PLUS
Πέρα από σπουδαίος παίκτης, ο Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς είναι και ωραίος τύπος. Τον λατρεύεις ή τον μισείς (ή λατρεύεις να τον μισείς), μέση οδός δεν υπάρχει. Ο Σουηδός σούπερ σταρ της Παρί Σεν Ζερμέν άνοιξε την καρδιά του στο BBC για το χαρακτήρα του, τους προπονητές που είχε και άλλες άγνωστες πτυχές της ζωής και της καριέρας του.
Αναλυτικά ο «Ίμπρα» μίλησε για:
-τα παιδικά χρόνια στη φτωχογειτονιά: «Είμαι χαρούμενος που μεγάλωσα εκεί. Ήταν μία δύσκολη περιοχή, που φοβόσουν να πας μέσα. Όμως οι συνθήκες αυτές μας έδωσαν ώθηση. Δεν χρειαζόμασταν χαβιάρι και σαμπάνια για να μεγαλώσουμε».
-το ξεπέταγμα στην καριέρα του: «Μέχρι τα 17 θεωρούμουν η τελευταία επιλογή. Μια μέρα με είδε ο προπονητής και με φώναξε. Λέω ‘τι έκανα πάλι;’ γιατί κάθε φορά που με καλούσε ήταν για πειθαρχικούς λόγους. Μου είπε ότι ήθελε να με βάλει στην πρώτη ομάδα. Δεν ήθελα να πω τίποτα γιατί μπορεί να άλλαζε γνώμη. Στο πρόσωπό μου έβλεπε έναν παίκτη διαφορετικό από τους άλλους. Κατάλαβα πως αν ήθελα να γίνω κάτι που μπορούσα να γίνω, έπρεπε να δουλέψω σκληρά. Μπορεί να έχεις ταλέντο, αλλά αυτό δεν μπορεί από μόνο του να σε πάει μπροστά».
-τους επικριτές του: «Ακούω συνέχεια ότι είμαι αλαζόνας και κακός χαρακτήρας. Όμως όταν με γνωρίζουν, λένε εντελώς τα αντίθετα. Δεν πρέπει να κρίνεις κάποιον χωρίς να τον ξέρεις. Είμαι ένας τύπος που θέλει να κάνει τους άλλους χαρούμενους και βάζω τον εαυτό μου σε δεύτερη μοίρα. Για μένα έχει σημασία το σύνολο».
-τις σχέσεις με τους προπονητές του: «Όχι, δεν πιστεύω πως είναι δύσκολο να με διαχειριστεί κάποιος. Αυτή την εικόνα σχημάτισε κάποιος για μένα και με ακολουθεί όπου κι αν πάω. Αν μιλήσεις με τους προπονητές που είχα, ίσως ο μόνος που θα μπορούσε να το πει είναι ο Γκουαρντιόλα. Είχα όνειρο να πάω στην Μπαρτσελόνα, αλλά κάποιες φορές ίσως είναι προτιμότερο να μην κάνεις πραγματικότητα το όνειρό σου. Αυτό το όνειρο παραλίγο ή μάλλον θα μπορούσε όχι να με καταστρέψει, αλλά να κάνει τα πράγματα δύσκολα για μένα. Στους έξι πρώτους μήνες ήταν φανταστικά, είχα πολύ καλή σχέση με τον Γκουαρντιόλα, αλλά μετά κάτι έγινε και ακόμη δεν ξέρω. Αν κάποιος έχει πρόβλημα μαζί μου ας έρθει να μου το πει. Δεν ήμουν χαρούμενος κι έπρεπε να διαλέξω: είτε να μείνω και να κερδίζω τα πάντα αλλά όχι να είμαι χαρούμενος είτε να φύγω. Επέλεξα να πάω στη Μίλαν και ξαναβρήκα τη χαρά».
«Τον Μουρίνιο δεν τον γνώριζα, είχα ακούσει πολλά, αλλά όταν τον γνώρισα ήταν φανταστικά. Μου έβγαλε πράγματα που δεν μπορούσε άλλος προπονητής. Ένιωθα αυτοπεποίθηση παίζοντας γι’ αυτόν. Από γάτα με έκανε να νιώθω σαν λιοντάρι».
«Ο Αντσελότι ήταν ο καλύτερος άνθρωπος που είχα για προπονητή. Με κανέναν δεν είχα τέτοια σχέση. Ήταν σαν φίλος, σαν πατέρας μου, όταν έφυγε λυπήθηκα πολύ. Χάρηκα πολύ που πήγε στη Ρεάλ και είμαι σίγουρος πως θα πετύχει».
-τη συνεργασία με τον Μπέκαμ: «Όταν πήγα στην Παρί, με ακολουθούσαν παντού. Όταν ήρθε ο Μπέκαμ, τράβηξε εκείνος όλη την προσοχή. Είναι φανταστικός τύπος. Όποιος έχει να πει κάτι κακό για τον Μπέκαμ, είναι ζηλιάρης».
-το αν θα έπαιζε στην Αγγλία: «Πιστεύω πως η εποχή μου να παίξω στην Αγγλία πέρασε. Τώρα είμαι στην Παρί, είμαι χαρούμενος εδώ κι έχουμε ένα πρότζεκτ που προχωρά πολύ καλά και γρήγορα. Όμως στο ποδόσφαιρο δεν μπορείς να κάνεις σχέδια. Όταν πήγα στην Μπαρτσελόνα πίστευα πως θα φύγω μετά από πέντε χρόνια. Κι όμως έφυγα πολύ γρήγορα. Έτσι βλέπω κάθε μέρα ξεχωριστά».
