PLUS
Παρεξηγημένος τύπος, εικόνα διαμορφωμένη κυρίως από τους ρόλους στους οποίους τον έχουμε συνηθίσει, αλλά πιστέψτε με, είναι τρομερό παιδί! Παιδί, ναι, έχει παραμείνει, όπως ακριβώς τον βλέπαμε στις ταινίες της δεκαετίας του ’80!
Του Σταύρου Ζαγκανά
Ο πολυπράγμων ηθοποιός Ηλίας Κακλαμάνης μιλάει στην «Μ» για το σήμερα αλλά και τα μελλοντικά σχέδιά του
Ο Ηλίας Κακλαμάνης δεν είναι μόνο ηθοποιός. Είναι συγγραφέας, σκηνοθέτης, τηλεπαρουσιαστής. Πρωταγωνίστησε σε σημαντικές θεατρικές παραστάσεις, ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου και τηλεοπτικές σειρές. Τακτικό μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων, έχουν ανέβει 10 έργα του σε κεντρικά θέατρα με περιοδείες σε Ελλάδα, Καναδά, Αμερική. Σενάριά του έχουν γυριστεί ταινίες, ενώ το κινηματογραφικό έργο του «Σούπερ Λύκειο» έχει παιχτεί τόσο στον κινηματογράφο όσο και στην τηλεόραση. Έχει γράψει τα βιβλία «Γροθιά και ας ματώσω», «Φωτιά στις φλόγες» και «Ακατάλληλο για ακατάλληλους». Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών, έχει σκηνοθετήσει μαζί με τον μεγάλο Κώστα Καραγιάννη όλα τα έργα του στο θέατρο και ο ίδιος όλες τις εκπομπές του στην τηλεόραση. Έχει παρουσιάσει περίπου 5.000 ζωντανές τηλεοπτικές και 1.000 ραδιοφωνικές εκπομπές. Από το 2012 έχει δημιουργήσει το διαδικτυακό κανάλι sok web tv, όπου και κάνει εκπομπές κοινωνικού περιεχομένου. Η Ηλίας Κακλαμάνης μίλησε στην εφημερίδα «ΜΠΑΜ στο Ρεπορτάζ» και πραγματικά έχει τρομερό χιούμορ! Απολαύστε τον!
– Ηλία, τι ώρα ξυπνάς κάθε μέρα;
Ανώμαλο όλο το σκηνικό του ύπνου μου! Χα χα! Κι αυτό από κακή συνήθεια λιγότερο από το θέατρο και περισσότερο από όταν έκανα τις νυχτερινές τηλεοπτικές εκπομπές. Κοιμάμαι τουλάχιστον κατά τις 4 τη νύχτα και ξυπνάω τουλάχιστον κατά τη 1 το μεσημέρι! Τρελό πρόγραμμα κι αυτό όχι γιατί ξενυχτάω σε γλέντια, αλλά ακόμη και σπίτι να είμαι τόσο αργά κοιμάμαι και το πρωί τι να κάνω να σηκωθώ; Να κάνω τον δουλευταρά, αφού και να σηκωθώ δεν έχω τι να κάνω. Μεσημέρι λοιπόν, εκτός βέβαια αν έχω κάποια δουλειά ουσίας ή όταν είχα γυρίσματα πρωινά… Εκεί είμαι πάντα… στρατιώτης!
– Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που κάνεις το πρωί;
Το πρώτο πράγμα που κάνω όταν σηκωθώ είναι χρόνια τώρα, αλλά ακόμη και τώρα που μεγάλωσα πια, έστω και λίγη γυμναστική ή σε διάδρομο ή λίγα βαράκια ή λίγο πάγκο… Τρελαίνομαι από 13 χρόνων μικρό παιδάκι, όταν δεν είχα ακόμη χαρτζιλίκι, να παίρνω όργανα και έφτιαχνα καμιά μπάρα – βάρη με τσιμέντο που έριχνα σε τενεκεδάκια από πελτέ ντομάτα και φυσικά ενωμένα με ένα σωλήνα στη μέση… Ήταν στη μόδα τότε, γιατί και δεν υπήρχαν λεφτά αλλά και όργανα γυμναστικής. Τότε τα πρωτοέφεραν οι αδελφοί Ζαπατίνα στην Αγίου Μελετίου -και μετά Πανεπιστημίου- για τους πρώτους μπόντι μπίλντερ στην Ελλάδα. Αν κι εγώ ποτέ δεν έκανα υπερβολές, αλλά γράμμωση, που μετά όταν βγήκα και στο επάγγελμα του ηθοποιού αλλά και όταν έκανα εκπομπές ως παρουσιαστής την είχα ανάγκη, γούσταρα να κρατάω μια κάποια εμφάνιση…
– Κάνεις δουλειές στο σπίτι; Ποια δουλειά δεν σου αρέσει;
Από δουλειές ό,τι να ’ναι, τα καταφέρνω εκτός από σφουγγαρίσματα και τέτοια… Με αυτά δεν τα πάω καθόλου καλά. Έχω και το κόμπλεξ ότι είναι γυναικείες δουλειές. Ευτυχώς σε αυτά «καθαρίζουν» άλλοι για μένα…
– Μαγειρεύεις; Ποια είναι η σπεσιαλιτέ σου;
Είμαι άσχετος με το μαγείρεμα! Τους καιρούς που είμαι μόνος μου τρώω με άσχετες δικές μου συνταγές και ό,τι βγει. Αλλά δεν βγαίνουν κι άσχημα… Άσε που δεν τρώω πολύ. Δώσε μου ό,τι απλό όταν πεινάω και είμαι ΟΚ! Σπεσιαλιτέ για μένα είναι κάτι παράξενα που φτιάχνω, κάτι σαν γλυκό, κάτι σαν φαγητό που ξέρω από το χωριό μου, π.χ. σιτάρι βρασμένο με αμύγδαλα, καρύδι και σταφίδα με πολλή ζάχαρη και κανέλα, τρελαίνομαι και τα καταφέρνω.
