Και αν ο Πούτιν πατήσει το κουμπί;

09/10/2022 17:38

310260347_5842100562500709_1254404402737982504_n

Αναβίωση ψυχροπολεμικών σεναρίων με την ανθρωπότητα προβληματισμένη και φοβισμένη για την επόμενη μέρα ενός πυρηνικού ολοκαυτώματος!

Του Νίκου Βασιλειάδη

Το ενδεχόμενο ενός πυρηνικού ολοκαυτώματος στην καρδιά της Ευρώπης, μετά τα δύσκολα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου, θεωρείτο απίθανο για ολόκληρες δεκαετίες. Μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, κανείς δεν θα πίστευε πως θα βρισκόταν κάποιος ηγέτης να είναι τόσο παράφρων ώστε να φτάσει στο σημείο να προκαλέσει μία νέα πυρηνική καταστροφή, πολύ χειρότερη από εκείνη της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι.
Και όμως ξαφνικά, η απειλή ενός πυρηνικού εφιάλτη επανήλθε στη ζωή μας μετά τις εξελίξεις στο Ουκρανικό μέτωπο και τις πρόσφατες προσαρτήσεις των ουκρανικών εδαφών από τον Βλαντίμιρ Πούτιν μετά τα ψευδοψηφίσματα. Απειλή την οποία η Δύση πρέπει να πάρει πολύ στα σοβαρά…
Ο καθένας ανάλογα με το τι γνωρίζει και το τι φοβάται προσπαθεί να απαντήσει στο ερώτημα τι θα γίνει αν ο Πούτιν «πατήσει το κουμπί», εξετάζοντας όλα τα πιθανά σενάρια αυτού του ενδεχομένου, τις επιπτώσεις για την Ουκρανία, αλλά και για την υπόλοιπη Ευρώπη, καθώς η «μπάλα» θα μας πάρει όλους και μάλιστα πολύ «χοντρά» σε σύγκριση με το Τσέρνομπιλ ή τον βομβαρδισμό της Σερβίας που θα μοιάζουν με ατύχημα στην παιδική χαρά μπροστά σε αυτό που όλοι απευχόμαστε.
Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή. Αν ο Βλαδίμηρος έχει κάποιον πρακτικό στόχο με τη χρήση πυρηνικών -και όχι απλά να τρομοκρατήσει τους Ευρωπαίους- αυτός θα ήταν να τελειώσει άπαξ διά παντός τις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις και όχι να ισοπεδώσει τις πόλεις της Ουκρανίας, γιατί μια πόλη νεκρή από πυρηνικά για πολλά χρόνια είναι μια άχρηστη πόλη.
Αν κάνει δε το τελευταίο, ο πλανήτης δεν θα του το συγχωρήσει ποτέ -με εξαίρεση ίσως τον θιασώτη του «σπορ», Κιμ της Βόρειας Κορέας.

