PLUS
Θετικά βλέπει τη πρόσκληση του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα για συνεργασία των δυνάμεων της ευρύτερης Αριστεράς, ο Φώτης Κουβέλης. «Οφείλουμε να προσφέρουμε στην προσπάθεια για την αλλαγή στην Ευρώπη και για την ανάκαμψη της χώρας», τονίζει ο πρόεδρος της Ενωτικής Κίνησης Ευρωπαϊκής Αριστεράς, σε συνέντευξή του στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων. Αντικρούει τη κριτική στελεχών της Ανανεωτικής Αριστεράς, υποστηρίζοντας ότι επιβάλλεται η συσπείρωση όσων περισσότερων προοδευτικών μεταρρυθμιστικών δυνάμεων, «χωρίς αποκλεισμούς, μεμψιμοιρίες και εγκλωβισμούς σε διαφορές του παρελθόντος», και σημειώνει ότι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ανέλαβε να βγάλει τη χώρα από τη κρίση και την αυστηρή μέγγενη των Μνημονίων στην οποία βρίσκεται επί επτά χρόνια.
Ο κ. Κουβέλης δηλώνει, ακόμη, στο Πρακτορείο ότι η οικονομία σταθεροποιείται κι ανακάμπτει σιγά-σιγά, υπογραμμίζοντας ότι είναι απαραίτητο η ανάπτυξη να είναι δίκαιη και να συμπεριλάβει και τα κοινωνικά στρώματα που επλήγησαν πολύ από την κρίση.
Επισημαίνει ότι ο διαγωνισμός για τις τηλεοπτικές άδειες έπρεπε να γίνει, «βάζοντας τέλος σε μια κατάσταση που απαράδεκτα υπήρχε για τρεις περίπου δεκαετίες», και εκτιμά ότι οι χειρισμοί της κυβέρνησης κινούνται εντός του συνταγματικού πλαισίου.
Τέλος, αναφερόμενος στο προσφυγικό, τονίζει ότι αν η Ευρώπη δεν αντιδράσει ενιαία και οργανωμένα, με λύσεις κοινά αποδεκτές και ανεχτεί μονομερείς ενέργειες, θα αντιμετωπίσει διαλυτικά φαινόμενα και φυγόκεντρες τάσεις.
Η συνέντευξη του Φώτη Κουβέλη στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο και τον Μιχάλη Μιχαήλ είναι η εξής:
Μπήκαμε, κύριε Κουβέλη, στον έβδομο χρόνο της κρίσης που μαστίζει τη χώρα. Υπάρχει διέξοδος και ποια είναι κατά τη γνώμη σας;
Δεν χρειάζονται ωραιοποιήσεις, ούτε ασφαλώς καταστροφολογία. Είμαστε ακόμα μέσα στη μέγγενη του χρέους και της κρίσης. Δημιουργούνται για πρώτη φορά, οι προϋποθέσεις για να βγούμε από αυτήν.Ήδη η οικονομία κινείται από μια σχετική σταθεροποίηση σε ένα στάδιο ανάκαμψης με επιταχυνόμενους ρυθμούς. Η οικονομία που ανακάμπτει είναι αυτή που δημιουργεί απασχόληση, αυξάνει τις επενδύσεις και βελτιώνει το διαθέσιμο εισόδημα. Από αυτούς τους παράγοντες εξαρτάται η ταχύτητα και ο ρυθμός ανάκαμψη της οικονομίας. Σε ό,τι δε αφορά το χρέος, απομένει η τήρηση της συμφωνίας που υπέγραψε η χώρα χωρίς νέες παρατάσεις.
Η κοινωνία και η οικονομία πληρώνουν επί χρόνια το τίμημα της κρίσης. Το ένα τέταρτο του ακαθάριστου εθνικού προϊόντος εξαερώθηκε. Το ένα τρίτο του ενεργού πληθυσμού βυθίστηκε στην ανεργία. Το στοίχημα για την κυβέρνηση είναι αυτό ακριβώς: να εφαρμόσει με δίκαιο κοινωνικά τρόπο τη συμφωνία του περασμένου καλοκαιριού, ώστε, σε συνδυασμό με την αναθεώρηση του χρέους, η χώρα να επιστρέψει σε αναπτυξιακούς ρυθμούς.
Η ανάπτυξη, ωστόσο, δεν είναι ένα ουδέτερο κοινωνικά μέγεθος. Υπάρχει ανάπτυξη που δεν εντάσσει στο πλαίσιό της τους αδύναμους και μεγεθύνει τις ανισότητες και ανάπτυξη για τους πολλούς, που βασίζεται σε ένα νέο παραγωγικό μοντέλο, στοχεύει στη δίκαιη ανακατανομή των πόρων και διαχέει το οικονομικό αποτέλεσμά της στην κοινωνία. Μια προοδευτική διακυβέρνηση πρέπει να έχει στόχο τη«δίκαιη ανάπτυξη»
Όλο και περισσότερα κοινωνικά στρώματα διαμαρτύρονται για υπερφορολόγηση, ότι αδυνατούν να ανταπεξέλθουν. Πώς μπορεί να αλλάξει η δημοσιονομική πολιτική, με δεδομένα τα ασφυκτικά περιθώρια του τρίτου Μνημονίου που συμφωνήθηκε πέρσι το καλοκαίρι;
Το ασφυκτικό πλαίσιο της δημοσιονομικής πολιτικής έχει τεθεί και από τα τρία μνημόνια που επιβλήθηκαν στη χώρα μας.
