Σύμφωνα με πρόσφατη επιστημονική έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Science» από μια ομάδα ερευνητών από τις ΗΠΑ, την Ιταλία, τη Σουηδία και την Αυστραλία, με επικεφαλής τον καθηγητή Γουίλιαμ Ριπλ του Πανεπιστημίου του Ορεγκον, η παρατηρούμενη μείωση στους πληθυσμούς των σαρκοβόρων οφείλεται στη σταδιακή απώλεια των ενδιαιτημάτων τους, στην έλλειψη θηραμάτων για την τροφή τους και στο κυνήγι από τους ανθρώπους.
Σύμφωνα με την ίδια επιστημονική έρευνα, τα περισσότερα μεγάλα σαρκοβόρα ζώα έχουν εξαφανιστεί στην Ευρώπη και άλλες ανεπτυγμένες περιοχές του πλανήτη, ενώ 31 μεγάλα σαρκοβόρα απειλούνται με εξαφάνιση στον Αμαζόνιο, στη νοτιοανατολική Ασία, στη νότια και ανατολική Αφρική.
Σύμφωνα με την εσφαλμένη αντίληψη που επικρατεί, ότι δηλαδή αυτά τα σαρκοβόρα ζώα είναι επικίνδυνα και επομένως η είδηση της μείωσης των πληθυσμών τους είναι καλή, η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Οπως υποστηρίζουν οι επιστήμονες, όταν λιγοστεύουν τα μεγάλα σαρκοβόρα, τα μικρά σαρκοβόρα και τα φυτοφάγα ζώα «παίρνουν τα πάνω τους», μια συνέπεια όμως δραματική για τις γεωργικές καλλιέργειες, αλλά και για τους πληθυσμούς των πουλιών και των άλλων μικρών θηλαστικών και με δραματικές επίσης επιπτώσεις για τα οικοσυστήματα.
«Αυτά τα ζώα όχι μόνο έχουν το δικαίωμα να υπάρχουν, αλλά παρέχουν οικονομικές και οικολογικές υπηρεσίες μεγάλης αξίας για τους ανθρώπους», είπε ο επικεφαλής της έρευνας που τόνισε επίσης ότι πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι οι «τρομεροί» θηρευτές παίζουν αναντικατάστατο ρόλο στη διατήρηση της ισορροπίας στη φύση.