PLUS
Ο Ζαχίρ Γιαβαρί ήταν ένας από τους παίκτες του φετινού MasterChef που κέρδισαν την αγάπη και την εκτίμηση του κοινού τόσο με την συγκλονιστική ιστορία του όσο και για την ταπεινή προσωπικότητά του μέσα στο παιχνίδι.
Λίγες ημέρες μετά το τέλος του διαγωνισμού μαγειρικής, ο μάγειρας παραχωρεί συνέντευξη στο περιοδικό People και μιλά για τις δυσκολίες αλλά και το πως αντιμετώπισε κινδύνους που θα μπορούσαν να στοιχίσουν ακόμα και τη ζωή του.
«Όντως, είναι θαύμα που ζω ακόμα. Το 2005 πέρασα από το Αϊβαλί στην Ελλάδα ως παράνομος μετανάστης.Κάποια στιγμή μας πέταξαν στη θάλασσα. Ξεφούσκωσαν το φουσκωτό μας και μας άφησαν μεσοπέλαγα στο έλεος του Θεού. Ύστερα από τέσσερις ώρες που κολυμπούσαμε, βγήκαμε στα παράλια της Τουρκίας.
Από δώδεκα άτομα, είχαμε μείνει δέκα. Έλειπαν δύο άνθρωποι. Έκλαιγα και έλεγα στους υπόλοιπους πως πρέπει να μπούμε ξανά στη θάλασσα και να τους βρούμε. Τελικά, μαζί με ένα άλλο παιδί βρήκαμε ένα φουσκωτό και με τα κουπιά στα χέρια ξεκινήσαμε να ψάχνουμε. Οι ώρες περνούσαν και χάναμε την αντοχή μας.
Είχα απογοητευτεί που δεν τους βρίσκαμε και ήμουν αποφασισμένος να τα παρατήσω. Ξαφνικά, ακούσαμε μια φωνή από μακριά.
Αυτή η φωνή μας έδωσε τη δύναμη να συνεχίσουμε και τελικά να τους βρούμε μπλεγμένους σε ένα φουσκωτό που είχε ξεφουσκώσει και βούλιαζε. Βούτηξα στη θάλασσα και ήπια πολύ νερό μέχρι να καταφέρουμε να τους τραβήξουμε μέσα στο δικό μας φουσκωτό. Το ένα παιδί είχε τις αισθήσεις του. Ο πιο μικρούλης, όμως, ήταν κάτασπρος και αναίσθητος.
Δεν κουνιόταν καθόλου. Δεν γνώριζα από διάσωση, απλά από αυτά που είχα δει στην τηλεόραση άρχισα να του πιέζω την κοιλιά στο ύψος του διαφράγματος. Ύστερα από δέκα λεπτά έβγαλε το νερό και συνήλθε. Όταν φτάσαμε στην Τουρκιά, μου είπε “Σ’ ευχαριστώ, μου έδωσες δεύτερη ζωή”. Εκείνη τη στιγμή ένιωσα πως είμαι ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος του κόσμου».
