«Ναι» σε δάνεια του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων προς ΟΤΑ

Ανοίγει, αλλά με τροποποιήσεις, ο δρόμος για τη χορήγηση δανείων από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων προς τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΟΤΑ), τα ΝΠΔΔ των ΟΤΑ, τα ΝΠΔΔ γενικότερα, κ.λπ., μετά τη σχετική απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας.

Οι ανώτατοι δικαστές ασχολήθηκαν με το σχέδιο του προεδρικού διατάγματος, με το οποίο καθορίζονται οι όροι και η διαδικασία χορήγησης δανείων προς τους ΟΤΑ, ΝΠΔΔ, κ.λπ., και εξέδωσαν την υπ’ αριθμ. 340/2013  γνωμοδότηση του Ε΄ Τμήματος, κρίνοντας νόμιμο το σχετικό προεδρικό διάταγμα, αλλά με ορισμένες παρατηρήσεις επί του περιεχομένου του.

Μεταξύ άλλων, το ΣτΕ αναφέρει πως το επίμαχο διάταγμα προβλέπει ως προϋπόθεση για τη χρηματοδότηση των ΟΤΑ κ.λπ. από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων την απροθυμία χρηματοδότησής τους από την αγορά. Απροθυμία θεωρείται ότι συντρέχει εάν τρεις Τράπεζες  έχουν αρνηθεί τη χρηματοδότηση.

Όμως, προσθέτει η γνωμοδότηση, πρέπει να προστεθεί στο διάταγμα πρόβλεψη  η οποία να αναφέρει  ότι στα δικαιολογητικά που θα καταθέτουν οι ΟΤΑ για τη δανειοδότηση θα συμπεριλαμβάνονται έγγραφα που θα αποδεικνύουν την άρνηση των τριών Τραπεζών για χορήγηση δανείου. Και αυτό γιατί δεν μπορεί να εναπόκεινται στην διακριτική ευχέρεια του Διοικητικού Συμβουλίου του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων να ζητήσει από τους υποψήφιους δανειολήπτες τη συμπλήρωση των αναγκαίων για την έγκριση του δανείου δικαιολογητικών. Κατά συνέπεια, προσθέτουν οι δικαστές,  πρέπει για το εν λόγω θέμα των αποδεικτικών να προστεθεί στο διάταγμα σχετική διάταξη.

Αξίζει να σημειωθεί ότι στο προεδρικό διάταγμα μεταξύ άλλων, προβλέπεται ότι για τη λήψη των δανείων οι ΟΤΑ πρέπει να ενεχυριάζουν τα αναγκαία ποσά από τα έσοδά τους ή από τα ανταποδοτικά τέλη που εισπράττουν, να υποθηκεύουν ακίνητά τους και να υπάρχει εγγύηση υπέρ του δανειολήπτη από το Δημόσιο ή Τράπεζα. Τα δάνεια αυτά, η εξόφληση των οποίων μπορεί να φθάνει μέχρι και τα 25 χρόνια, θα χορηγούνται για έργα οδοποιίας, ύδρευσης, διαμόρφωσης κοινόχρηστων χώρων, αθλητικών κέντρων κ.λπ. και το ύψος τους μπορεί να φθάσει μέχρι και το 100% του προϋπολογισμού του έργου, όχι όμως για τις περιπτώσεις των έργων που πρόκειται να κατασκευαστούν με σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα.