PLUS
Από την Κοντράρου Τζόρτζια
Για ποια <ελευθεροτυπία> μιλάμε;
Εδέησε το Πειθαρχικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ να επιβάλει ποινές (μετά περισσής φειδούς) σε μετρημένους στα δάκτυλα δημοσιογράφους για καραμπινάτες παραβιάσεις της δημοσιογραφικής δεοντολογίας στις παραμονές του Δημοψηφίσματος πέρυσι τον Ιούλιο. Και δεν πρόλαβε καλά καλά να ανακοινωθεί το πράγματι σπάνιο γεγονός και έσπευσαν φρίττοντας οι ποικιλώνυμοι <κήνσορες της ελευθεροτυπίας> να το αναθεματίσουν!
Αλήθεια πια ελευθεροτυπία υπερασπίζονται ανερυθριάστως; Την <ελευθεροτυπία> του <λέμε και γράφουμε ό,τι μας γουστάρει> ανεξαρτήτως του εάν αυτή παρατάσσει πλήθος ανακριβειών και γέμει παραπληροφόρησης; Την <ελευθεροτυπία> της διαστροφής της πραγματικότητας διότι <αυτή μας εκφράζει>; Την <ελευθεροτυπία> που ταυτίζεται με την κομματική ταυτότητα των τάχα ανεξαρτήτων δημοσιογράφων; Μήπως οι <τιμωρηθέντες δημοσιογράφοι> που όλοι μα όλοι γνωρίζουν – και πρώτοι αυτοί οι ίδιοι- ότι κακοποίησαν βάναυσα τη δημοσιογραφική ηθική στις παραμονές του δημοψηφίσματος , αντί τιμωρίας έπρεπε να τύχουν ….επιβράβευσης;
Και αν αυτοί – και οι συν αυτοίς ομοίους πράττοντες αλλά παγίως διαφεύγοντες της τιμωρίας λόγω …. ελευθεροτυπίας – θεωρούν ότι η άσκηση του επαγγέλματος τους περιβάλλεται από απόλυτη ασυλία, γιατί δεν λένε καθαρά και ξάστερα αυτό που πιστεύουν: <Δεν υπάρχει για εμάς δημοσιογραφική δεοντολογία, άρα ούτε θέμα σεβασμού στην είδηση, ούτε θέμα σεβασμού στην αλήθεια ούτε και θέμα ισηγορίας>.
Δυστυχώς με τους προσχωρήσαντες σε αυτή την άποψη έσπευσαν να συνταχθούν ένας καθηγητής πανεπιστημίου – ο Ν. Αλιβιζάτος- και ένας τέως πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ – ο Γ. Αναστασόπουλος.
Εύγε τους.
