PLUS
- Ανοιχτή επιστολή του συνταξιούχου Αρεοπαγίτη, Λέανδρου Ρακιντζή, στο eReportaz!
- “Οργή για τις συντάξεις που μας φέρνουν στα όρια της εξαθλίωσης μετά από 40 χρόνια δημόσιας προσφοράς”
- Προτείνει σε όλους τους συνταξιούχους δικαστικούς να προβούν σε αγωγές προκειμένου να κατοχυρώσουν ατομικά δικαιώματα
- Θεωρεί ότι το Σύνταγμα είναι υπεράνω των μνημονίων. Διαβάστε την επιστολή του:
Όταν διάβασα την είδηση ότι η 16χρονη θυγατέρα του απαγωγέα του Λεμπιδάκη είπε, ότι η οικογένεια της με εισόδημα 1500 ευρώ το μήνα έχει οικονομικά προβλήματα τους λυπήθηκα, αλλά όταν συνειδητοποίησα ότι και η σύνταξη μου σαν συνταξιούχου αρεοπαγίτη έχει περιορισθεί στα 1500 ευρώ το μήνα ένοιωσα όχι μόνο λύπη, αλλά και οργή, γιατί συνταξιούχοι δικαστές και άλλοι ανώτατοι αξιωματικοί και δημόσιοι λειτουργοί λαμβάνουν την ίδια η και μικρότερη σύνταξη με πάνω από 40 χρόνια δημοσίας προσφοράς και διαβιούν στα όρια της φτώχειας και κάποιοι με δάνεια και οικογενειακά βάρη στα όρια της οικονομικής εξαθλίωσης και απελπισίας με ότι αυτό συνεπάγεται.
Δεν θα αναλύσω πως φθάσαμε στην κατάσταση αυτή, γιατί δεν είμαι ειδικός, ούτε είναι η κατάλληλη στιγμή για αναζήτηση ευθυνών, αλλά εκείνο που μπορώ να ζητήσω από τους συναδέλφους μου είναι υπομονή, σύμπνοια μεταξύ μας και στήριξη των εκπροσώπων μας στους αγώνες τους, που θα είναι μακρείς, δύσκολοι, επίμονοι, γεμάτοι υποσχέσεις από τους πολιτικούς, ότι μας συμπαρίστανται, αλλά δεσμεύονται από τα μνημόνια. Στους αγώνες αυτούς δεν πρέπει να ενεργούμε μεμονωμένα μόνο οι δικαστές αλλά σε συνεργασία με τις άλλες πληττόμενες τάξεις ανωτάτων αξιωματικών και δημοσίων λειτουργών. Ανακύπτει λοιπόν το κρίσιμο ερώτημα: τι υπερτερεί το Σύνταγμα, ή τα μνημόνια;
Σαφώς υπερτερεί το Σύνταγμα, όπως θα γίνει δεκτό απ’ όλες τις δικαστικές αποφάσεις που κατόπιν προσφυγών μας θα εκδοθούν, οι οποίες όμως όσο ισχύουν τα μνημόνια δεν θα εκτελεστούν. Πρέπει, όμως, όλοι να ασκήσουμε αγωγές για να δημιουργήσουμε ατομικά δεδικασμένα. Το σπουδαιότερο όμως είναι να αγωνισθούμε, ώστε στην προσεχή αναθεώρηση του Συντάγματος το άρθρο 88 παρ.2, να διατηρηθεί ως έχει. Με το Ζ ψήφισμα οι αποδοχές των βουλευτών εξομοιώθηκαν με τις αποδοχές του προέδρου του Αρείου Πάγου. Η εξομοίωση αυτή δρα αμφιμερώς, δηλαδή εάν αυξηθούν οι αποδοχές των βουλευτών πρέπει αντίστοιχα να αυξηθούν οι αποδοχές του Προέδρου του Αρείου Πάγου και των δικαστών αναλογικά. Η διάταξη αυτή που έγινε με το Ζ ψήφισμα είναι συνταγματική και δεν μπορεί να καταργηθεί με κοινό νόμο. Συνεπώς η πρόσφατη αποσύνδεση με κοινό νόμο του μισθού των βουλευτών από τις αποδοχές του προέδρου του Α.Π. είναι άκυρη ως αντισυνταγματική και το Ζ ψήφισμα εξακολουθεί να ισχύει και να δρα αμφιμερώς.
Λέανδρος Τ. Ρακιντζής
Αρεοπαγίτης
