PLUS
Είναι ένας οργανισμός που χαρακτηρίζεται από την απουσία εξέλιξης -ένα μικρόβιο που ζει στο βυθό των θαλασσών δείχνει να μένει ίδιο και απαράλλακτο για περισσότερο από δύο δισεκατομμύρια χρόνια. Όμως οι ερευνητές λένε ότι αυτή η απίθανη στασιμότητα βρίσκεται σε απόλυτη συμφωνία με τη θεωρία του Δαρβίνου. Η σπάνια περίπτωση «στάσιμης» εξέλιξης αφορά μια κατηγορίας θειοβακτηρίων που ζουν στη λάσπη του βυθού και ουσιαστικά αναπνέουν θείο αντί για οξυγόνο. Όπως αναφέρει η διεθνής ερευνητική ομάδα στην ανοιχτή επιθεώρηση «PNAS», τα θειοβακτήρια που ζουν σήμερα έξω από τις ακτές της Χιλής έχουν ίδια μορφολογία και χημεία με αντίστοιχα βακτήρια που βρέθηκαν απολιθωμένα σε βράχους της Δυτικής Αυστραλίας και χρονολογούνται στα 1,8 δισ. χρόνια και 2,3 δισ. χρόνια.
«Φαίνεται εκπληκτικό το γεγονός ότι αυτή η μορφή ζωής δεν έχει εξελιχθεί για περισσότερο από δύο δισεκατομμύρια χρόνια -σχεδόν το μισό της ιστορίας της Γης» λέει ο Ουίλιαμ Σοπφ του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Λος Άντζελες, πρώτος συγγραφέας της δημοσίευσης.Το έργο του Κάρολου Δαρβίνου για την εξέλιξη εστιάζεται περισσότερο στα είδη που έχουν αλλάξει στην πορεία του χρόνου παρά σε αυτά που δείχνουν να έχουν μείνει ίδια. Πώς λοιπόν εξηγείται η περίπτωση αυτών των θειοβακτηρίων; «Ο κανόνας της βιολογίας είναι να μην εξελίσσεσαι εκτός αν αλλάξει το φυσικό ή βιολογικό περιβάλλον. Αυτό βρίσκεται σε συμφωνία με τον Δαρβίνο» εξηγεί ο Σοπφ. Το περιβάλλον όπου ζουν αυτά τα αρχαία βακτήρια, η ανοξική λάσπη του βυθού, δεν έχει αλλάξει εδώ και δισεκατομμύρια χρόνια. «Οι μικροοργανισμοί αυτοί είναι καλά προσαρμοσμένοι στο απλό και πολύ σταθερό φυσικό και βιολογικό περιβάλλον τους» επισημαίνει.Η αλήθεια πάντως είναι πως η μελέτη δεν μπορεί να αποδείξει ότι οι εν λόγω οργανισμοί δεν εξελίσσονται: η εξέλιξη δουλεύει απευθείας στα γονίδια, τα οποία δεν ήταν δυνατό να εξεταστούν.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν μεθόδους φασματοσκοπίας και να μετρήσουν τη σύσταση των απολιθωμάτων και συνεστιακό μικροσκόπιο λέιζερ για να δουν το σχήμα τους σε τρεις διαστάσεις. Δεν αποκλείεται λοιπόν τα θειοβακτήρια να πέρασαν από γενετικές αλλαγές που δεν αποτυπώθηκαν στη μορφολογία ή τη βασική χημεία τους. Υπάρχουν εξάλλου εξελικτικές αλλαγές που εμφανίζονται ως αποτέλεσμα της τύχης και δεν επηρεάζουν την ικανότητα επιβίωσης και αναπαραγωγής του ατόμου -ένα φαινόμενο που ονομάζεται γενετική απόκλιση.
Πηγή : tovima
