PLUS
Ο Θεόδωρος Πάγκαλος στα δύο λεπτά και πενήντα δευτερόλεπτα της παρέμβασής του σε μια επιτροπή της Βουλής, στις 21 Σεπτεμβρίου 2010, σε μία φράση αποτύπωσε τη χώρα που φτιάξαμε στο όνομα της δημοκρατίας. Το «μαζί τα φάγαμε», που αν το απομόνωνε κανείς άφηνε όντως το περιθώριο για παρερμηνείες και παρεξηγήσεις, δίνει την εικόνα μιας χώρας που κάποιοι, με περισσότερο θράσος από τους υπόλοιπους, εκμεταλλεύτηκαν προς όφελός τους για να φτιάξουν ένα κράτος που θα εξυπηρετούσε τους ίδιους. Ένα κράτος χωρίς κανόνες, που ευνοεί όσους έχουν θράσος και ρίχνει όσους σέβονται αυτά που είναι γραμμένα στους νόμους και στον ηθικό τους κώδικα στον βούρκο και στην αφάνεια.
Γιατί, τελικά, αυτό που κάθε φορά συνειδητοποιούμε με έκπληξη (λες και ανακαλύπτουμε την Αμερική) είναι πως, παρά τις όποιες προσπάθειες να καταπολεμηθεί η διαφθορά, παρά τις έντιμες και σημαντικές προσπάθειες που έγιναν, όπως με το ΑΣΕΠ, τα ΚΕΠ και το Gov.gr, υπάρχουν κάποιοι που εκμεταλλευόμενοι την έστω και λίγη εξουσία που κέρδισαν (οι περισσότεροι χάρη σε κάποιο ρουσφέτι διορισμού) παρανομούν και πλουτίζουν σε βάρος των Ελλήνων πολιτών και των ευσυνείδητων και εργατικών συναδέλφων τους, οι οποίοι επιμένουν να χαλάνε την πιάτσα τιμώντας και το τελευταίο ευρώ που συνεισφέρει ο Έλληνας πολίτης.
Οι πελατειακές σχέσεις, η ευνοιοκρατία και η απουσία αυστηρού νομικού πλαισίου (ατιμωρησία) είναι οι βασικοί λόγοι που συντηρούν αυτά τα φαινόμενα διαφθοράς. Ακολουθούν η απουσία πολιτικής βούλησης, η αναποτελεσματικότητα των ελεγκτικών μηχανισμών, η γραφειοκρατία, αλλά το σημαντικότερο και πιο τραγικό είναι πως το μεγαλύτερο ποσοστό των πολιτών πιστεύει και αποδέχεται ότι η διαφθορά είναι μέρος της κουλτούρας και της συμπεριφοράς μας. Αυτό, δηλαδή, που είπε με δυο λέξεις ο Πάγκαλος.
