► Πληρώνεσαι για να γράφεις κάθε μέρα. Αλλά, πριν γράψεις πρέπει πρώτα να διαβάσεις. Να φας δηλαδή σα σκατά στη μάπα όλη τη σαβούρα που σου σερβίρει το σύστημα με την επίφαση της “ενημέρωσης”. Και όσο περισσότερη η “ενημέρωση” τόσο περισσότερη η σαβούρα. Που στο τέλος γίνεται βουνό που σου κρύβει το συνολικό τοπίο.
► (Για να βλέπεις “τα πάντα” αλλά να μη γνωρίζεις τίποτα).
► Χιλιάδες πρωτοσέλιδα σκάνε στο κεφάλι μας από παντού. Θλιβεροί και καταγέλαστοι ταυτόχρονα πρωταγωνιστές τους, ημιεγγράμματοι φασίστες που υποδύονται τους υπουργούς, κλινικώς ηλίθιοι (επίσης φασίστες) που υποδύονται τους υφυπουργούς, “εθελοντές” μπουκωμένοι με υπουργικά μόρια και σαμαροβενιζέλοι που και καλά τρέχουν δώθε-κείθε παριστάνοντας τους ιστορικούς παράγοντες, (ούτε να τους χέσει η ιστορία τέτοιους “παράγοντες) αλλά το μόνο για το οποίο στην πραγματικότητα τρέχουν δεν είναι παρά για να σώσουν το σαρκίο τους που, κάθε φορά που κινδυνεύει, κινδυνεύει και η “πατρίς”. (Πώς “τυχαίνει” κάθε φορά αυτό, ποτέ μου δεν κατάλαβα).
► Αρνούμαι να συμμετάσχω σ΄όλο αυτό το πουταναριό, αρνούμαι να φανώ “συνεπής” σ’ αυτή την ανομολόγητη σύμβαση αμοιβαίας εκπόρνευσης που άτυπα “φερόμαστε να” έχουμε συνάψει από κοινού αναγνώστη μου, εγώ για να νομίζω πως ζω κι εσύ για νομίζεις πως δεν πεθαίνεις.
► Επί πολλές συνεχόμενες μέρες “έπρεπε να γράψω”. Κανείς δεν σε πληρώνει “τζάμπα” άλλωστε και πολύ καλά κάνει. Αλλά όλη αυτή η σαβούρα, με την οποία θα μπορούσε να κάνει κάποιος εύκολα μια οποιαδήποτε άσκηση λόγου τροφοδοτώντας τον ναρκισσισμό του, αίφνης έπαψε να υπάρχει, μέσα σε μια και μόνο στιγμή έχασε οποιαδήποτε ενδιαφέρον ακόμη και σε επίπεδο σκωπτικού σχολιασμού, όταν έπεσαν μπροστά μου και -τελείως συμπτωματικά- δυο διαφορετικές ειδήσεις που μου μπλόκαραν τα πάντα. Που δεν μου άφησαν κανένα περιθώριο να “επεξεργαστώ” ο,τιδήποτε άλλο.
► “Εδώ είσαι για να κάνεις τους άλλους να γελούν”. Μα δεν μπορείς πάντα. Συγνώμη.
► Ο διάολος θαρρείς τόφερε, να διαβάσω τις δυο αυτές ειδήσεις διαδοχικά. Λες και κάποιος ήθελε να μου κάνει πλάκα. Αλλά έτσι ακριβώς συνέβη.
► Στη Φλόριδα συνέλαβαν έναν 90χρονο επειδή, μαζί με δυο πάστορες, διοργάνωνε συσσίτια και τάιζε τους κολασμένους αυτής της γης. Τάιζε άστεγους αν δεν με κατάλαβες. Μάλιστα, οι μπάτσοι του πρότειναν το όπλο λέγοντάς του χαρακτηριστικά “άσε το πιάτο κάτω”, σα να κράταγε ο άνθρωπος στα χέρια του κάποια βόμβα.
►Ή μήπως κράταγε κάτι πολύ πιο επικίνδυνο τελικά για το σύστημα από μια βόμβα, όπως είναι η κοινή ανθρωπιά, η αλληλεγγύη, η συντροφικότητα; Τώρα αντιμετωπίζει ποινή φυλάκισης δυο μηνών και χρηματικό πρόστιμο 500 δολαρίων. (…)
► Πολιτιζζζζμός ρε… “Ποτέ δεν θα τη φτάσουμε την Αμερική”… Μη σώσουμε να τη “φτάσουμε” ρε τζήμεροθεοδωράκηδες και λοιπά πολιτικά εκβράσματα. Αν και πολύ φοβάμαι πως και θα την “φτάσουμε” και θα την “ξεπεράσουμε” με όλα αυτά τα δημοσιογραφούντα περιττώματα που το μόνο που κάνουν εδώ και μια δεκαετία είναι να προσφέρουν τις καλύτερες υπηρεσίες στην εξουσία που θέλει την κοινωνία κατακερματισμένη σε φαντασιακές ομάδες, που σε πρώτη φάση αισθάνονται πως δεν τις συνδέει τίποτε μεταξύ τους και σε αμέσως επόμενη πως η μία αποτελεί τον απόλυτο εχθρό της άλλης.
► Μετά από λίγο όμως είδα και τη δεύτερη είδηση. Επίσης από τις ΗΠΑ. Εκείνη πούλεγε πως στο Όρεγκον μπορείς πλέον νόμιμα, όχι μόνο να κατέχεις αλλά και να ΠΡΟΣΦΕΡΕΙΣ κάνναβη σε όποιον θέλει. Έτσι “αποφάσισαν οι ψηφοφόροι” αλλά και οι “ακτιβιστές” οι οποίοι, όπως διαβάζουμε στο σχετικό δημοσίευμα, “πανηγυρίζουν για τη νίκη τους”.
► Tην ίδια δηλαδή ακριβώς στιγμή που είναι παράνομο να προσφέρεις σε κάποιον άστεγο ένα πιάτο φαΐ, είναι νόμιμο να του προσφέρεις ένα τσιγαριλίκι. Βέβαια, έχει μια λογική αυτό αν το καλοσκεφτείς…
► Γιατί αν ταΐσεις κάποιον εξαθλιωμένο, μπορεί και να σταθεί κάποτε στα πόδια του και να στείλει στο διάολο το ξεφτιλισμένο σύστημα. Ενώ αν του δώσεις κανένα τσιγαριλίκι, τότε, το πολύ-πολύ να περάσει τον Ράμφο για φιλόσοφο, τον Αρβανίτη για αριστερό και τον Κουβέλη για… Κουβέλη. Κι αν πάλι πέσεις σε καλή παρτίδα και την ακούσει ακόμη περισσότερο, άντε να πάει να δουλέψει εθελοντής σε κανένα στρατόπεδο εργασίας του Λοβέρδου. Μέχρι εκεί όμως.
► Παρ’ εμπιμπτόντως, την ίδια μέρα που είπε ο Λοβέρδος για καθηγητές που θα δουλέψουν για να πάρουν τα… “μόρια” των κυβερνώντων, την ίδια ακριβώς μάθαμε και ότι κάποιος έκλεψε την πόρτα του Νταχάου που έγραφε πάνω “η εργασία απελευθερώνει”. Κάτι συμπτώσεις…
► Πάντως ο Λοβέρδος δεν την έκλεψε. Θα τόχε κάνει δηλαδή αλλά δεν χτύπησε το ξυπνητήρι του. Όπως και το δικό σου το ξυπνητήρι, αναγνώστη μου. (Όπως και το δικό μου).