«Κρατήστε ξύπνιο το μυαλό σας στους σκοτεινούς καιρούς. Με αυτό κυρίως θα πολεμήσετε» έγραφε ο Δημήτρης Μαρωνίτης προσπαθώντας να κρατήσει τον εαυτό του και τους ανθρώπους μακριά από τους ψεύτικους, κατασκευασμένους και δοσμένους κόσμους που κατακλύζουν την ανθρώπινη ύπαρξη. Γιατί με άλλα λόγια η ζωή είναι πιο απλή και πιο σύνθετη απ’ ό,τι νομίζουμε. Γιατί είναι από το είναι της που ξεχειλίζει και αδιαφορεί για όσα θέλουν να μας κάνουν να πιστεύουμε για αυτή. Γιατί ζωή είναι το απρόβλεπτο. Το ακαθόριστο. Κατά κάποιον τρόπο αυτό που προηγείται. Κι αφού προηγείται μας πιάνει πάντα απροετοίμαστους, και δύναται να μας προκαλεί πρωτόγνωρα και τόσο αντιφατικά συναισθήματα. Γι’ αυτό πέρα από τη χαρά, την ευτυχία, την πληρότητα, τη λύπη -καθεμία σημαντική με την ιδιαιτερότητά της-, περισσότερο σημαντικό είναι αυτό που μπορεί να μας προκαλέσει χαρά, λύπη, ευτυχία, πληρότητα.
Όσο κι αν έχει προοδεύσει η ανθρωπότητα στην τεχνολογία και την επιστήμη, όσο πιο πολυτελή αυτοκίνητα έχουμε για να οδηγούμε, όσο πιο ακριβείς αλγόριθμους για να επεξεργαζόμαστε λεπτομέρειες και δεδομένα, τόσο θα οπισθοδρομούμε -ή έστω θα μένουμε στάσιμοι- όσον αφορά τη διαχείριση των συναισθημάτων. Όσο επιλέγουμε να αμυνόμαστε και να σχετιζόμαστε με τα γεγονότα και τα καθημερινά συμβάντα σύμφωνα με τις αξίες που μας επιβάλλονται – παραδίδονται, και δεν εμπιστευόμαστε τις παρορμήσεις που μπορούμε να γεννήσουμε και να εκδηλώσουμε γι’ αυτά, τόσο πιο μάταιη θα καταλήγει η ύπαρξή μας.
Σε έναν κόσμο που η διαμόρφωση και η επιβολή των ονείρων μας γίνεται εταιροπροσδιόριστα, μέσω της διαρκούς μας έκθεσης στην τρομακτική κουλτούρα του lifestyle, των media και της οικονομικής αίγλης, η εμφύτευση ονείρων στα κεφάλια άλλων ανθρώπων, όπου τα πάντα είναι ελεγχόμενα, είναι τρομοκρατία. μυαλό
Όπως δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΜΠΑΜ» που κυκλοφορεί