Η αξιολόγηση της αίσθησης της όσφρησης των ανθρώπων σε μεγάλη ηλικία θα μπορούσε να βοηθήσει τους ανθρώπους να προβλέψουν πόσο πιθανό είναι να βρίσκονται εν ζωή 5 χρόνια αργότερα, υποδεικνύει έρευνα που δημοσιεύεται στο περιοδικό ‘’PLOS One’’.
Η έρευνα, που πραγματοποιήθηκε σε 3.000 ενήλικες, ανακάλυψε ότι ποσοστό 39% όσων είχαν την πιο φτωχή αίσθηση όσφρησης είχαν πεθάνει εντός 5 ετών σε σύγκριση με ποσοστό 10% που εντόπιζε σωστά τις οσμές.
Επιστήμονες δήλωσαν ότι η απώλεια της αίσθησης της όσφρησης δεν προκαλεί θάνατο αλλά μπορεί να αποτελεί πρώιμο προειδοποιητικό σημάδι.
Οι ερευνητές σημειώνουν ότι οποιοσδήποτε παρατηρεί αλλαγές διαρκείας θα πρέπει να αναζητήσει ιατρική συμβουλή.
Ερευνητές από το University of Chicago ζήτησαν από δείγμα ενηλίκων ηλικίας 57-85 ετών να λάβουν μέρος σε γρήγορο τεστ οσμών.
Η αξιολόγηση αφορούσε τον εντοπισμό διαφορετικών οσμών που περιέχονταν στην άκρη μαρκαδόρων.
Στις οσμές περιλαμβάνονταν η μέντα, το ψάρι, το τριαντάφυλλο και το δέρμα.
Πέντε χρόνια αργότερα, ποσοστό 39% των ενηλίκων με τα χαμηλότερα σκορ είχαν πεθάνει, σε σύγκριση με ποσοστό 19% όσων είχαν μέτρια απώλεια όσφρησης και ποσοστό 10% με υγιή αίσθηση όσφρησης.
Παρά το ότι ελήφθησαν υπόψη θέματα όπως η ηλικία, η διατροφή, το κάπνισμα, η φτώχεια και η γενική υγεία, ερευνητές ανακάλυψαν ότι όσοι είχαν την πιο φτωχή αίσθηση όσφρησης αντιμετώπιζαν τον μεγαλύτερο κίνδυνο.
Ο ερευνητής, καθηγητής Jayant Pinto, πιστεύει ότι η απώλεια της όσφρησης δεν προκαλεί άμεσα θάνατο αλλά αποτελεί πρώιμο προειδοποιητικό σύστημα που δείχνει ότι μπορεί να έχει επέλθει βλάβη.
Θεωρεί ότι τα ευρήματα θα μπορούσαν να αποτελέσουν χρήσιμο κλινικό τεστ και γρήγορο και οικονομικό τρόπο εντοπισμού των ασθενών που έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο.
Παραμένει ασαφές πώς ακριβώς η απώλεια της όσφρησης συνδέεται με το προσδόκιμο ζωής αλλά οι ερευνητές έχουν διάφορες θεωρίες.
Δήλωσαν ότι η μειωμένη ικανότητα όσφρησης θα μπορούσε να σημαίνει λιγότερη αναγέννηση ή επιδιόρθωση κυττάρων στον οργανισμό, γενικά.
Η επιδείνωση της αίσθησης της όσφρησης μπορεί ενδεχομένως να χρησιμεύσει σαν καθρέφτης για τη δια βίου έκθεση σε ρύπανση και σε μικρόβια.
Οι ερευνητές πραγματοποιούν τώρα περισσότερες έρευνες για να κατανοηθούν οι αιτίες πίσω από τη σχέση.
Πηγές: ‘’PLOS One’’.