Ο Πλάτωνας το 350 π.Χ. περίπου υποστήριζε ότι όλα όσα βλέπουμε γύρω μας, ακόμα και εμείς οι ίδιοι, είμαστε τα απεικάσματα, οι εικόνες του πραγματικού κόσμου που βρίσκεται κάπου αλλού. Το 1997, Αργεντίνος θεωρητικός φυσικός Χουάν Μαλντακένα υποστήριξε κάτι ανάλογο, ότι το σύμπαν μας είναι ένα ολόγραμμα, μια προβολή του αρχικού σύμπαντος.
Σύμφωνα με τον Μαλντακένα η βαρύτητα προκύπτει από απειροελάχιστα λεπτές , παλλόμενες χορδές που εξηγούνται μέσα από τις Θεωρίες των Χορδών. Το μαθηματικά πολύπλοκο αυτό μοντέλο του κόσμου των χορδών, που υπάρχουν σε 9 διαστάσεις του διαστήματος και μίας διάστασης του χρόνου, θα μπορούσε κάλλιστα να οδηγήσει στο συμπέρασμα πως το σύμπαν είναι απλά ένα ολόγραμμα. Κι αυτό γιατί η πραγματική δράση θα εκτυλισσόταν σε ένα πιο απλό επίπεδο και χωρίς καθόλου βαρύτητα Σύμπαν. Παράλληλα αυτή η θεωρία γεφύρωνε και το τεράστιο κενό μεταξύ της κβαντικής φυσικής και της θεωρίας της βαρύτητας του Αϊνστάιν. Όμως, αν και η ισχύς των ιδεών του Μαλντακένα επιστημονικά είχε ληφθεί ως δεδομένη, μια αυστηρά τεκμηριωμένη απόδειξη τους δεν ήταν εφικτή. Μέχρι τώρα.
Ο επιστήμονας Γιοσιφούμι Χιακουτάκε και η ομάδα του από το πανεπιστήμιο Ιμπαράκι της Ιαπωνίας παρουσίασαν την εξέλιξη της έρευνας τους η οποία ξεκίνησε τότε και ολοκληρώθηκε φέτος. Δεν έχουν επαληθεύσει όλη τη θεωρία Μαλντακένα αλλά έχουν αρκετά πειστικά τεκμήρια που την επιβεβαιώνουν και έχουν ενθουσιάσει την επιστημονική κοινότητα. Στην έκθεση, υπολογίστηκε η εσωτερική ενέργεια μιας μαύρης τρύπας, το σύνορο του ορίζοντα των γεγονότων ( το όριο μεταξύ της μαύρης τρύπας και το υπόλοιπο του Σύμπαντος ), η εντροπία του και άλλες ιδιότητες με βάση τις προβλέψεις της θεωρίας των χορδών, καθώς και τα αποτελέσματα των λεγόμενων εικονικά σωματίδια που αναδύονται συνεχώς μέσα και έξω από την ύπαρξη της. Παράλληλα έγινε ο υπολογισμός της εσωτερικής ενέργειας των αντίστοιχων κάτω διαστάσεων του σύμπαντος χωρίς βαρύτητα.
Οι δύο υπολογισμοί ταιριάζουν απόλυτα. Ο ίδιος ο Μαλντακένα που είχε αναπτύξει πρώτος τη θεωρία τόνισε πως δεν έχει αποδειχθεί 100%, αλλά αυτή η έκθεση είναι ίσως η πιο κοντινή διαδρομή στο να επιβεβαιωθεί πως το Σύμπαν είναι ολόγραμμα και πρόκειται ουσιαστικά για μια εικονική πραγματικότητα και εμείς ζούμε σε μια ψευδαίσθηση.