PLUS
Η τελευταία συνεδρίαση της κεντρικής επιτροπής του κόμματος, το περασμένο σαββατοκύριακο, έδειξε μεν ότι ο Αλέξης Τσίπρας ελέγχει τους συσχετισμούς και παραμένει φυσικά κυρίαρχος, ωστόσο κατέδειξε ότι η αριστερή πτέρυγα παγιώνει τη δύναμή της σε πολύ υψηλά ποσοστά και οδηγεί τον ΣΥΡΙΖΑ σε πιο αριστερόστροφες και ριζοσπαστικές επιλογές, απαιτώντας από την ηγεσία να εξετάσει και το ενδεχόμενο της ρήξης με τους δανειστές.
Η πρόταση ρήξης που κατέθεσε η αριστερή πτέρυγα – την οποία αποτελούν πλέον με συμμαχική έκφραση στα κύρια θέματα η αριστερή πλατφόρμα του Παναγιώτη Λαφαζάνη και η ΚΟΕ του Ρούντι Ρινάλτι – έλαβε το 44%, ένα ποσοστό που είχε εμφανιστεί για πρώτη φορά στην ψηφοφορία για τη συμφωνία του Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου. Σημειωτέον ότι η αριστερή πλατφόρμα ανέδειξε από το προ διετίας συνέδριο το 30% των μελών, ενώ η ΚΟΕ με περίπου 6% ανήκε στο μπλοκ της προεδρικής πλειοψηφίας, από το οποίο σταδιακά απομακρύνθηκε λόγω των διαφωνιών της με την διαπραγματευτική στρατηγική της κυβέρνησης.
H ενίσχυση των δυνάμεων, που υποστηρίζουν ότι πάση θυσία πρέπει να αποτραπεί μία μνημονιακή συμφωνία με τους δανειστές, ακόμη κι αν αυτό σημαίνει ότι η χώρα πρέπει να βγει από το ευρώ, αναγκάζει τον τελευταίο καιρό και την προεδρική πλειοψηφία του κόμματος να πιέσει την κυβέρνηση να διατηρήσει απαραβίαστες τις κόκκινες γραμμές στη διαπραγμάτευση.
Είναι χαρακτηριστικό ότι το ενδεχόμενο της ρήξης το περιλαμβάνει και η απόφαση της κεντρικής επιτροπής, ενώ νωρίτερα το είχε καταθέσει ως επιλογή η αριστερή πλατφόρμα, βάζοντας και την προοπτική της νομισματικής αλλαγής.
Η πρόταση της πλευράς Λαφαζάνη ανέφερε χαρακτηριστικά: «Η κυβέρνηση οφείλει να αντικρούσει την προπαγάνδα των κυρίαρχων κύκλων, οι οποίοι κατατρομοκρατούν το λαό με την απόλυτη καταστροφή που, υποτίθεται, θα επιφέρουν η διακοπή αποπληρωμής του χρέους και η ενδεχόμενη έξοδος από την Ευρωζώνη.
Η μεγαλύτερη καταστροφή για τη χώρα είναι η επιβολή νέου μνημονίου, εκείνης ή της άλλης μορφής και η παράταση της εφαρμογής των προηγούμενων».
Ο κ. Λαφαζάνης εκτιμά ότι δεν θα υπάρξει τελικά συμφωνία με τους δανειστές, εξαιτίας της στάσης των τελευταίων, που επιδιώκουν είτε – κυρίως – την πλήρη ταπείνωση της κυβέρνησης και τον παραδειγματικό διασυρμό της, είτε και την εκδίωξη της χώρας από το ευρώ έτσι κι αλλιώς. Πιστεύει επίσης ότι και ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας θα προτιμήσει τη ρήξη με τους δανειστές, εφόσον αυτοί επιμείνουν σε αυτή τη στάση, καθώς τυχόν υποχώρησή του θα το βάλει σε αδιέξοδη πορεία – και τον ίδιο και την αριστερά και τη χώρα.
Ελπίζει δε ότι εάν τελικά ο πρωθυπουργός αποδεχθεί μία συμφωνία – το λιγότερο πιθανό σενάριο κατά την προσέγγισή του – αυτή θα έχει μία προοπτική εξόδου της χώρας από τα μνημόνια και απεγκλωβισμού από το μη βιώσιμο χρέος. Υπό αυτή την έννοια πολλά στελέχη της αριστερής πλατφόρμας τηρούν στάση αναμονής ως προς το τι θα κάνουν στη Βουλή εάν υπάρξει τελικά μία συμφωνία, την οποία πρέπει να δουν πρώτα για να διαμορφώσουν άποψη. Δεν είναι δηλαδή δεδομένο ότι θα καταψηφίσουν με βάση της τωρινή κριτική τους, αφού έχουν σημασία και οι λεπτομέρειες σε μία τέτοια περίπτωση.
