσο από την πρώτη στιγμή η ισραηλινή κυβέρνηση διέψευσε κατηγορηματικά αυτή τη φημολογία και ουδέποτε αναγνώρισε ή παραδέχθηκε κάποια εμπλοκή σε σχετική μυστική επιχείρηση.

Ήταν η εποχή που η Δύση ζούσε ακόμη στην ρομαντική αντίληψη ότι κανείς δεν θα τολμήσει να διαταράξει την εκεχειρία που επιβάλουν οι Ολυμπιακοί Αγώνες και δεν έδωσε σημασία στην απειλή από τα όσα συν έβαιναν τότε στη Μέση Ανατολή. Και το πλήρωσε ακριβά. 29 χρόνια μετά από εκείνη την μαύρη μέρα μια άλλη τρομοκρατική ενέργεια στις 11 Σεπτεμβρίου του 2001 στους Δίδυμους Πύργους θα επιβεβαίωνε πως ο κόσμος μας δεν είναι πια ο ίδιος.