Εκβιασμοί, μεσολαβήσεις, “βιβλιοθήκες”, χρηματισμοί και διώξεις ακέραιων δικαστών που δεν υπηρετούσαν τα σχέδια τους, συνθέτουν ένα θλιβερό παρασκήνιο σε υποθέσεις μείζονος οικονομικού ενδιαφέροντος που παραπέμπουν σε άλλα καθεστώτα κι όχι σε ευρωπαϊκό κράτος δικαίου.
Και μάλιστα στις υποθέσεις αυτές φέρεται να εμπλέκονται ανώτατοι δικαστικοί και η ηγεσία του υπουργείου Δικαιοσύνης.
Φαίνεται όμως ότι αυτή ήταν η “κανονικότητα” της εποχής ΣΥΡΙΖΑ και των παραδικαστικών κυκλωμάτων που μεγαλούργησαν με την ανοχή του κ. Τσίπρα είτε στοχοποιώντας πολιτικούς αντιπάλους είτε εκβιάζοντας επιχειρηματίες για εκκρεμείς υποθέσεις τους στη Δικαιοσύνη.
Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι πολλά και πρέπει να απαντηθούν.
Γνώριζε ο κ. Τσίπρας τα όσα αποκαλύπτονται σήμερα για τη δράση της εκλεκτής του Κας Θάνου που επί πρωθυπουργίας του έγινε Πρόεδρος του Αρείου Πάγου, υπηρεσιακή Πρωθυπουργός και νομική του σύμβουλος, για να την διορίσει τελικά Πρόεδρο στην Επιτροπή Ανταγωνισμού;
Τον απασχόλησε ποτέ, όταν την τοποθετούσε σε υψηλές θέσεις, ότι επί της Προεδρίας της Κας Θάνου η μηνυτήρια αναφορά που κατέθεσε ο επιχειρηματίας σε βάρος της για εκβίαση, αρχειοθετήθηκε με συνοπτικές διαδικασίες χωρίς καν να ληφθούν καταθέσεις μαρτύρων που είχαν προταθεί;
Ο κ. Τσίπρας δεν μπορεί να κρύβεται άλλο. Οφείλει να δώσει συγκεκριμένες απαντήσεις.