«Ευρω-πεσιμιστής» – όπως αυτοχαρακτηρίζεται – παραμένει και το 2014 ο νομπελίστας οικονομολόγος Paul Krugman, ο οποίος αν και εύχεται ευτυχία για το νέο έτος, δεν φαίνεται ιδιαιτέρως αισιόδοξος για την εξέλιξη της ευρω-κρίσης.
Ο Αμερικανός οικονομολόγος, στο νέο άρθρο του στη στήλη του στη The New York Times, αναγνωρίζει πως η προθυμία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) να αναλαμβάνει την ανάλογη δράση για όσο καιρό οι συνθήκες της ευρωπαϊκής οικονομίας θεωρούνται κρίσιμες, έχει δώσει κάποιο περιθώριο «ανάσας» στις χώρες της Ευρωζώνης, οι οποίες όμως δεν έχουν διαφύγει παντελώς του κινδύνου. «Η κρίση του ευρώ έχει τελειώσει;», διερωτάται ο κ. Krugman και απαντά αρνητικά: «Όχι». Το κόστος, όπως υποστηρίζει, και από κάθε άποψη (οικονομική, κοινωνική, πολιτική) θα είναι τεράστιο. Συνεπώς, η όποια πρόοδος παρατηρείται θα μπορούσε να καταρρεύσει ανά πάσα στιγμή.
Ο οικονομολόγος παραθέτει και ένα γράφημα, στο οποία αναπαριστάται, η αναλογία του δημόσιου χρέους προς το ΑΕΠ με τα επιτόκια δανεισμού, για διάφορες χώρες της Ευρωζώνης.
Καθώς φαίνεται από το γράφημα, το κόστος δανεισμού για τις προβληματικές χώρες του ευρώ έχει υποχωρήσει σημαντικά. Όμως, όπως παρατηρεί ο κ. Krugman, αυτό δεν οφείλεται στις πολιτικές λιτότητας, δεδομένης και της υφιστάμενης ύφεσης σε πολλές οικονομίες. Αυτό που αξίζει να σημειωθεί είναι πως προκύπτει δραματική υποχώρηση της εξομάλυνσης της σχέσης μεταξύ του χρέους και των επιτοκίων.
Γιατί συνέβη αυτό; Ο χρόνος υποδεικνύει έντονα ότι καταλυτικό ήταν το ερέθισμα «Draghi» που προσέφερε αίσθημα ασφάλειας στα κράτη που έρχονται αντιμέτωπα με το χρέος και την ανεπαρκή ρευστότητα – και επακολούθως και την αβεβαιότητα. Μάλιστα, όπως σημειώνει ο νομπελίστας οικονομολόγος, ρόλο διαδραμάτισε και η στάση των ευρωπαϊκών κρατών που «αποδεικνύονται εξαιρετικά αποφασισμένα να παραμείνουν στο ευρώ με κάθε κόστος».
Πηγή: newmoney.gr