– Βγαίνεις το βράδυ; Πώς διασκεδάζεις;
Τα βράδια όχι, δεν διασκεδάζω ιδιαίτερα, κι αυτό γιατί έχω διασκεδάσει τόσο πολύ από τότε που επί 10 χρόνια δεν υπήρχε βράδυ να μην έχω κάποιο γύρισμα ή σε μαγαζί να δείξω σε εκπομπή ή τραγουδιστή να καλέσω σε εκπομπή, που τα μπουζούκια ή γενικά η διασκέδαση μου έγινε κούραση που δεν άντεχα πια. Νομίζω πως δουλεύω κι όχι πως διασκεδάζω. Όμως πέρα από αυτό δεν παύει να αναζητάω πια την ήσυχη καλή παρέα εκλεκτών φίλων. Θα πάω τα βράδια σε μαγαζιά φίλων για την παρέα πια της κουβέντας, να κερδίσει κάτι το μυαλό…
– Θυμάσαι πότε μέθυσες τελευταία φορά;
Για μεθύσι μη γελάσεις, δεν έχω μεθύσει ποτέ! Αν και πρόσφατα ένας φίλος ηθοποιός μου θύμισε ότι σε μία από τις τρεις φορές που πήγα Καναδά – Αμερική με τον θίασό μου μετά από μια παράσταση λέει ότι στο ξενοδοχείο μέθυσα και έβγαινα στον διάδρομο του ξενοδοχείου ολόγυμνος! Έτσι νόμιζε και νόμιζαν και όλοι οι ηθοποιοί! Και μόνο που το θυμάμαι, δεν είχα μεθύσει! Απλώς υπήρχε μια ευφορία τρελή εκείνο το βράδυ κι εγώ μάλλον θέλοντας να εντυπωσιάσω ή να κάνω τον πονηρό, και αφού όλος ο θίασος ήταν στην τρέλα, θυμάμαι πως επίτηδες γινόταν ένα παιχνίδι που είχε και το γυμνό μέσα! Αλλά μία είναι η αλήθεια και όποιος με γνωρίζει από κοντά δεν μπορεί να το πιστέψει πως εγώ που έχω λάβει μέρος σε κάποιες ταινίες, που υποτίθεται είχα περάσει σε… τρυπημένα χέρια («Άγρια νιάτα», «Σατανάδες στα σχολεία», «Φυλακές ανηλίκων»), εγώ αν θες το πιστεύεις, Σταύρο, δεν έχω πιει σε όλη μου τη ζωή όλο μαζί ένα ποτηράκι ουίσκι! Ούτε μισό ποτήρι μπίρα!
– Πόσο χρόνο σπαταλάς την ημέρα στα social media;
Στα social είμαι σχετικά πίσω. Αν δεν έκανα τις εκπομπές που κάνω όχι για λεφτά, γιατί δεν έχουν έσοδα, αλλά για την πλάκα μου στο sok web tv που έχω, δεν θα έμπαινα εύκολα. Όμως χρόνια και ειδικά τώρα τελευταία σπαταλάω τουλάχιστον 4-5 ώρες την ημέρα χαζεύοντας και βλακείες και ωραία πράγματα.
– Facebook ή Instagram; Τι προτιμάς;
Έχω Instagram, αλλά δεν το καλλιεργώ, δεν το προσέχω, όπως το ίδιο και το TikTok. Περισσότερο βάρος είχα ρίξει στο Facebook.
