Μετά τα 800άρια τι;

Μετά τα 800άρια τι;

Του Δ. Γ. Παπαδοκωστόπουλου

Το «τσουνάμι» στην οικονομία από τον κορωνοϊό έχει θέσει σε επιφυλακή το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους που αναζητά εργαλεία για την ενίσχυση της ρευστότητας του Δημοσίου, καθώς η δεξαμενή των ταμειακών διαθεσίμων, χωρίς να πειραχτεί το «μαξιλάρι», εξαντλείται τον Ιούνιο.

Η κυβέρνηση προς ώρας έχει και δίνει επιδόματα σε εργαζομένους των οποίων έχουν κλείσει οι επιχειρήσεις, σε μια προσπάθεια να αναχαιτίσει την οικονομική ύφεση που απειλεί τη χώρα μεσούσης της υγειονομικής κρίσης που προκαλεί ο κορωνοϊός.

Το θέμα, όμως, είναι για πόσο θα μπορεί να δίνει 800αρια, δηλαδή για πόσο θα έχει τη δυνατότητα να εκταμιεύει πόρους, οι οποίοι κατά κύριο λόγο προέρχονται από τους φόρους που εισπράττονται ή καλύτερα που είχαν εισπραχθεί μέχρι πρόσφατα. Μετά τα μέσα Μαρτίου οι εφορίες ένιωσαν τη «στάση του χρήματος», καθώς ένα μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού εκτός δημοσίου απειλείται με πρωτοφανή τρόπο και κυρίως χωρίς καμία διέξοδο στο ορατό μέλλον.

Με βάση τα μέχρι στιγμής στοιχεία για την πτώση του τζίρου στην αγορά και το κόστος των φορολογικών διευκολύνσεων με τις αναστολές πληρωμών εκτιμάται ότι η καθίζηση στα έσοδα του Δημοσίου θα ξεπεράσει για τους μήνες Μάρτιο και Απρίλιο τα 4 δισ. ευρώ. Τα προσωρινά στοιχεία του Μαρτίου δείχνουν ότι στο δεύτερο 15ημερο χάθηκαν περίπου τα μισά από τα προϋπολογισθέντα έσοδα. Πέραν της τρύπας στα κρατικά ταμεία, ο αρχικός προϋπολογισμός εκτροχιάσθηκε και από τις αυξημένες δαπάνες για τη στήριξη επιχειρήσεων και εργαζομένων. Οπως προκύπτει από τις δηλώσεις του υπουργού Οικονομικών, η απόκλιση σε σχέση με τους αρχικούς στόχους φθάνει τα 6,8 δισ. ευρώ (3,5% του ΑΕΠ) μόνο για το δίμηνο Μαρτίου- Απριλίου.

Το μαξιλάρι των 37 δισ. που υποτίθεται ότι άφησε ο ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει και δεν υπάρχει γιατί ποτέ δεν το δημιούργησε. Τα χρήματα που ονομάζονται πλεόνασμα ή «μαξιλάρι» είναι διαθέσιμα που προέρχονται από δανεισμό ή στηρίχτηκαν στην εγκληματική αφαίρεση ρευστότητας από την οικονομία και την υποεκτέλεση των προϋπολογισμών των οργανισμών του δημοσίου. Στο πλαίσιο αυτής της οικονομικής πολιτικής που ασκούσε ο αριστερός Ευκλείδης Τσακαλώτος, υπό τις ευλογίες του Αλέξη Τσίπρα, τσάκισαν το ΕΣΥ και τη δημόσια υγεία, των οποίων σήμερα παριστάνουν τους θεματοφύλακες.

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Στέλιος Πέτσας, ανέφερε προχθές στο Οpen πως στις 25 Μαρτίου τα διαθέσιμα του δημοσίου ήταν 36.6 δισ. Είπε και κάποια επίτηδες μπερδεμένα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, για το κυρίως «μαξιλάρι» αλλά και για τα υπόλοιπα από repos, που προέρχονται από τα διαθέσιμα των οργανισμών του δημοσίου.

Το βέβαιο είναι ότι όσο θα ζορίζουν τα πράγματα θα αρχίσει να καθαρίζει η εικόνα. Στα διαθέσιμα αυτά περιλαμβάνονται (με βάση στοιχεία του ΓΛΚ της 29/2) και καταθέσεις στις εμπορικές τράπεζες των φορέων του δημοσίου (5.5 δισ.) και της κεντρικής κυβέρνησης (υπουργεία κ.λπ., 9,5 δισ.) ήτοι σύνολο 15 δισ. Εδώ να σημειώσουμε ότι στις χειρότερες στιγμές της πρόσφατης οικονομικής μας ιστορίας (Απρίλιος 2010, Ιούνιος 2012, Ιούνιος 2015), με ταμειακή ασφυξία, το σύνολο αυτών των καταθέσεων βρέθηκε στα χαμηλότερά του και ήταν περίπου στα 8 δισ.

Η διαφορά 36/6-15/7 είναι 21 δισ. και όπως είναι γνωστό η κυβέρνηση δανείζεται σε repos (τα υπόλοιπα που λέει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος) δηλαδή πάνω από τα 30 δισ. Και βέβαια οτιδήποτε πάνω από τα 21 δισ., η κυβέρνηση δεν μπορεί να το επιστρέψει στους φορείς, παρά το ότι έχει δανεισθεί για δύο εβδομάδες. Μιλάμε δηλαδή για ένα ποσό της τάξης των 10 δισ. Γι’ αυτό μέσα στον μήνα γίνονται κυλιόμενες δανειακές πράξεις πολλών δεκάδων δισεκατομμυρίων, ώστε με πρόσκαιρα δανεικά να καλύπτονται οι τρύπες.

Είναι ολοφάνερο ότι επείγει για την Ελλάδα να βρεθούν χρηματοδοτικά εργαλεία, σε επίπεδο ΕΕ, για να μπορέσει να χρηματοδοτήσει την οικονομία της. Τα ελλείμματα αυξάνονται επιβαρύνοντας ευθέως το χρέος, που για την Ελλάδα ήταν μη βιώσιμο από πριν.

Όπως δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΜΠΑΜ