PLUS
«Δεν ήθελα ποτέ ένα παιδί γενικώς, ήθελα ένα παιδί με τον Μάριο. Όταν πια ήμασταν μαζί, δεν μας τύχαινε», είπε η ηθοποιός
Μια άκρως ενδιαφέρουσα συνέντευξη παραχώρησε στον Νίκο Χατζηνικολάου και το «Ενώπιος Ενωπίω» η Κάτια Δανδουλάκη.
Η γνωστή ηθοποιός άνοιξε την καρδιά της και μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε στη σχέση ζωής με τον Μάριο Πλωρίτη, με τον οποίο υπήρξε ζευγάρι για 32 χρόνια μέχρι τη μέρα που εκείνος έφυγε από τη ζωή, για το πένθος που τη βύθισε στη θλίψη αλλά και για το παιδί που δεν ήρθε ποτέ.
«Είμαι ευγνώμων για την προσωπική μου ζωή. Είχα έναν άνθρωπο που έζησα μαζί του όλες τις μορφές της αγάπης. Για εμένα ο έρωτας ήταν μια συνολική μορφή αγάπης. Με τον Μάριο ήταν πολλές αγάπες μαζί. Ήμασταν ερωτευμένοι μέχρι που έφυγε, 32 χρόνια. Είχαμε 30 χρόνια διαφορά, ήμασταν μαζί σχεδόν όλη μου τη ζωή. Παντρεμένοι ήμασταν τα 12. Ζούσαμε ουσιαστικά 32 χρόνια μαζί, τα πιο δημιουργικά της ζωής μου», είπε και συνέχισε: «Καμιά φορά με ρωτούν αν μου λείπει ένας σύντροφος… Είναι ακριβώς αυτό, είναι τόσο δύσκολο να βρεις την ομοψυχία. Ήμουν ευλογημένη πολύ. Έχω ευγνωμοσύνη στο σύμπαν, στον Θεό»
Το πένθος που τη βύθισε στη θλίψη
Η ίδια βέβαια αναφέρθηκε και στο πόσο δύσκολα βίωσε την απώλειά του: «Δεν φανταζόμουν ότι η στεναχώρια μπορεί να έχει τόσο βάθος. Κόντεψα να χάσω τη ψυχή μου, δεν ήξερα ποια είμαι. Και δεν ήταν θέμα αυτοκτονικών τάσεων, αλλά δεν καταλάβαινα γιατί υπήρχα. Βεβαίως κατάλαβα ότι είχα ανάγκη από γιατρό και πήγα αμέσως. Δεν είμαι άνθρωπος της αρρώστιας, αλλά της ζωής. Και γλίτωσα πολύ γρήγορα, μέσα σε ένα χρόνο. Στη δουλειά πήγαινα με πάρα πολύ ζόρι. Έτρεχε ο ιδρώτας από πάνω μέχρι κάτω, όταν έβλεπα τον κόσμο στο θέατρο. Ο κόσμος που με ανακούφιζε μου προκαλούσε πανικό. Δεν μπορείς να φανταστείς πώς η λογική δεν λειτουργεί. Μετά τον Μάριο, το χάος! Ήμουν τόσο πλήρης… Είμαι ανοιχτή για τα πάντα. Απλώς είμαι και ευγνώμων γιατί είχα τα πάντα», είπε χαρακτηριστικά.
Δεν αισθάνομαι ελλιπής χωρίς παιδί
Όσο για το κεφάλαιο της μητρότητας, η Κάτια Δανδουλάκη είπε: «Είναι κάτι που ήθελα πάρα πολύ να κάνουμε. Επιλογή των συνθηκών ήταν να μην μπορούμε να κάνουμε, επειδή ζούσαμε χώρια και υπήρχε και μία γυναίκα άρρωστη. Από την άλλη μεριά, γιατί ήθελα να κάνω παιδί; Γιατί ο Μάριος ήταν ο μοναδικός άνθρωπος στον κόσμο με τον οποίο ήθελα να κάνω παιδί. Δεν ήθελα ποτέ ένα παιδί γενικώς, ήθελα ένα παιδί με τον Μάριο. Όταν πια ήμασταν μαζί, δεν μας τύχαινε. Πολλές φορές τυχαίνει στη γυναίκα να μένει έγκυος όταν δεν θέλει και όταν θέλει να μην μπορεί. Υπήρξε μια εγκυμοσύνη που χάθηκε. Είναι πολύ λεπτά πράγματα αυτά. Επίσης, απόλυτα πιστεύω πως είναι και θέμα τύχης. Δεν αισθάνομαι όμως ελλιπής χωρίς αυτό και είναι πολύ σημαντικό».