– Τι μουσική ακούς; Ποιο είναι το αγαπημένο σου τραγούδι;
Από μουσική ακούω τα πάντα και εννοώ τα πάντα, αρκεί να είναι στην κατάλληλη ώρα το κάθε είδος. Από τα πιο προχώ μέχρι δημοτικά, αν και δεν είναι σωστή η τοποθέτησή μου, γιατί κάποια δημοτικά έχουν κάτι ακούσματα πιο in από τα πιο in… Αλλά αγαπημένο μου τραγούδι δύσκολα θα βρω. Κι αν το βρω θα μετάνιωνα που δεν είπα κάποιο άλλο.
– Ποιος θα ήταν πρωταγωνιστής σε μια ταινία για τη ζωή σου;
Αν εννοείς σχηματικά της ζωής μου, θα ήθελα για πρωταγωνιστή έναν… αγονάτιστο! Αν όμως εννοείς επιλογή φυσιογνωμίας για πρωταγωνιστή σε ταινία της ζωής μου, θα ήθελα έναν απέξω. Μάρλον Μπράντο, Κέβιν Κόστνερ, Ρόμπερτ Ντε Νίρο. Από εδώ Χορν, Κούρκουλο, Κατράκη… Πρόσωπα που εξέπεμπαν κύρος.
– Πιστεύεις σε θεωρίες συνωμοσίας;
Αυτούς τους καιρούς δυστυχώς οι θεωρίες συνωμοσίας έχουν βγει αληθινές σε πολλούς τομείς.
– Θεωρείς τον εαυτό σου τυχερό και, αν ναι, γιατί;
Ναι, θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό γιατί γιος ενός μπακάλη από το χωριό χωρίς συστάσεις και μέσον ήρθα με όσο καθαρό βηματισμό μπορούσα και περπάτησα σε μια καλλιτεχνική, μαγική αλλά και βρώμικη λεωφόρο με ανθρώπους μάγκες, αλλά και λαμόγια, ντόμπρους, αλλά και φθονερούς και ύπουλους. Καλούς και κακούς. Και τώρα που κοιτάζω πίσω μου θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που αυτοί που ήταν έξω από αυτόν τον δρόμο, οι πιο σπουδαίοι, οι θεατές του δρόμου μου, μου γνέφουν πως άγγιξα και πήρα μόνο από τους καλούς…
– Τι θα έκανες αν κέρδιζες στο λαχείο 10 εκατομμύρια ευρώ;
Αν κέρδιζα στο λαχείο 10 εκατομμύρια, δεν νομίζω πως θα άντεχα αυτή την τύχη, θα πάθαινα κακό!
– Ποια αταξία θυμάσαι από παλιά;
Από αταξία θυμάμαι πως ποτέ δεν ήμουν σε τάξη… Κι αυτό μου στοίχισε!
– Αν το χόμπι γίνεται επάγγελμα, παραμένει χόμπι;
Αν είσαι βαθιά συνειδητοποιημένος ότι δεν είσαι ψώνιο και ο όποιος Θεός σε προίκισε με την τύχη το χόμπι σου να το κάνεις επάγγελμα… είναι τέλειο, κι ας είναι συνήθως το αντίθετο, ότι δηλαδή αν το χόμπι γίνει επάγγελμα πάει, χάνεται το χόμπι.
– Αν έχεις κενό μίας ώρας, τι κάνεις;
Αν έχω κενό μίας ώρας την αφήνω να είναι κενή…
– Η δημοσιότητα και το χρήμα φέρνουν την ευτυχία;
Καμία δημοσιότητα και κανένα χρήμα δεν φέρνουν την ευτυχία. Απλώς με το χρήμα βοηθιέται η μη ευτυχία, αλλά η ευτυχία δεν αγοράζεται και η δημοσιότητα αν είναι αποτέλεσμα αξίας σού δίνει μια εσωτερική δυναμική και κρυφή έπαρση για την αξία σου, αλλά ούτε αυτή αγοράζει την ευτυχία.
– Ποιο είναι το πιο ακραίο πράγμα που έχεις κάνει για έναν έρωτα;
Μεταξύ μας είμαι εγωιστής -πολύ κακό αυτό- και οι άλλοι έχουν κάνει ακραία για μένα, παρά εγώ. Και δεν νιώθω και τόσο περήφανα γι’ αυτό.
– Πιστεύεις ότι κάποια μέρα θα μας επισκεφθούν εξωγήινοι;
Όχι μόνο πιστεύω ότι κάποια μέρα θα μας επισκεφθούν εξωγήινοι, αλλά μήπως μας έχουν επισκεφθεί ήδη… Υπερβάλλω, απλώς θέλω να δείξω την πίστη μου ότι εξωγήινοι υπάρχουν. Γιατί είναι πολύ εγωιστικό να πιστεύουμε πως μόνο η Γη φιλοξενεί ανθρώπινη ζωή, όταν υπάρχουν εκατομμύρια πλανήτες στο Σύμπαν σαν τον δικό μας ή παραπλήσιας σύνθεσης που μπορούν να φιλοξενήσουν ζωή.
