Παρά το ότι υπάρχει εδώ και πάνω από δύο αιώνες, ο καφές από ραδίκια έχει κερδίσει δημοτικότητα μόνο τα τελευταία χρόνια. Πώς και γιατί όμως ένα φυτό κατέληξε στον καφέ μας; Όλα φαίνεται να έχουν τη ρίζα τους στην παγκόσμια ιστορία, στην παράδοση και σε δύσκολες πολιτικά και οικονομικά εποχές.
Αν και η ιστορία του καφέ ραδικιών δεν είναι απολύτως σαφής, πιστεύεται ότι προέκυψε στη δεκαετία του 1800 στη Γαλλία κατά τη διάρκεια μιας μαζικής έλλειψης καφέ. Απελπισμένοι και ψάχνοντας ένα παρόμοιο υποκατάστατο, οι άνθρωποι άρχισαν να ανακατεύουν τις ρίζες των ραδικιών για να φτιάξουν τον καφέ τους. Χρόνια αργότερα κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου, έγινε επίσης δημοφιλής στη Νέα Ορλεάνη, όταν η πόλη γνώρισε έλλειψη καφέ μετά τον αποκλεισμό του λιμανιού της από τα ναυτικά συνδικάτα. Σήμερα, ο συγκεκριμένος καφές μπορεί να βρεθεί και σε πολλά άλλα μέρη του κόσμου και χρησιμοποιείται συχνά ως εναλλακτική μη-καφεϊνούχα λύση για τον κανονικό καφέ.
Μερικές μελέτες έχουν δείξει ότι η ρίζα των ραδικιών μπορεί να βελτιώσει τη λειτουργία του εντέρου και να μειώσει τη δυσκοιλιότητα. Περιέχει επίσης ινουλίνη, η οποία μπορεί να συμβάλει στην ανάπτυξη ευεργετικών βακτηριδίων στο έντερο, να μειώσει την αντίσταση στην ινσουλίνη και τη γλυκόζη του αίματος. Επιπλέον, μερικές μελέτες σε ζώα έχουν βρει ότι η ρίζα του ραδικιού μπορεί να περιορίσει αρκετούς δείκτες φλεγμονής. Καθώς η υπερβολική κατανάλωση καφεΐνης έχει συνδεθεί με πολλές ανεπιθύμητες παρενέργειες, ο καφές αυτός επειδή δεν περιέχει καφεΐνη, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως αποτελεσματικό υποκατάστατο. Συνιστάται προσοχή στην κατανάλωση σε περίπτωση αλλεργίας και καλύτερα να αποφεύγεται από τις έγκυες γυναίκες.
Πηγή: itrofi.gr