PLUS
Αυτό που ξέρουμε είναι πως δεν πάμε καλά. Και επιτέλους ας το αντιμετωπίσουμε κατάματα. Η ελληνική κοινωνία όσο περνά ο καιρός μοιάζει ολοένα και με μια κοινωνία βαρβάρων που πολύ απέχει του ανθρώπινου πολιτισμού. Έχουμε άδικο; Οι φόνοι καθημερινά αρχίζουν να πλησιάζουν σε συχνότητα αυτούς μιας δίωρης αστυνομικής ταινίας που μέσα σε 120 λεπτά έχει «θάψει» μια ολόκληρη πόλη και έχει πλημμυρίσει με αίμα τον εγκέφαλό μας. Βιαστές, δολοφόνοι, γυναικοκτόνοι, παιδεραστές, βαποράκια και «βαρόνοι», συμμορίες και ληστές και στο καπάκι όλων αυτών που συνθέτουν μια «τρελή και αδέσποτη» συνθήκη, από τη μια ο θιασώτης του εμβολιασμού που εκστομίζει το «άσ’ τους να πεθάνουν αφού το διάλεξαν» και από την άλλη ο αντιεμβολιαστής, ο «ξύπνιος», που μοιάζει όσο περνούν οι μέρες με τζιχαντιστή που ζώστηκε ένα γιλέκο με εκρηκτικά και θα πέσει πάνω στο ανυποψίαστο πλήθος αδιαφορώντας για το πόσα γυναικόπαιδα θα κομματιαστούν μαζί του.
Οι 600 και βάλε μέρες που ανέτρεψαν τη ζωή μας, μας έχουν μετατρέψει όλους σε «ανθρωποφάγους». Να καθαρίσουμε όσους είναι να καθαρίσουμε, «να τελειώνουμε» επιτέλους με τους άλλους και να βρούμε την ησυχία μας. Μόνο που και οι άλλοι λένε το ίδιο για μας, και ο κύκλος του μίσους και της παράνοιας ανοίγει και φτιάχνει θύματα και θύτες που μετατρέπονται και αυτοί με τη σειρά τους σε θύματα. Τρελή κατάσταση και συνάμα βαθύτατα θλιβερή.
Δεν πάμε καλά, ας το αναγνωρίσουμε. Μια κοινωνία χωρίς ανθρωπιά δεν διαφέρει σε τίποτα από μια σύναξη σαρκοφάγων κτηνών. Που μην έχοντας τι άλλο να φάνε, κοιτάζονται ακίνητα μεταξύ τους με ψυχρά, ορθάνοικτα μάτια, έτοιμοι να αλληλοσπαραχθούν. Και μη νομίζετε ότι βρισκόμαστε σε κάποιον εξώστη να κοιτάζουμε αμέτοχοι το έργο. Μέσα στην ταινία είμαστε, δίχως άλλη επιλογή από το να ορμήσουμε κι εμείς…
