Βαρύτατους χαρακτηρισμούς εξαπέλυσε κατά της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ο Κυριάκος Μητσοτάκης κατά τη διάρκεια παρουσίασης βιβλίου του Θεόδωρου Πελαγίδη!
Ο πρόεδρος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, φορτισμένος από το συμβάν του χτυπήματος κατά του Λουκά Παπαδήμου, θυμήθηκε την απώλεια του Παύλου Μπακογιάννη όταν ήταν φοιτητής και την τότε αντίδραση του πρωθυπουργού πατέρα του: “Θυμάμαι την παρέμβαση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη ο οποίος παρά την ισχυρή ανθρώπινη φόρτιση της στιγμής είπε ότι το χρέος μας εκείνη την ώρα ήταν να σταθούμε όλοι όρθιοι και να προστατεύσουμε τη Δημοκρατία και τους θεσμούς της. Το ίδιο οφείλουμε να κάνουμε και σήμερα. Να σταθούμε αποφασιστικά απέναντι στην τρομοκρατία και τις αντιλήψεις που την τροφοδοτούν. Να μην αφήσουμε η κρίση της οικονομίας να εξελιχθεί σε κρίση δημοκρατίας και εν τέλει σε ηθική κρίση».
Στη συνέχεια, χρησιμοποίησε σκληρή γλώσσα, έθεσε την κυβέρνηση προ των ευθυνών της και δήλωσε πως η αδράνεια των ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ δίνει τη δυνατότητα στο “τέρας της τρομοκρατίας” να δυναμώσει. Επίσης, δεν δίστασε να εξαπολύσει μομφές κατά μελών του κυβερνώντος κόμματος και των σχέσεών τους με φυλακισμένους τρομοκράτες και ορθώς τα έβαλε με τη φρασεολογία εκείνων που υποθάλπουν τη βία:
«Το τέρας της τρομοκρατίας δυστυχώς δυναμώνει ξανά. Νέα αυγά του φιδιού επωάζονται. Οι διασυνδέσεις με το ποινικό έγκλημα είναι πλέον ομολογημένες. Η συντεταγμένη ελληνική πολιτεία οφείλει να το συντρίψει με κάθε επιχειρησιακό τρόπο. Και με την απαιτούμενη αποφασιστικότητα. Τα συμπαθητικά λόγια δεν αρκούν πια. Χρειάζονται αποτελέσματα. Μέχρι στιγμής τα δείγματα γραφής από την κυβέρνηση είναι τα αντίθετα από αυτά που απαιτούνται. Γιατί είναι νωπές ακόμα οι μνήμες μιας κυβέρνησης που έσπευσε να νομοθετήσει για την αποφυλάκιση του Σάββα Ξηρού και την κατάργηση των φυλακών υψίστης ασφαλείας. Και που είχε αναθέσει σε στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ να είναι ο επίσημος σύνδεσμος με φυλακισμένους τρομοκράτες.
Ας σταματήσει λοιπόν η υποκρισία. Αν μια κυβέρνηση πραγματικά θέλει μπορεί να τελειώνει σύντομα με αυτό το νοσηρό φαινόμενο. Χωρίς ακρότητες φραστικές ή ακτιβισμούς που τροφοδοτούν διαταραγμένα μυαλά. Πολλά έχουν γραφτεί για το δηλητήριο που χύθηκε τα χρόνια των μνημονίων. Για τη χυδαιότητα των προσωπικών επιθέσεων, για την ανοιχτή προτροπή στη βία. Για την εξίσωση πολιτικών επιλογών και φυσικής βίας. Αυτό είναι το υπέδαφος από το οποίο φυτρώνουν τα άνθη του κακού. Και είναι θλιβερό ότι και σήμερα ακόμα υπάρχουν υπουργοί που υιοθετούν αυτήν τη φρασεολογία. Για να μην μασάω τα λόγια μου. Δεν έχω εμπιστοσύνη ότι αυτή η κυβέρνηση έχει την βούληση και την ικανότητα να αντιμετωπίσει τη νέα γενιά της εγχώριας τρομοκρατίας. Και αυτός είναι ένας λόγος ακόμα που η πολιτική αλλαγή είναι επιβεβλημένη. Γιατί δεν υπάρχει ελευθερία και κανονικότητα χωρίς ασφάλεια. Και δεν υπάρχει δημοκρατία χωρίς την εφαρμογή των νόμων»