PLUS
Πέρασαν 20 μήνες από την εξάπλωση της πανδημίας του κορωνοϊού στην Ευρώπη και ανοίγει επιτέλους ο δρόμος για την άφιξη της θεραπείας με μονοκλωνικά αντισώματα για τη λοίμωξη COVID, η οποία έρχεται να συμπληρώσει ένα σημαντικό κενό στη «φαρέτρα» των γιατρών, αλλά δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να υποκαταστήσει τον εμβολιασμό.
Tης ΑΛΕΞΙΑΣ ΣΒΩΛΟΥ
Μπορούν να δοθούν ως προφύλαξη σε άτομα ανοσοκατεσταλμένα και με γενετικές ανωμαλίες που δεν τους επιτρέπουν να παραγάγουν αντισώματα
Όπως εξηγεί από το Πανεπιστήμιο Κρήτης ο καθηγητής Φαρμακολογίας Αχιλλέας Γραβάνης, τα μονοκλωνικά αντισώματα υπόκεινται σε περιορισμούς σε σχέση με τα εμβόλια, καθότι κατ’ αρχάς αναγνωρίζουν και αναπτύσσονται από μια πολύ συγκεκριμένη περιοχή της πρωτεΐνης ακίδας, οπότε σε ένα νέο ενδεχόμενο στέλεχος αν εκείνη η περιοχή έχει υποστεί μετάλλαξη κινδυνεύουν να μην έχουν καθόλου αποτελεσματικότητα. Επίσης, η παραγωγή τους είναι χρονοβόρα και κοστοβόρα και είναι αδύνατον να παραχθούν σε τέτοιες ποσότητες ώστε να χορηγηθούν σε μεγάλους πληθυσμούς.
Τα πρώτα μονοκλωνικά αντισώματα που θα λάβουν έγκριση από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων είναι της αμερικανικής φαρμακοβιομηχανίας Eli Lilly και αφορούν ένα σταθερό «κοκτέιλ» δύο μονοκλωνικών αντισωμάτων που χορηγούνται ενδοφλέβια, άρα απαιτούν νοσοκομειακό περιβάλλον για να δοθούν στον ασθενή.
Ωστόσο, καθώς ήδη από την αμερικανική εταιρεία Regeneron, με επικεφαλής τον Έλληνα ομογενή Γιώργο Γιανκόπουλο, υπάρχει κι άλλο «κοκτέιλ» μονοκλωνικών αντισωμάτων που άλλαξε φαρμακοκινητική μορφή και είναι πλέον υποδόριας χορήγησης, το μέλλον στη χρήση τους θα είναι με υποδόρια ένεση στο σπίτι όπως οι ενέσεις ινσουλίνης.
Ο καθηγητής Φαρμακολογίας Αχιλλέας Γραβάνης εξηγεί ποιο είναι το προφίλ των ασθενών που θα επωφεληθούν από τα μονοκλωνικά αντισώματα, για να αντιληφθούμε και πόσο πιο περιορισμένη είναι η χρήση τους σε σύγκριση με τα εμβόλια.
Τα μονοκλωνικά αντισώματα μπορούν να δοθούν ως προφύλαξη σε άτομα ανοσοκατεσταλμένα και με γενετικές ανωμαλίες που δεν τους επιτρέπουν να παραγάγουν αντισώματα, τα οποία θα μπορούσαν να αποκτήσουν φυσική ανοσία μόνο με νόσηση, αλλά κάτι τέτοιο θα ήταν πολύ επικίνδυνο για την υγεία τους. Σε αυτή την περίπτωση, τα μονοκλωνικά αντισώματα πρέπει να χορηγούνται ανά τρεις με τέσσερις μήνες γιατί απαιτείται εκ νέου ανοσοποίηση.
Βλάβες
Η θεραπευτική τους χρήση βρίσκει εφαρμογή σε συγκεκριμένους πληθυσμούς ασθενών που είναι και πιθανώς μεγάλοι σε ηλικία και πάσχουν από καρδιοπάθειες, διαβήτη, είναι νεφροπαθείς κ.τ.λ. Αυτές οι κατηγορίες ασθενών μπορούν να κολλήσουν ξανά, παρότι εμβολιασμένοι, και μπορούν να λάβουν τα μονοκλωνικά αντισώματα με τα πρώτα συμπτώματα για να αποφύγουν τη βαριά νόσηση, τη διασωλήνωση και τον κίνδυνο θανάτου.
Στις φωνές από αριστερές πολιτικές παρατάξεις που επιχειρούν να προβάλουν τα μονοκλωνικά ως αιτία απαξίωσης των εμβολίων, ο Αχιλλέας Γραβάνης απαντά πως τα μονοκλωνικά αντισώματα δεν έχει καμία αξία να δοθούν σε ασθενείς που βρίσκονται σε ΜΕΘ, γιατί μπορούν να δράσουν μόνο μετά τα πρώτα εικοσιτετράωρα από την έναρξη των συμπτωμάτων. Αν ο ιός οργανώσει την επίθεσή του μέσα στο σώμα και προσβάλει τους πνεύμονες, προκαλέσει διάχυτη πνευμονία και προκληθεί εκτεταμένη ίνωση σε βαριά πνευμονική, αναπνευστική ανεπάρκεια, τότε αρχίζουν να δημιουργούνται κι άλλες εκτεταμένες βλάβες, τις οποίες προκαλεί ο κορωνοϊός σε πληθώρα οργάνων, και τα μονοκλωνικά δεν μπορούν να βοηθήσουν τον ασθενή.
Μάλιστα, στις φωνές που ισχυρίζονται ότι θα μπορούσαμε να έχουμε λύσει το πρόβλημα της πανδημίας εκθέτοντας τους ανθρώπους στον ιό ώστε να αποκτήσουν φυσική νόσηση, ο Αχιλλέας Γραβάνης θυμίζει πως όσοι αντιμετώπισαν βαριά λοίμωξη διατηρούν σημαντικά υπολείμματα του COVID. Έτσι, το 17% θα αποκτήσει μόνιμη βλάβη στο πάγκρεας, ποσοστό ασθενών έχει νεκρωμένες περιοχές στο μυοκάρδιο, άλλοι ασθενείς υφίστανται νέκρωση των νεφρικών σπειραμάτων. Όπως λέει ο καθηγητής Φαρμακολογίας:
«Αν όλοι αυτοί οι αρνητές και οι οπαδοί της ανοσίας της αγέλης μέσω της έκθεσης έβλεπαν αυτά που βλέπαμε, δεν θα χρησιμοποιούσαν ποτέ ένα τέτοιο επιχείρημα».
