Ο Κώστας Μπουγιώτης έχει τη στόφα των παλιών καλών καλλιτεχνών. Ως ερμηνευτής άλλης εποχής δεν ενδιαφέρεται για το lifestyle και τις παχυλές αμοιβές. Το συναίσθημα και η αγάπη του για τη μουσική είναι οι κινητήριες δυνάμεις του ώστε να αντέχει σε μια εποχή που επιζητά το γρήγορο και το εύκολο.
Του ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ
Ο Κώστας Μπουγιώτης αποκαλύπτει και αποκαλύπτεται στην «ΜΠΑΜ» για τα σχέδιά του, τη συνεργασία με τον Κραουνάκη και τον νέο δίσκο που ετοιμάζει!
Αποκαλύπτει και αποκαλύπτεται στην «ΜΠΑΜ» σε μια συνέντευξη γεμάτη μελωδίες. Άλλοτε περισσότερο χαρούμενες και άλλοτε λιγότερο. Σίγουρα όμως πάντα αληθινές.
Πώς ήρθε το τραγούδι στη ζωή σου;
Τραγουδούσε ο πατέρας μου, αλλά γνώρισε τη μητέρα μου και στη συνέχεια έκαναν την οικογένειά τους. Μάλλον κληρονόμησα τη φωνή του και πάντα με έσπρωχνε προς τα εκεί. Στο πανεπιστήμιο υπήρχε μια μουσική ομάδα. Εκεί τραγουδούσα heavy metal με μια μπάντα. Τότε είδα σοβαρά το ενδεχόμενο να τραγουδάω. Στην Αθήνα γράφτηκα σε ωδείο μετά από παρότρυνση του πατέρα μου. Άρχισα να ηχογραφώ κάποια ντέμο τα οποία πήγαινε ο πατέρας μου από εδώ και από εκεί σαν μάνατζερ. Με τα πολλά, βρέθηκα σε μια οντισιόν του Ζαχαράτου και κάπως έτσι ξεκίνησα να δουλεύω επαγγελματικά.
Η γνωριμία με τον Σταμάτη Κραουνάκη πώς προέκυψε;
Μια μέρα μάς πήγε ο Τάκης να δούμε τις «Δουλάρες» που ανέβαζε τότε ο Σταμάτης. Έπαθα σοκ και είπα ότι θέλω να είμαι σε αυτό. Την επόμενη χρονιά, φορούσα κάθε Πέμπτη τα καλά μου και πήγαινα στην «Αθηναΐδα» με ένα ντέμο, ζητώντας να δω τον Σταμάτη. Προς το τέλος της σεζόν, ο Σταμάτης ζήτησε από την παραγωγό του να κρατήσει το τηλέφωνό μου. Μετά από έναν μήνα με ειδοποίησαν και από τότε είμαι με τον Σταμάτη. Η συνεργασία μου μαζί του είναι μια επιπλέον σπουδή και μετράει ήδη 14 χρόνια.
Πώς είναι να συνεργάζεσαι με τον Σταμάτη Κραουνάκη;
Στην αρχή ήταν δύσκολα, γιατί είναι έντονος και απαιτητικός. Τώρα μετά από τόσα χρόνια είμαστε σαν οικογένεια και έχουμε κοινό κώδικα πια.
Επομένως να φανταστώ ότι δεν σκέφτεσαι να αποχωρήσεις ώστε να κάνεις κάτι δικό σου.
Το «αποχωρώ» είναι πολύ έντονη λέξη. Έχω κάνει και πράγματα εκτός «Σπείρας» με τα οποία ο Σταμάτης ήταν αντίθετος. Με το «The Voice» δεν ήταν σύμφωνος. Με στήριξε, μου συμπαραστάθηκε, αλλά δεν ήταν κάτι με το οποίο συμφωνούσε. Δεν του είχα πει τίποτα, μέχρι που σκέφτομαι «πρέπει να του το πω με κάποιον τρόπο γιατί θα με δείξει η τηλεόραση». Ήμουν πολύ συγκρατημένος γιατί ξέρω ότι δεν συμφωνεί με αυτά. Του λέω: «Σταμάτη, ό,τι και να γίνει θέλω να ξέρεις ότι σε αγαπώ». Μου λέει: «Φεύγεις;». «Όχι, αποφάσισα να πάω στο ‘‘The Voice’’» και μου λέει κάτι του τύπου ‘‘πήγαινε να δούμε τι θα καταλάβεις’’».
Πώς αποφάσισες να δηλώσεις συμμετοχή στο «The Voice»;
Είχα πάρα πολλά νεύρα γιατί με είχαν κόψει από μία οντισιόν από ένα μιούζικαλ, λέγοντάς μου ότι δεν είμαι φίρμα.
Τι σου είπε ο Σταμάτης όταν σε έκοψαν από το «The Voice»;
«Καλά να πάθεις», με χιούμορ.
