PLUS
Με νέο κείμενό του που αναρτήθηκε σε γνωστό ιστότοπο του αντιεξουσιαστικού χώρου, ο καταδικασθείς για τρομοκρατικές ενέργειες ως μέλος του «Επαναστατικού Αγώνα», Νίκος Μαζιώτης, σχολιάζει τις πολιτικές εξελίξεις.
«Το δίλημμα των καιρών δεν είναι μνημόνιο ή ΣΥΡΙΖΑ, νεοφιλελευθερισμός ή σοσιαλδημοκρατία, αλλά καπιταλισμός ή επανάσταση» σημειώνει και συνεχίζει αναφέροντας ότι «η κυβέρνηση Σαμαρά διανύει την τελευταία περίοδο της εξουσίας της. Όπως η κυβέρνηση Παπανδρέου που υπόγραψε το πρώτο μνημόνιο τον Μάιο του 2010 και έβαλε τον ελληνικό λαό στις αλυσίδες του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, κατέρρευσε μέσα σε δύο χρόνια, έτσι και η κυβέρνηση Σαμαρά καταρρέει μη μπορώντας να σηκώσει το βάρος της πολιτικής της κοινωνικής γενοκτονίας που συνεχίζει να εφαρμόζει από τον Ιούνιο του 2012».
Στη συνέχεια του κειμένου κάνει μια ανασκόπηση των γεγονότων από τον Οκτώβριο του 2009, εκφράζοντας θέσεις που, όπως τονίζει, έχουν κατά καιρούς καταγραφεί σε προκηρύξεις του Επαναστατικού Αγώνα.
Για τις πρόσφατες εξελίξεις επισημαίνει ότι «η κυβέρνηση Σαμαρά βρίσκεται στα πρόθυρα κατάρρευσης. Και αυτό, γιατί η συντριπτική πλειοψηφία του λαού και της κοινωνίας, δεν πιστεύουν στα ψέματα της κυβέρνησης, γιατί το πρόγραμμα δεν έχει επιτυχία και γιατί είναι πιθανό μέσα στο στημένο κοινοβουλευτικό παιχνίδι του απαξιωμένου πολιτικού συστήματος, με αφορμή την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, να παραδώσουν πολύ πιο πρόωρα απ’ ότι προγραμμάτιζαν τη διαχείριση της κρίσης του καπιταλιστικού συστήματος στον ΣΥΡΙΖΑ».
Με υψηλούς τόνους καταφέρεται εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ, τονίζοντας ότι «καταλήγει σε ανέφικτες, ανεφάρμοστες και μη ρεαλιστικές προτάσεις: Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ούτε Τσάβες, ούτε Αλιέντε. Και ακριβώς επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θέλει να κάνει πόλεμο με την υπερεθνική οικονομική ελίτ γι’ αυτό παρατηρούμε την διγλωσσία και τις αντιφάσεις στις απόψεις που εκφράζουν τα στελέχη του».
Μία πιο ρεαλιστική λύση, κατά το Νίκο Μαζιώτη είναι ο ξεσηκωμός «ενός λαού που αρνείται να πληρώσει το χρέος του» για μια «κοινωνική επανάσταση».
«Τη λύση δεν θα την δώσουν οι εκλογές για το αστικό κοινοβούλιο, αλλά η ένοπλη Κοινωνική Επανάσταση που θα καταστρέψει τον καπιταλισμό», καταλήγει το κείμενό του.