Τα φορολογικά έσοδα είναι απαραίτητα σε κάθε οργανωμένο κράτος. Το κρίσιμο όμως ζήτημα είναι ποιοι πληρώνουν τους φόρους. Δεκαετίες ολόκληρες τα φορολογικά βάρη έπεφταν στις πλάτες συγκεκριμένων κοινωνικών στρωμάτων, με ταυτόχρονες τις ευνοϊκές ρυθμίσεις για τους λίγους. Το άδικο φορολογικό σύστημα, η φοροδιαφυγή, οι χαριστικές φοροαπαλλαγές, η χαμηλή εισπραξιμότητα, είναι τα στοιχεία που δημιούργησαν αυτή την κατάσταση. Στόχος και κύριο μέλημα πρέπει να είναι η διεύρυνση της φορολογικής βάσης και η δικαιότερη κατανομή των φορολογικών βαρών με μια πιο προοδευτική κλίμακα.
Η αντιμετώπιση των παθογενειών του συστήματος είναι δυνατόν να επιτρέψει την αύξηση των εσόδων και την ταυτόχρονη ελάφρυνση των πολιτών συγκεκριμένων κατηγοριών που σηκώνουν δυσανάλογο φορολογικό βάρος. Βέβαια, η συνολική αντιμετώπιση της «υπερφορολόγησης» -και με τα προαναφερόμενα δεδομένα- μπορεί να γίνει με τη διεκδικούμενη ανάπτυξη και τα οικονομικά αποτελέσματά της.
Ο πρωθυπουργός απηύθυνε τις τελευταίες μέρες πρόσκληση σε ευρύτερες αριστερές δυνάμεις να συμπράξουν με τον ΣΥΡΙΖΑ. Με την πολύχρονη διαδρομή σας στον χώρο, σάς αφορά αυτή η πρόσκληση; Θα ανταποκριθείτε;
Η προσπάθεια να σταθεί η Ελλάδα στα πόδια της με την κοινωνία όρθια, είναι μια προσπάθεια που μας αφορά. Η Ενωτική Κίνηση Ευρωπαϊκής Αριστεράς, στην οποία ανήκω, θέλει να συμβάλει με τις θέσεις της, τις απόψεις της και στο μέτρο των δυνατοτήτων της, στην έξοδο της χώρας από την κρίση και στην προοδευτική διακυβέρνηση του τόπου. Οφείλουμε να προσφέρουμε στην προσπάθεια για την αλλαγή στην Ευρώπη και για την ανάκαμψη της χώρας.
Έχουν εκλείψει οι λόγοι της αποχώρησης σας από τον ΣΥΡΙΖΑ το 2010 και τη δημιουργία της ΔΗΜΑΡ; Σας ρωτώ γιατί δέχεσθε έντονη κριτική από κάποιους ότι επιστρέφετε εκεί απ’ όπου φύγατε. Τί απαντάτε;
Η αποχώρησή μας από τον Συνασπισμό το 2010 πρέπει να αξιολογείται με τα τότε πολιτικά δεδομένα. Και τα δεδομένα της εποχής εκείνης και την αιτιολογούν και τη δικαιολογούν. Σήμερα βρισκόμαστε σε μια καθοριστική στιγμή. Μετά την τελευταία εκλογική αναμέτρηση, που κατάληξε με τη σημαντική πολιτική επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ για την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας, σε νίκη των ευρωπαϊκών δυνάμεων της Αριστεράς, η κυβέρνηση αναλαμβάνει το δύσκολο έργο της εξόδου της χώρας από την κρίση. Και η κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα επιβάλλει τη μεγαλύτερη δυνατή πολιτική και οργανική συσπείρωση των αριστερών ευρωπαϊκών δυνάμεων της χώρας, χωρίς αποκλεισμούς, μεμψιμοιρίες και εγκλωβισμούς σε διαφορές του παρελθόντος. Πολύ δε περισσότερο όταν είναι καθαρό πλέον ότι στη χώρα διαμορφώνονται δύο πόλοι: ο ένας βαθύτατα νεοφιλελεύθερος και συντηρητικός και ο άλλος προοδευτικός. Αυτός ο προοδευτικός πόλος πρέπει να στηριχθεί και να εξασφαλίσει τη σταθερή πορεία του προς όφελος της χώρας και της κοινωνίας. Μιλάω για διπολισμό και είναι προφανές ότι δεν μιλάω για δικομματισμό.