Ο Σταμάτης έχει φανατικό κοινό αλλά και ορκισμένους «εχθρούς». Αυτό μήπως αυτομάτως σε βάζει σε ένα στρατόπεδο;
Δεν με ενδιαφέρει καθόλου και δεν το έχω σκεφτεί κιόλας ποτέ. Επίσης, συμφωνώ με αυτά που λέει, εναρμονίζομαι πλήρως μαζί του. Ο Σταμάτης μια ζωή χώνει λεφτά στην ομάδα. Η σπατάλη του είναι η δουλειά. Ποιος μπορεί να του προσάψει κάτι; Η άποψή του είναι κοινή με τον τρόπο ζωής του.
Εν τω μεταξύ, ουκ ολίγες φορές έχουν ρίξει το προφίλ του Σταμάτη Κραουνάκη στο Facebook. Περιβαλλόμαστε από μία περιρρέουσα γελοιότητα. Λίγες μέρες πριν ρίξουν το προφίλ του Σταμάτη, ένας φίλος και συνεργάτης έκανε αναφορά σε ένα post για ρατσιστικό περιεχόμενο. Το Facebook του απάντησε ότι «δεν έχουμε ούτε την τεχνολογία, ούτε τα μέσα για να ελέγξουμε το περιεχόμενο των συγκεκριμένων δημοσιεύσεων». Άρα πες μου ποιος τα ρίχνει τα προφίλ;
Θυμάσαι κάτι που σου είπε και σε άγγιξε;
Κάποια στιγμή, μου είχε πει «εμείς οι καλλιτέχνες είμαστε καταδικασμένοι να είμαστε μόνοι μας στο σκοτάδι και το μόνο μας σπίτι είναι η σκηνή». Αυτό είναι αλήθεια. Σκεφτόμαστε αλλιώς και αυτό σε καταδικάζει σε μια μοναξιά.
Έχεις νιώσει ποτέ στη ζωή σου «μαύρο πρόβατο»;
Μεγάλωσα με τη μάνα μου να μου λέει «βρες μια δουλειά». Αυτό σταμάτησε όταν με είδε στο «The Voice». Τόσο αστείο! Κι αυτό είναι η αντιμετώπιση της κοινωνίας, αφού ο επιτυχημένος καλλιτέχνης πρέπει να είναι σε συγκεκριμένο μαγαζί με συγκεκριμένο κασέ, αν είσαι οτιδήποτε άλλο, είσαι χομπίστας. Πλέον το δέχτηκε, αλλά πολέμησα και εγώ γι’ αυτό. Οι καλλιτέχνες είμαστε μαύρα πρόβατα άμα δεν είμαστε «ματσό».
Έχεις σκοτάδια;
Υπάρχουν φορές που θέλω να βυθιστώ στα σκοτάδια μου. Τώρα με τα χρόνια έχει συμμαζευτεί αυτό. Με επηρεάζει πολύ η πραγματικότητα. Με πληγώνει λίγο ο κόσμος και η συμπεριφορά του, η έλλειψη ευγένειας και συναισθήματος. Είναι όλα ισοπεδωμένα και fast food. Εγώ προσπαθώ να εκφράζω τα συναισθήματά μου, καμία φορά και έντονα και πολλές φορές ξενίζει τους γύρω μου, αλλά μου αρέσει. Είμαι ένας άνθρωπος που λειτουργώ με συναισθηματική λογική. Υπάρχουν φορές που αισθάνομαι ότι ζω σε λάθος εποχή. Νομίζω ότι από εκεί προκαλείται και το σκοτάδι. Δεν υπάρχει ευγένεια, υπάρχει χυδαιότητα. Θα μου πεις ότι και ο κόσμος είναι κάπως με τους εγκλεισμούς, αλλά δεν έχει ξεκινήσει τώρα αυτό. Και μετά από όλο αυτό δεν ξέρω τι τέρατα θα είμαστε. Ο καθένας κοιτάει πάντα να σώσει την καμπούρα του. Μπουγιώτης
Θυμάσαι μια στιγμή που «λύγισες»;
Έχει τύχει να «σπάσω». Ο πατέρας μου, που τον λάτρευα, πέθανε στα χέρια μου. Ήμουν μαζί του στο νοσοκομείο και του κρατούσα το χέρι. Αντέχω, τη βγάζω καθαρή και «ξανασηκώνομαι».
Έχεις κάνει πράγματα στη δισκογραφία, ετοιμάζεις κάτι άλλο το προσεχές διάστημα;
Μεταξύ άλλων έχω συμμετοχή σε δύο δίσκους του Σταμάτη και έχω ηχογραφήσει δύο τραγούδια. Είμαι με μια μπάντα και τώρα ετοιμάζουμε τον δίσκο μας που θα κυκλοφορήσει σύντομα. Μπουγιώτης