PLUS
Ο Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Αναγνωρισμένων κολλεγίων, Κωνσταντίνος Παππάς, μίλησε στην εφημερίδα «ΜΠΑΜ στο Ρεπορτάζ»
Αναφέρθηκε στην ιδιωτική εκπαίδευση στην Ελλάδα και τις λύσεις που προσφέρουν σε χιλιάδες μαθητές οι οποίοι είτε απέτυχαν να εισαχθούν στη σχολή προτίμησής τους, είτε να θέλουν να παρακολουθήσουν μαθήματα για κάποιον κλάδο που δεν υπάρχει σε δημόσια σχολή
Η ελληνική πατροπαράδοτη οικογένεια θεωρεί τα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ τις μόνες ποιοτικές λύσεις μετά το Λύκειο, υποτιμώντας άλλες μορφές ανώτατης εκπαίδευσης. Με ποιον τρόπο θεωρείτε ότι πρέπει τα κολλέγια στην Ελλάδα να αναδεικνύουν την υπευθυνότητά τους, την άρτια λειτουργικότητά τους και τις εργασιακές απαντήσεις στα πάμπολλα επαγγελματικά ερωτήματα της νεολαίας μας;
Είναι αλήθεια ότι η ελληνική κοινωνία είχε για πολλά χρόνια άμεσα συνδεδεμένη την πανεπιστημιακή εκπαίδευση αποκλειστικά και μόνο με τα δημόσια ιδρύματα της χώρας μας ή με σπουδές στο εξωτερικό. Τα τελευταία 20 χρόνια όμως τα – αδειοδοτημένα πλέον – κολλέγια της χώρας, αποτελούν μια πολύ δυνατή εναλλακτική λύση για όποιον δεν έχει επιτύχει στη σχολή που επιθυμεί ή δεν επιθυμεί για οποιονδήποτε λόγο να σπουδάσει στο εξωτερικό. Τα κολλέγια, και ειδικά τα μέλη της Πανελλήνιας Ένωσης Αναγνωρισμένων κολλεγίων – μέσω των συνεργασιών τους με ευρωπαϊκά πανεπιστήμια, κερδίζουν διαρκώς έδαφος στην προτίμηση όσων επιθυμούν να σπουδάσουν σε προπτυχιακό ή μεταπτυχιακό επίπεδο και σε ειδικότητες που πολλές φορές δεν προσφέρονται στα δημόσια ιδρύματα. Η ανάδειξη της ποιότητας και της υψηλής εξειδίκευσης των προγραμμάτων σπουδών, του κύρους και της επαγγελματικής πείρας των καθηγητών/εκπαιδευτών, της διεθνούς φήμης των συνεργαζομένων πανεπιστημίων που χορηγούν τους τίτλους σπουδών, της διασύνδεσης με την αγορά εργασίας και των εγκαταστάσεων εκπαίδευσης, αποτελούν μερικά από τα κυρίαρχα στοιχεία που μπορούν και πρέπει να ξεχωρίζουν τα κολλέγια στη συνείδηση της ελληνικής κοινωνίας. Πέραν αυτών, τα μέλη μας, σε ένα πλαίσιο εταιρικής κοινωνικής ευθύνης, παρέχουν υποτροφίες ή μειώσεις διδάκτρων οι οποίες δίνουν τη δυνατότητα σε κάποιον να βιώσει το επίπεδο της αγγλικής, γαλλικής, ελβετικής κ.ά. εκπαίδευσης στο 1/3 του κόστους που θα έπρεπε να επωμιστεί εάν σπούδαζε στη βάση του εκάστοτε πανεπιστημίου στο εξωτερικό.
