Μας κύκλωσαν οι μέτριοι, μας έζωσαν τα φίδια. Να γίνει ανανέωση, μην πάθουμε τα ίδια!

Είμαστε εντελώς περικυκλωμένοι!  Από τη μία πλευρά από τους ανίκανους της “Πασοκονεοδημοκρατίας”, που δημιούργησαν τη σημερινή κατάσταση, φουσκώνοντας το  εξωτερικό χρέος,  στα τριάντα ένδοξα χρόνια της  σπάταλης και διεφθαρμένης διακυβέρνησής τους. Αυτοί εξοντώνουν τους έντιμους φορολογούμενους με την υπερφορολόγηση. Απειλούν να μας κατασχέσουν ακόμα και το σπίτι, ενώ από τη λίστα Λαγκάρντ δεν πλήρωσε κανείς! Εμείς πληρώσαμε για τη λίστα Λαγκάρντ. Εμείς, οι φορολογούμενοι, πληρώσαμε την αμοιβή των βουλευτών που συμμετείχαν στην επιτροπή, όχι για να διερευνήσουν το θέμα, αλλά για να ψυχαγωγήσουν το λαό, μετατρέποντας τη Βουλή σε νούμερο επιθεώρησης!

Φυσικά, στα κρατικά ταμεία, από την περιβόητη λίστα, δεν έχει μπει ούτε ένα ευρώ. Πληρώνουμε φόρο ακινήτων με ψεύτικες αντικειμενικές αξίες. Ουσιαστικά πληρώνουμε ενοίκιο στο ίδιο μας το σπίτι!  Αντίθετα, οι προνομιούχοι με τις υπεράκτιες (off-shore) εταιρείες και τις καταθέσεις στο εξωτερικό, δεν έχουν ελεγχθεί ποτέ. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται και γνωστοί δημοσιογράφοι, κατά τα άλλα αντιμνημονιακοί “υπερπατριώτες”, που χύνουν ποταμούς κροκοδειλίων δακρύων για την κατάντια της χώρας.

Από την άλλη πλευρά απειλούν να μας κυβερνήσουν  οι ανεύθυνοι του ΣΥΡΙΖΑ, που υποστηρίζουν το οικονομικό μοντέλο του τεράστιου κράτους (κρατισμός). Το τεράστιο κράτος, με τους μυριάδες ρουσφετολογικά διορισμένους υπαλλήλους και τις άφθονες “μίζες, καταστάσεις αναπόφευκτες σε ένα γιγάντιο δημόσιο. Ο ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να επιθυμεί τη μετατροπή της χώρας σε Πακιστάν ή Αφγανιστάν (από πλευράς σύνθεσης του πληθυσμού), αφού έχει ταχθεί υπέρ της αθρόας εισόδου μεταναστών χωρίς κανένα λογικό όριο ή σχεδιασμό. Στο παρελθόν έχει υποστηρίξει την “επαναστατική” δράση των κουκουλοφόρων και πρόσφατα στήριξε τον ηθοποιό που… υποδύεται τον πρύτανη, κρατώντας κλειστό το  Πανεπιστήμιο. Ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί χρέος του να αντιστέκεται σε κάθε νέα επένδυση και να στηρίζει κάθε συντεχνία κρατικοδίαιτων προνομιούχων, αδιαφορώντας για την ανάπτυξη του ιδιωτικού τομέα, που παρέχει τα έσοδα για να πληρώνονται όλοι αυτοί. Δευτέρα-Τετάρτη-Παρασκευή σκίζει το μνημόνιο και επιστρέφει στη δραχμή. Τρίτη-Πέμπτη -Σάββατο διατηρεί το μνημόνιο, αλλά το “ψιλοδιαπραγματεύεται” και θέλει το ευρώ. Τις Κυριακές ξεκουράζεται. Μοιράζουν υποσχέσεις με λεφτά ουρανοκατέβατα, χωρίς κανένα ρεαλιστικό οικονομικό πρόγραμμα. Με στελέχη όπως ο εργατοπατέρας κ Μητρόπουλος που κατηγορήθηκε για τεράστια φοροδιαφυγή (φυσικά ο άνθρωπος μπορεί να είναι αθώος, αλλά δεν θα έπρεπε να παραιτηθεί μέχρι να αποφανθεί η δικαιοσύνη;) και ο κ Διαμαντόπουλος που δηλώνει αναρχικός!

Μέσα σε αυτόν τον πολιτικό θίασο της παρακμής καραδοκεί και το άλλο άκρο, οι φιλοναζιστές, που μισούν τη δημοκρατία και επιζητούν ένα βίαιο απολυταρχικό καθεστώς. Οι θαυμαστές του Χίτλερ, που έκαιγε τους ανθρώπους σε φούρνους και οι νοσταλγοί της χούντας.

Αυτό είναι το σημερινό πολιτικό σκηνικό της παρακμής. Διαλέξτε και πάρτε!

Εκτός από τις μετριότητες που  κυβερνούν και τους ακόμα πιο επικίνδυνους που περιμένουν να κυβερνήσουν, ίσως υπάρχουν και  κάποιοι νέοι πολιτικοί χώροι, που επιχειρούν μία πιο σοβαρή ανάλυση της κατάστασης. Αυτές οι φωνές, όπως για παράδειγμα το κόμμα “Κοινωνία Αξιών” του καθηγητή του Οικονομικού Πανεπιστημίου Δημήτρη Μπουραντά, δεν προβάλλονται συχνά στα μέσα ενημέρωσης. Αναρρωτιέται κανείς, γιατί…

Το μόνο βέβαιο είναι ότι η πολιτική ζωή έχει μετατραπεί σε ένα τέλμα. Χρειάζονται επειγόντως νέα πρόσωπα, με ρεαλιστική και έντιμη πολιτική τοποθέτηση. Χρειάζεται ενωτικός πολιτικός λόγος, που να απευθύνεται σε όλους τους πολίτες, χωρίς να τους διαιρεί σε δεξιούς και σε αριστερούς. Σε τι εξυπηρετεί σήμερα αυτός ο εθνικός διχασμός; Υπάρχουν έντιμοι Έλληνες, που πιστεύουν στο θεσμό της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και στην ανάγκη της πλήρους συμμετοχής της Ελλάδας στην Ενωμένη Ευρώπη με καλύτερους και δικαιότερους όρους. Υπάρχουν πολίτες που ζητούν την πάταξη της διαφθοράς, τη μείωση της ασφυκτικής φορολόγησης των έντιμων  και  την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής. Πολίτες που απαιτούν την ενίσχυση της κοινωνικής πρόνοιας και τη λήψη αναπτυξιακών  μέτρων, για αύξηση της επιχειρηματικότητας, της αγροτικής παραγωγής και των εξαγωγών, καθώς επίσης και για τη δημιουργία θέσεων εργασίας στον ιδιωτικό τομέα. Ποιος πολιτικός φορέας εκφράζει σήμερα αυτούς τους πολίτες;