Ο Κορωνοϊός μας άνοιξε τα μάτια για τους ήρωες (με τα γάντια και τις μάσκες) της καθημερινότητας! Στις 21.00 οι Έλληνες και Ελληνίδες έδωσαν δυναμικά το παρών (στα μπαλκόνια) στα πρότυπα Ιταλών και Ισπανών προκειμένου να τιμήσουν γιατρούς και νοσηλευτές που δίνουν τη μάχη ενάντια στον κορωνοϊό. Το χειροκρότημα, όμως, δεν αρκεί! Άπαντες και άπασες οφείλουμε να ζητήσουμε μια μεγάλη συγγνώμη στους επαγγελματίες του χώρου που καθημερινά δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους σε ένα ημι-διαλυμένο σύστημα Υγείας για να σώζουν ζωές και να περιθάλπουν συνανθρώπους μας οι οποίοι το χρειάζονται.
Όταν δεν υπήρχε ο κορωνοϊός, εδώ και χρόνια δηλαδή, η μνημονιακή Ελλάδα και οι πολιτικές που ακολουθήθηκαν από το σύνολο των κυβερνήσεων οδήγησαν γιατρούς και νοσηλευτές οι οποίοι εργάζονται στο πάλαι ποτέ κραταιό ΕΣΥ στα πρόθυρα της απόγνωσης. Μισθοί πείνας, ελάχιστο προσωπικό, υπερωρίες, εξαντλητικές εφημερίες οι οποίες πληρώνονται με ψίχουλα… Αλλά μέχρι να εμφανιστεί η πανδημία όλα αυτά, τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κλάδος των ιατρών και των νοσηλευτών του δημοσίου, δεν μας απασχολούσαν! Εσείς, εμείς, ΟΛΟΙ ΜΑΣ, ουδέποτε ασχοληθήκαμε με το δάσος. Πάντα βλέπαμε το δέντρο. Πρώτα οι πολιτικοί και ακολούθως οι δημοσιογράφοι αλλά και η ίδια η κοινωνία δεν ασχολήθηκε σοβαρά με την σταδιακή αποψίλωση του Δημόσιου Συστήματος Υγείας, τις μειωμένες απολαβές των σημερινών “ηρώων” και τις απολύσεις που ζητούσε (η μήπως όχι;) η Τρόικα!
Ορθά σήμερα χειροκροτήσαμε την προσπάθεια. Κανονικά όμως θα έπρεπε να ζητήσουμε μια μεγάλη συγγνώμη!
ΥΓ. Μια πανδημία, ένας ιός, ο κορωνοϊός απέδειξε ότι ορισμένα αγαθά δεν είναι προς ΠΩΛΗΣΗ. Ούτε προς ιδιωτικοποίηση. Ας το λάβουν σοβαρά υπόψην τους (και) οι σημερινοί κυβερνώντες!