Πώς εκτιμάτε τους χειρισμούς της κυβέρνησης για τον διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες, καθώς και τις αποκαλύψεις για την Τράπεζα Αττικής;
Ο διαγωνισμός για τις τηλεοπτικές άδειες έπρεπε να γίνει, βάζοντας τέλος σε μια κατάσταση που απαράδεκτα υπήρχε για τρεις περίπου δεκαετίες. Το ερώτημα που διαστρεβλωμένα περιφέρεται, με προφανείς τις πολιτικές σκοπιμότητες και την εξυπηρέτηση ιδιωτικών συμφερόντων, είναι αν η κυβέρνηση είχε δικαίωμα να προχωρήσει στο συγκεκριμένο διαγωνισμό.
Κατά το Σύνταγμα, η αρμοδιότητα και το δικαίωμα όσο και η εξουσία χορήγησης αδειών ανήκουν στο κράτος, εκτός κι αν είχε υπάρξει εκχώρηση προς το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης. Τέτοια εκχώρηση αρμοδιότητας δεν υπήρξε, πολύ δε περισσότερο από την ώρα που το ΕΣΡ δεν ήταν συγκροτημένο.
Ο διαγωνισμός έγινε έπειτα από νομοθέτημα που ψηφίστηκε από την πλειοψηφία της Βουλής και διεξήχθη με τους καλύτερους όρους. Όλες όμως οι πράξεις του διαγωνισμού υπόκεινται σε δικαστικό έλεγχο και, κατά συνέπεια, όποιος έχει αντίρρηση για τον διενεργηθέντα διαγωνισμό μπορεί να προσφύγει στη Δικαιοσύνη, προκειμένου αυτή να κρίνει αν εξασφαλίστηκαν οι προϋποθέσεις και οι όροι της αντικειμενικότητας και όλα τα στοιχεία που συγκροτούν την έννοια του αδιάβλητου διαγωνισμού.
Τα πράγματα είναι εξαιρετικά καθαρά. Όποιος έχει καταθέσει καλύτερη προσφορά και δεν εμπίπτει σε ασυμβίβαστα και έχει καθαρό «πόθεν έσχες» βεβαίως να πάρει την άδεια. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο.
Το τι συνέβη με την Τράπεζα Αττικής αναμφισβήτητα πρέπει να ελεγχθεί και βεβαίως τον λόγο τον έχει και η Δικαιοσύνη. Το ποιοι -πρόσωπα και κόμματα- και πώς πήραν δάνεια και αν τα εξυπηρετούν και με ποιες διαδικασίες και με ποιο έλεγχο από την Τράπεζα της Ελλάδος είναι ζητήματα ευθυνών και πρέπει να κριθούν. Σήμερα η συγκεκριμένη Τράπεζα έχει ανασυγκροτημένη τη διοίκησή της και, όπως πληροφορούμαι, έχει δείκτη κεφαλαιακής επάρκειας και θετικές προοπτικές. Γενικότερα, όμως, όλες οι τράπεζες πρέπει να πορεύονται με κανόνες καθολικής εφαρμογής, με διαφάνεια και λογοδοσία.
Το προσφυγικό αντί να περιορίζεται, εντείνεται. Πώς κρίνετε τη στάση της Ευρώπης και τη κυβερνητική πολιτική;
Η χώρα μας, κοινωνία και Πολιτεία, πέρα από τα όποια προβλήματα, επιδεικνύει μια σπάνια στάση μπροστά στο φαινόμενο της έκρηξης των μεταναστευτικών ροών. Σε μια εποχή όπου ένα τμήμα της Ευρώπης επιστρέφει στις χειρότερες εθνικιστικές παραδόσεις της γηραιάς ηπείρου και αντιμετωπίζει το προσφυγικό ξενοφοβικά, η πληγωμένη από την κρίση Ελλάδα ξαναβάζει στο προσκήνιο τις αξίες του ανθρωπισμού και της αλληλεγγύης. Δεν το αναφέρω με εθνοκεντρική έπαρση, αλλά οι Έλληνες, κυρίως οι απλοί άνθρωποι των νησιών, των πόλεων και της υπαίθρου, δίνουν μαθήματα με τη στάση τους σε όλο τον κόσμο.
Πάνω στο έδαφος του ευρωσκεπτικισμού που καλλιέργησαν επί χρόνια οι ακραίες πολιτικές λιτότητας, φυτρώνει ξανά ένας επιθετικός εθνικισμός, που απειλεί τις ιδρυτικές αξίες και τις προοπτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αν η Ευρώπη δεν αντιδράσει ενιαία και οργανωμένα, αν δεν αντιμετωπίσει το προσφυγικό με λύσεις κοινά αποδεκτές και ανεχτεί μονομερείς ενέργειες, θα αντιμετωπίσει διαλυτικά φαινόμενα και φυγόκεντρες τάσεις.
Ο δρόμος είναι ένας. Και είναι αυτός που γνωρίζει η Ευρώπη και κατοχυρώνει τη συνοχή της: είναι ο δρόμος της δημοκρατίας και του σεβασμού στις κοινές αποφάσεις, που δυστυχώς σήμερα, καταπατούνται από μία ομάδα χωρών.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