Το «πυρηνικό βαλιτσάκι»
Στην περίπτωση της Ρωσίας, το «πυρηνικό βαλιτσάκι» του Πούτιν, γνωστό ως «Τσέγκετ», δεν είναι άμεσα συνδεδεμένο με πυρηνικά όπλα. Ο Ρώσος πρόεδρος για να το χρησιμοποιήσει θα πρέπει να μεταφέρει τη σχετική εντολή στους επικεφαλής των ενόπλων δυνάμεων, οι οποίοι θα κατευθύνουν τις μονάδες που είναι υπεύθυνες για τα πυρηνικά όπλα.
Τα τελευταία 10 χρόνια, επικεφαλής του ρωσικού γενικού επιτελείου είναι ο στρατηγός Βαλέρι Γκερασίμοφ ο οποίος δείχνει -τουλάχιστον μέχρι τώρα- να είναι πιο νουνεχής από τον Ρώσο πρόεδρο. To 2000, στη διάρκεια του πολέμου στην Τσετσενία, ο Γκερασίμοφ συνέλαβε ο ίδιος έναν Ρώσο συνταγματάρχη, τον Γιούρι Μποντάνοφ, που βίασε και δολοφόνησε μία Τσετσένα έφηβη. Ο Γκερασίμοφ δεν δίστασε να τον συλλάβει μπροστά στους δικούς του στρατιώτες και μάλιστα λέγεται ότι ο Μπουντάνοφ απείλησε τον ανώτερό του με το όπλο, έπεσε ένας πυροβολισμός και τραυματίστηκε ο ίδιος ο συνταγματάρχης.
Η αντικαθεστωτική δημοσιογράφος Άννα Πολιτόφσκαγια, η οποία αργότερα δολοφονήθηκε επειδή επέκρινε τον Πούτιν για τον πόλεμο στην Τσετσενία, είχε γράψει τότε ότι ο Γκερασίμοφ «τίμησε την αξιοπρέπειά του ως αξιωματικός». Άρα ο ίδιος ο Γκερασίμοφ μπορεί και να αποτελεί μια «δικλίδα» ασφαλείας στην οποιαδήποτε «τρέλα» μπορεί να καρφωθεί στο μυαλό του Πούτιν.
Ο Γκερασίμοφ και οι άλλοι ανώτεροι στρατιωτικοί δεν είναι απλοί δημοσιογράφοι ή αντικαθεστωτικοί πολιτικοί και δεν είναι τόσο εύκολο για τον Πούτιν να τους εξοντώσει, σε περίπτωση που διαφωνήσουν μαζί του και σίγουρα ο Πρόεδρος δεν θα διακινδύνευε ένα στρατιωτικό πραξικόπημα εναντίον του.
Επιπλέον στο προεδρικό διάταγμα που το 2020, άλλαξε ο Πούτιν και το οποίο ορίζει πότε η Ρωσία μπορεί να κάνει χρήση πυρηνικών όπλων περιγράφονται τέσσερα σενάρια: χρήση πυρηνικών ή όπλων μαζικής καταστροφής εναντίον της Ρωσίας ή των συμμάχων της, εκτόξευση βαλλιστικών πυραύλων εναντίον της Ρωσίας ή των συμμάχων της, οποιαδήποτε επίθεση εναντίον της Ρωσίας, η οποία θα υπονόμευε την δυνατότητά της να επιτεθεί με πυρηνικά όπλα και τέλος, συμβατική επίθεση εναντίον της Ρωσίας «που θέτει σε κίνδυνο την ίδια την ύπαρξη του ρωσικού έθνους».
Εδώ η Ευρώπη θα πρέπει να προσέξει και κυρίως να ελέγξει τις αμερικανικές ορέξεις στην περιοχή (αφού η Ουκρανία και ο πυρηνικός πόλεμος κείται μακράν για τις Ηνωμένες Πολιτείες), ώστε να μην υπάρξει κανένα από τα προαναφερόμενα σενάρια που θα δικαιολογούσε μια τέτοια αντίδραση των Ρώσων.
Και αν όλα πάνε στραβά;
Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι το ρωσικό Γενικό Επιτελείο θα συμφωνήσει με την εντολή για μία επίθεση με τακτικά πυρηνικά όπλα μικρής ισχύος στην Ουκρανία για να καταστρέψουν τις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις. Τι γίνεται τότε; Αν μία πυρηνική βόμβα μικρής ισχύος πέσει σε μία Ουκρανική πόλη, θα την ισοπεδώσει και οι ανθρώπινες απώλειες θα είναι τεράστιες. Οι βόμβες που έπεσαν στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι είχαν ισχύ 15 και 20 χιλιοτόνους TNT και σήμερα θα ανήκαν στα τακτικά όπλα, όχι στα στρατηγικά.
Αν η βόμβα εκραγεί πολύ πάνω από το έδαφος, η καταστροφή θα είναι μεγάλη εκείνη την ημέρα και τις αμέσως επόμενες, και κανείς δεν γνωρίζει αν η ραδιενέργεια που θα μείνει στην περιοχή θα είναι ή όχι σημαντική και κυρίως αν θα μεταφερθεί με ένα τεράστιο ραδιενεργό νέφος προς την Ευρώπη αλλά και στη Ρωσία. Σε αυτήν την περίπτωση, βέβαια δεν θα μπορούσε να γίνει λόγος για κατάκτηση της Ουκρανίας από τους Ρώσους καθόσον η γη και οι λαοί θα ήταν “καμένοι”.
Βέβαια, το χειρότερο από όλα θα είναι να υπάρξει σε αυτόν τον παραλογισμό μια απάντηση της Δύσης. Αυτό που δεν πρέπει να μας διαφεύγει είναι πως οι Αμερικανοί έχουν ήδη προειδοποιήσει ότι οι συνέπειες για τη Ρωσία θα είναι τρομακτικές και έχουν σίγουρα τον τρόπο να το κάνουν αυτό χωρίς να ακουμπήσει ουκρανικό έδαφος ούτε μία μπότα στρατιώτη του ΝΑΤΟ.
Στην περίπτωση αυτή αν υποθέσουμε ότι εξελίσσονταν έτσι τα πράγματα, ο Πούτιν στριμωγμένος και ταπεινωμένος, θα είχε μοναδική διέξοδο μια νέα κλιμάκωση με επίθεση σε χώρες του ΝΑΤΟ (δηλαδή στην Ευρώπη) και πιθανόν στην Βρετανία αυτή τη φορά, με στρατηγικά όπλα μεγατόνων.
Μία πολύ κακή επιλογή, γιατί η Βρετανία έχει τόσα πυρηνικά όπλα, που μετά δεν θα υπήρχε ούτε Ρωσία αλλά και ούτε Κεντρική Ευρώπη…
Ο Πούτιν, ο Γκερασίμοφ και άλλοι ισχυροί άντρες στη Μόσχα τα ξέρουν βέβαια όλα αυτά. Ξέρουν επίσης, ότι αν ο Πούτιν δώσει εντολή και αυτοί διαφωνήσουν, θα πρέπει να τον σκοτώσουν πριν τους σκοτώσει.
Η χρήση πυρηνικών είναι ένα τεράστιο ρίσκο για όλους και καλό είναι όποιος έχει το κουμπί, ένθεν κακείθεν, πρέπει να μπορεί να σκεφτεί λογικά και να κάνει οτιδήποτε άλλο εκτός από αυτό. Για να συνεχίσουμε να ασχολούμαστε με την τιμή της φρατζόλας και όχι με την επάρκεια σε χάπια ιωδίου…

Όπως δημοσιεύθηκε στην “ΜΠΑΜ στο ρεπορτάζ” που κυκλοφορεί