Πώς αντιμετωπίζει ο κρατικός μηχανισμός τα ιδιωτικά ιδρύματα και ποια βασικά χαρακτηριστικά πρέπει να αλλάξουν ώστε να διευκολυνθεί η λειτουργία τους;
Οι ελληνικές κυβερνήσεις έχουν επί δεκαετίες αδικήσει τα κολλέγια και προπαντός τους σπουδαστές τους. Από το 2009, τα κολλέγια εναρμορνίστηκαν με μια αυστηρότατη νομοθεσία αδειοδότησης, παρόμοια της οποίας δεν έχει εφαρμοστεί σε κανέναν άλλον τομέα εκπαίδευσης και έκτοτε ελέγχονται συστηματικά σε όλα τα ζητήματα λειτουργίας τους. Παρόλα αυτά, έως και το 2012, η ελληνική δημοκρατία αρνούταν πεισματικά την εφαρμογή των κανόνων αναγνώρισης των πτυχίων/μεταπτυχιακών με βάση τα όσα ορίζει το Ενωσιακό Δίκαιο. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η Ελλάδα να βρεθεί αντιμέτωπη με πολλαπλές καταδίκες και πρόστιμα, ενώ περίπου 1 δισ.ευρώ ανά έτος υπολογίζουμε την απώλεια στην ελληνική οικονομία από Έλληνες που επέλεγαν να σπουδάσουν στο εξωτερικό. Η άρνηση όμως αναγνώρισης των πτυχίων που χορηγούν ευρωπαϊκά πανεπιστήμια στην Ελλάδα, αποτελεί επί της ουσίας άρνηση του θεμέλιου λίθου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που δεν είναι άλλος από μια «ενιαία και ελεύθερη αγορά», στην οποία οι Ευρωπαίοι πολίτες μπορούν να μετακινηθούν και να αναπτυχθούν χωρίς προσκόμματα. Στο τέλος του 2012, θεσπίστηκε τελικά ένα πλαίσιο αναγνώρισης των πτυχίων και μεταπτυχιακών τίτλων που χορηγούν τα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια μέσω των κολλεγίων (και όχι τα ίδια τα κολλέγια όπως είθισται να αναφέρεται), σύμφωνα με το οποίο προβλεπόταν α) η αναγνώριση επαγγελματικής ισοδυναμίας του τίτλου εφόσον κάποιος επιθυμεί να το χρησιμοποιήσει για πρόσβαση στην αγορά εργασίας, είτε επρόκειτο για τον δημόσιο ή ιδιωτικό τομέα και β) η αναγνώριση επαγγελματικών προσόντων, στην περίπτωση που κάποιος διέθετε για παράδειγμα άδεια άσκησης επαγγέλματος σε μια άλλη ευρωπαϊκή χώρα και επιθυμούσε να τη μεταφέρει στην Ελλάδα. Περιμένουμε από το υπουργείο Παιδείας ότι θα συνεχίσει την εφαρμογή της παραπάνω διαδικασίας, βελτιώνοντας, μάλιστα, σημαντικά τους χρόνους έκδοσης αποφάσεων του αρμόδιου Συμβουλίου αναγνώρισης, ώστε να τηρείται το μέγιστο προβλεπόμενο από τη νομοθεσία των τεσσάρων μηνών. Επιπλέον, βρίσκεται από το 2009 σε εκκρεμότητα η έκδοση υπουργικής απόφασης η οποία θα διευκολύνει τα κολλέγια στην προσέλκυση διεθνών φοιτητών στην Ελλάδα. Η πρόβλεψη αυτή υπήρξε και η μοναδική θετική πρόβλεψη για τα κολλέγια στο νόμο του 2009, αλλά δυστυχώς δεν τηρήθηκε η δέσμευσης της πολιτείας, περιορίζοντας τα κολλέγια στην ελληνική αγορά, ενώ θα μπορούσαν να προσελκύσουν χιλιάδες ξένους σπουδαστές.
Ένας απόφοιτος Λυκείου με δεδομένα κενά στην εκμάθηση της ύλης μπορεί να ακολουθήσει το εκπαιδευτικό πρόγραμμα ενός κολλεγίου; Κατά πόσο θα δυσκολευτεί να αναπληρώσει τη χαμένη ύλη;
Η εκπαίδευση στα ακαδημαϊκά προγράμματα των πανεπιστημίων του εξωτερικού ξεκινά από το σημείο μηδέν και δεν σχετίζεται άμεσα με τις γνώσεις που αποκτά κάποιος στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση στην Ελλάδα. Αυτός ακριβώς είναι και ο λόγος που τα μέλη της Ένωσής μας, προσφέρουν υποστήριξη και ενίσχυση των σπουδαστών, ανάλογα με τις ανάγκες τους, στις δεξιότητες εκείνες που απαιτούνται για την ακαδημαϊκή και επαγγελματική τους επιτυχία. Δεξιότητες, για παράδειγμα, όπως η κριτική σκέψη, η σύνθεση, η ικανότητα επαγγελματικής επικοινωνίας και πολλές άλλες, αποτελούν δεξιότητες που συνήθως – δυστυχώς – δεν συναντάμε στον τυπικό απόφοιτο Λυκείου. Οι γονείς και οι υποψήφιοι σπουδαστές πρέπει να γνωρίζουν ότι τα κολλέγια μέλη μας, θέτουν σε πρώτη προτεραιότητα την υποστήριξη των σπουδαστών τους και υποστηρίζουν αυτή τους την επιλογή καθ’ όλη τη διάρκεια των σπουδών.
