PLUS
Ηκλιμακούμενη κρίση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, με ευθύνη την αδιάλλακτη συμπεριφορά της Τουρκίας, έχει μπει ήδη σε συγκρουσιακή τροχιά.
Του Χρήστου Καπούτση
Θεωρείται εξαιρετικά πιθανό, το σύστημα εξουσίας του Τ. Ερντογάν να προκαλέσει «θερμό» επεισόδιο ή να υποχρεώσει την Ελλάδα να απαντήσει σε «σκηνοθετημένη» ακραία τουρκική πρόκληση με στρατιωτικά μέσα. Η ελληνική κυβέρνηση, έχει καταστήσει σαφές , ότι η στρατιωτική απάντηση στις τουρκικές προκλήσεις, δεν αποτελεί προτεραιότητα.
Ο διάλογος, η επικοινωνία, η διαμόρφωση σχέσεων καλής γειτονίας, που θα βασίζεται στον αμοιβαίο σεβασμό και γενικά η εκτόνωση της κρίσης, με πολιτικά και διπλωματικά μέσα, είναι στις προτεραιότητες της ελληνικής κυβέρνησης.
Όμως, η μετριοπαθής και φιλειρηνική συμπεριφορά της Ελλάδος, εκλαμβάνεται από την Τουρκία ως αδυναμία υπεράσπισης των κυριαρχικών της δικαιωμάτων, για αυτό και αποθρασύνεται και γίνεται πιο απειλητική, πιο διεκδικητική, πιο αδιάλλακτη.
Είναι μάλλον εύκολα προβλέψιμα τα επόμενα βήματα της τουρκικής πολιτικής. Και συγκεκριμένα αναμένονται: Μία νέα απόπειρα εισβολής οικονομικών μεταναστών στον Έβρο, με την καθοδήγηση της τουρκικής στρατοχωροφυλακής. Η προσπάθεια μεταφοράς χιλιάδων προσφύγων στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, με τη συνδρομή της τουρκικής ακτοφυλακής. Η επιχείρηση σεισμικών ερευνών στην περιοχή της νοτιοανατολικής Μεσογείου, μεταξύ των νησιών Ρόδου, Καρπάθου και Κρήτης και εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, από τουρκικά γεωτρύπανα τα οποία θα συνοδεύουν και πολεμικά πλοία του τουρκικού στόλου.
Το επίμαχο τουρκολιβυκό μνημόνιο ή η συμφωνία Ερντογάν- Σάρατζ, που επειδή έχει κατατεθεί στον ΟΗΕ έχει μια νομική υπόσταση, είναι το πρόσχημα νομιμότητας του Ερντογάν, για τις σχεδιαζόμενες πειρατικές ενέργειες στην ελληνική υφαλοκρηπίδα , που σε αυτές τις περιοχές ταυτίζεται με την ελληνική ΑΟΖ. Και φυσικά, να μην ξεχνάμε και την παρουσία του τουρκικού ερευνητικού πλοίου «Γιαβούζ», που βρίσκεται στην ΑΟΖ της Κύπρου και ανεμπόδιστα συνεχίζει τις έρευνές του.
Το ερώτημα είναι, πώς θα αντιδράσει η Ελλάδα, όταν η Τουρκία θα επιχειρήσει να προσβάλει νόμιμα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα, με τη χρήση ή την απειλή χρήσης στρατιωτικής βίας. Στην περίπτωση αυτή, η Ελλάδα έχει δύο επιλογές:
1. Να αντιδράσει πολιτικά ή διπλωματικά ή με την επίκληση του Διεθνούς Δικαίου. Και επειδή στον σημερινό άναρχο και συγκρουσιακό κόσμο, η ισχύς των όπλων, είναι ισχυρότερη της ισχύος του Διεθνούς Δικαίου, η εξέλιξη είναι απολύτως αναμενόμενη. Είναι η «φινλανδοποίηση» της Ελλάδας. Η Ελλάδα, θα είναι υπό την πολιτική επιρροή και στρατιωτική ομηρεία της περιφερειακής δύναμης της Τουρκίας. Ουσιαστικά, η Ελλάδα θα καταστεί μια χώρα ανυπόληπτη διεθνώς, αφού δεν έχει τη βούληση να υπερασπιστεί με τα όπλα την εδαφική της ακεραιότητα και την εθνική της ανεξαρτησία.
2. Η άμεση στρατιωτική αντίδραση της Ελλάδας. Η πλήρης επιχειρησιακή αξιοποίηση της ισχύος των Ενόπλων Δυνάμεων, που θα κληθούν (από την Ιστορία), να δώσουν ένα συντριπτικό στρατιωτικό πλήγμα στην Τουρκία. Φυσικά, στην περίπτωση αυτή, ουδείς μπορεί να εκτιμήσει την εξέλιξη…
Στην περίπτωση όμως, που η Ελλάδα, επιλέξει τη στρατιωτική απάντηση στις ιταμές αξιώσεις της Τουρκίας, θα πρέπει να έχουμε υπόψη μας, ότι η Ελλάδα θα είναι μόνη της. Ούτε το ΝΑΤΟ ούτε η Ε.Ε. ούτε οι ΗΠΑ θα στέρξουν να στηρίξουν στρατιωτικά την Ελλάδα. Η Ελλάδα θα πολεμήσει με όποια και όσα μέσα διαθέτει και μόνο με αυτά. Και αν τα καταφέρει, έχει καλώς, διαφορετικά «Ουαί τοις ηττημένοις»… Για αυτό ακριβώς, σημαντικός παράγοντας, είναι η ισχύς, αποτρεπτική , αλλά και αμυντική, των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.
*Όπως δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΜΠΑΜ» που κυκλοφορεί
